Την νύχτα τις 24ης Απριλίου το 1950, στην περιοχή Abbiate Guazzone, της πόλης Varese στη βορειοδυτική Λομβαρδία της Ιταλίας, ο μηχανικός Bruno Facchini είχε μια στενή επαφή τρίτου τύπου που του άλλαξε την ζωή.
Περιστατικά για UFO έχουν αναφερθεί πολλές φορές πριν και μετά από τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους σε ολόκληρη την Ιταλία και ένα από τα πιο γνωστά είναι το “Περιστατικό Facchini”, σύμφωνα με τα λεγόμενα του οποίου ένα UFO μέλος του πληρώματος τον χτύπησε στην πλάτη με μια ακτίνα λέιζερ.
Ο Bruno Facchini, ήταν τότε 40 χρονών, υπάλληλος σε εργοστάσιο και παντρεμένος με ένα παιδί. Ζούσε σε μια αγροτική κατοικία στην περιοχή όπου συνέβη το γεγονός, κοντά σε μια λεωφόρο που οδηγεί στο Μιλάνο. Εκείνη την νύχτα είχε ξεσπάσει μια σφοδρή καταιγίδα που είχε διάρκεια 22 ωρών. O Facchini ήταν στην αποθήκη κοντά στο σπίτι του όταν πρόσεξε κάτι παράξενα φώτα να αναβοσβήνουν. Αρχικά νόμιζε ότι ήταν κεραυνοί και αστραπές από την καταιγίδα που είχε ξεσπάσει νωρίτερα.
Εκεί υπήρχαν και καλώδια ηλεκτρισμού και πήγε να δει μήπως είχε γίνει κάποιο βραχυκύκλωμα ή ξεριζώθηκαν λόγω κακοκαιρίας. Όλα ήταν στην θέση τους. Τότε πρόσεξε πάλι ότι τα έντονα αυτά φωτά προερχόταν από ένα σφαιρικό αντικείμενο με επίπεδη οροφή. Προχώρησε προς το αντικείμενο το οποίο βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση και διαπίστωσε ότι ήταν μήκους 10 μέτρων και ύψους 7 μέτρων. Διέκρινε μια μικρή σκάλα και ένα πρασινωπό φως καθώς και μια αντρική φιγούρα που φορούσε μια γκρι στολή κατάδυσης και που φαινόταν να προσπαθεί να συγκολλήσει κάτι. Δυο ακόμα αντρικές φιγούρες ύψους περίπου 1.70 μέτρων με κράνος αστροναύτη περιφέρονταν γύρω από το αντικείμενο με αργές κινήσεις.
Ο Facchini νόμιζε ότι ήταν ένα αεροσκάφος της αεροπορίας που είχε υποστεί μηχανική βλάβη από την καταιγίδα και αποφάσισε να πλησιάσει και να προσπαθήσει να βοηθήσει το πλήρωμα. Ο ένας από αυτούς o οποίος έβγαζε ακαταλαβίστικους ήχους γύρισε προς το μέρος του και του έκανε νόημα να ανέβει στο αεροσκάφος. Τότε συνειδητοποίησε ότι κάτι περίεργο συμβαίνει και άρχισε να τρέχει πανικόβλητος. Μια από τις φιγούρες κρατούσε μια συσκευή η οποία εκτόξευε ακτίνα φωτός και ένιωσε κάτι να τον χτυπάει στην πλάτη σαν να τον κόβει στα δύο. Ζαλισμένος έπεσε στο έδαφος σαν κάποιος να τον έσπρωξε μακριά με δύναμη και χτύπησε το κεφάλι του σε μια πέτρα. Έμεινε εκεί δίχως να μπορεί να κουνηθεί έχοντας όμως τις αισθήσεις του. Το πλήρωμα επιβιβάστηκε στο αεροσκάφος και απογειώθηκε κάνοντας έναν δυνατό βουητό.
Όταν μπόρεσε να σηκωθεί από το έδαφος πήγε σπίτι του και προσπάθησε να κοιμηθεί. Την επομένη μέρα γύρισε στο σημείο και είδε χαραγμένα στο έδαφος τέσσερα κυκλικά κοιλώματα βάθους ένα μέτρου , το γρασίδι ήταν καμένο και γύρω γύρω υπήρχαν πεταμένα λιωμένα μεταλλικά ελάσματα. Ανέφερε τι συνέβη στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και οι αξιωματικοί πήγαν να εξερευνήσουν το σημείο. Οι εφημερίδες έγραφαν ότι μηχανικοί του στρατού διεξήγαγαν γεωλογικές μετρήσεις όμως τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε.
Τα μεταλλικά δείγματα στάλθηκαν στο Ινστιτούτο Ανάλυσης και Επεξεργασίας Μετάλλων στη Novara, το οποίο διαπίστωσε ότι το υλικό ήταν ανθεκτικό στην τριβή και στις υψηλές θερμοκρασίες και κατάλληλο για την κατασκευή διαστημόπλοιων. Ο Renato Vesco, μηχανικός αεροσκαφών ο οποίος εργαζόταν στην Πολεμική Αεροπορία της Ιταλίας και ερευνούσε τα ανεξήγητα φαινόμενα και τα μυστήρια σχετικά με τα UFO, διεξήγαγε τεστ στα δείγματα. Συμπέρανε ότι ήταν από “lead bronze” με υψηλή περιεκτικότητα σε κασσίτερο, είχαν ένα κιτρινωπό χρώμα και εμπερίεχαν ιχνοστοιχεία που δεν βρίσκονται στην Γη. Δεν υπήρξε τελικό πόρισμα σχετικά με την προέλευση των μετάλλων και η υπόθεση έμεινε στο αρχείο.
Ο Bruno Facchini υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις. Ο γιατρός βρήκε ένα μαύρο σημάδι στο δέρμα του, στο σημείο όπου η ακτίνα λέιζερ τον είχε χτυπήσει και το οποίο σε διάστημα 30 ημερών είχε μεγαλώσει και είχε εξαπλωθεί σε όλη την πλάτη του προκαλώντας του αφόρητο πόνο.
Τριάντα χρόνια μετά, το 1981 ο Ezio Bernardini, ένας ερευνητής UFO πήρε συνέντευξη από τον Facchini. Ο Facchini περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τι συνέβη τότε και δεν άλλαξε τα λεγόμενα του. “In the middle [of the shape] there was a small ladder, lightened by a green light. Almost immediately, I understood that the light came from some sort of lamp handled by a standing man who seemed to be engaged in welding. He wore something like a diving suit and a mask.” Του ανέφερε επίσης ότι όταν είδε στην τηλεόραση την προσγείωση στο φεγγάρι, οι στολές των αστροναυτών του θύμισαν τους περίεργους επισκέπτες που είχε δει το 1950 στην αγροτική περιοχή. Τότε νόμιζε ότι φορούσαν στολές από δύτες, τώρα όμως κατάλαβε ότι πρόκειται για “space suits.”
Το περιστατικό του προκάλεσε μεγάλο ψυχολογικό τραύμα από το οποίο δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει και κατά καιρούς υπέφερε από πυρετό, ταχυκαρδίες και εξάψεις. Σε μια συνάντηση στα γραφεία της πολεμικής αεροπορίας ένας αξιωματικός του είπε: “Είσαι πολύ τυχερός. Μακάρι να ήμουν στην θέση σου και να έβλεπα και εγώ ένα τεχνολογικό θαύμα” και ο Facchini του απάντησε: “Τυχερός;! Εάν ήξερα σε τι έμπλεκα, δεν θα πήγαινα ποτέ προς τα κει και δεν θα έλεγα τίποτα σε κανέναν!”
Πηγές:
