Γουίκα : Η Μαγική λατρεία της Φύσης

Με την ανάπτυξη του Σύγχρονου Καταναλωτικού κόσμου, ατόνησαν και χάθηκαν στο σκότος του παρελθόντος σχεδόν όλες οι πνευματικές πρακτικές, στις οποίες κατέφευγαν άνθρωποι που αναζητούσαν τα μαγικά μυστικά του πνεύματος. Ως αποτέλεσμα σήμερα αποκοπήκαμε από την αναζήτηση της μαγείας που κρύβεται μέσα μας, εγκλωβίζοντας την ψυχή μας στο τέλμα της πεζής καθημερινότητας, χάνοντας κάθε ελπίδα για πνευματική ανύψωση. Η μήπως όχι; Φαίνεται πως αρκετές ομάδες ανθρώπων εκεί έξω επιλέγουν ακόμη την πνευματική οδό, μέσα από την χρήση διατηρημένων αρχαίων παραδόσεων που εξελίχθηκαν μαζί με το ανθρώπινο είδος. Μία από αυτές, είναι και η Λατρεία της Γουίκα, η σύγχρονη εξέλιξη του Παγανισμού. Ποιά είναι όμως αυτή η Μαγική Πολυθειστική Λατρεία της Φύσης;

Γουίκα : Η Μαγική λατρεία της Φύσης

Η Γουίκα είναι μία Δυτική Μυστηριακή παράδοση που ανακαλύφθηκε και εξελίχθηκε από τον Gerald Gardner στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 50, ενώ σύντομα ακολούθησε και η «Αλεξαντριανή» Γουίκα την δεκαετία του 60. Βέβαια και οι δύο διαφορετικές εκδοχές σχετίζονται αρκετά. Οι Πρακτικές της Γουίκα επικεντρώνονται κυρίως στην τελετουργία, τον σεβασμό και την αγάπη προς την φύση αλλά και την μαγική και πνευματική πρόοδο του ανθρώπου.

Οι θεότητες που επικρατούν στο μαγικό σύστημα των Γουικανών είναι και θηλυκές και αρσενικές, καθώς είναι οι γενικές δυνάμεις της Φύσης που πηγάζουν από την αρσενική και την θηλυκή αρχή και οι δύο πλευρές συμπληρώνουν η μία την άλλη. Πως προέκυψε όμως αυτή η σύγχρονη μαγική εκδοχή του Παγανισμού που προσελκύει αρκετούς λάτρεις;

Ο Παγανισμός και η «Νέα εποχή»

Ο Παγανισμός που πηγάζει από τις πνευματικές εκφάνσεις της Αρχαιότητας εμπεριέχει μία σειρά από συστήματα πεποίθησης και πρακτικές, όπως ο Δρυιδισμός, η κέλτικη Αναβίωση, αρκετές απόκρυφες ομάδες , την Ιερή Οικολογία και την Γουίκα. Αυτή η πνευματική διδαχή περιέχει επίσης το ενδιαφέρον για ζητήματα που δεν είχαν  προσεγγίσει οι προηγούμενοι παγανιστές ,όπως ο Σαμανισμός, ο Αυστραλιανός πνευματισμός, ο Ανιμισμός και αρκετά ακόμη πρωτόγονα συστήματα πεποίθησης.

Έτσι παγανιστής μπορεί να θεωρείται εκείνος που « ακολουθεί ένα πολυθειστικό σύστημα πεποίθησης, που είναι επικεντρωμενο στην λατρεία της Φύσης». Οι διάφορες μορφές του Παγανισμού εξασκούν μαγικές και πνευματικές πρακτικές, απορρίπτουν τον Μονοθεισμό και αναζητούν την Αρχαία και άχρονη Σοφία που πηγάζει από τον Εσωτερισμό και τις Σαμανικές πρακτικές.

Η «Γκαρντεριανή» και η «Αλεξαντριανή» Γουίκα

Η Γουίκα ανακαλύφθηκε και εξελίχηκε από τον Gerald Gardner, ο οποίος ήταν Ελευθεροτέκτονας, Ροδόσταυρος και μέλος του Ordo Templi Orientis και άλλων «κρυφών» απόκρυφων ομάδων. Έτσι ο Gardner, λειτουργώντας μέσα από την γενικευμένη συγχώνευση των μαγικών ομάδων στη Ευρώπη, συνδυάστηκε με την ομάδα Fellowship of Crotona – ομάδα Ελευθεροτεκτόνων  – γιατί ήταν αρκετά γενναίοι ώστε να αποδεχθούν στο σύνολο τις γυναίκες. Ο Gardner υποστήριζε πως μέσα σε αυτή την ομάδα δρούσε μία ακόμη πιο μυστική υποομάδα μαγισσών που μεταλαμπάδευαν την γνώση μέσα στις γενιές, έτσι ώστε να παραμείνουν ζωντανά τα μυστικά της Αρχαίας Μαγικής πρακτικής, που ήταν άγνωστη στο ευρύ κοινό ως τότε, αναφέροντας επίσης πως μυήθηκε εκεί το 1939. Αφού εγκατέλειψε αυτή την ομάδα, έγραψε διάφορα βιβλία Μαγείας, συνθέτοντας την βάση της νέας πρακτικής του που ονόμασε Γουίκα. Μάλιστα το βιβλίο του Witchcraft Today, που δημοσιεύτηκε το 1954 ήταν το κεντρικό αφήγημα της Γουίκα, και με λίγη πειθώ από τον ίδιο, οι πρώτοι άνθρωποι ξεκίνησαν να θεωρούνται Γουικανοί. Ως το 1960, μία ολόκληρη δεκαετία έπειτα από την μαζική αποδοχή της ανάπτυξης των εναλλακτικών πνευματικών πρακτικών η Γουίκα εξαπλώθηκε στις ΗΠΑ.

Την σκυτάλη για την ανάπτυξη του Φυσιολατρικού Μαγικού Συστήματος ανέλαβε ο Alex Sanders, που εμφανίστηκε στις αρχές του 60, ιδρύοντας ομάδες εναλλακτικής Γουίκα στην Ευρώπη (ιδιαίτερα στην Βρετανία και την Γερμανία). Ο Ίδιος αναζητούσε πάντα να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και προερχόταν από τα έγκατα του Εσωτερισμού. Οι ιστορίες του σχετικά με τον τρόπο που ανακάλυψε την Γουίκα περιείχαν αντιφάσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες, αφού το Βιβλίο των Σκιών που έλεγε πως είχε γράψει ήταν του Gardner, ενώ είχε υποστηρίξει μάλλον ψευδώς πως είχε γνωρίσει τον Crowley όταν ήταν παιδί.

Έτσι η Γουίκα χωρίστηκε στα δύο, μεταξύ της Γκαρντεριανής και της Αλεξανδριανής τάσης. Όμως ήταν δύο Αλεξανδριανοί Γουικανοί εκείνοι που δημοσίευσαν αρκετά από τα μυστικά τελετουργικά της Γουικα. Ο πραγματικός διαχωρισμός διήρκησε μερικές δεκαετίες, αφού το 1979 ο Sanders με σκοπό την ενότητα, αναγνώρισε την αυθεντικότητα κάθε υποστηρικτή της Γουίκα, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη παράδοση που επέλεγαν να ακολουθήσουν. Πλέον οι διαχωρισμοί είναι ελάχιστοι, και μονάχα μικρές λεπτομέρειες αποκαλύπτουν την διπλή υπόσταση της Γουίκα.

Βέβαια η Γουίκα ποτέ δεν θεωρήθηκε μία αποδεκτή πρακτική από το σύνολο της κοινωνίας, αφού οι αρχαίες παγανιστικές τελετουργικές πρακτικές της συσχετίστηκαν με την σκοτεινή Μαγεία και τον Σατανισμό, και τέθηκε στο περιθώριο μαζί με όσες πνευματικές διδαχές απέκλιναν από το δόγμα των μεγάλων θρησκειών και τράβηξαν τον δικό τους αρχέγονο τρόπο λατρείας της φύσης και των πολλών θεών αντί του Ενός. Έτσι λοιδορήθηκε και σημαδεύτηκε ως «επικίνδυνη». Η ειρωνία είναι βέβαια, πως η Γουίκα είναι ίσως ένα από τα πλέον ειρηνικά και γεμάτα αγάπη πνευματικά κινήματα, με πολύ καθαρότερες δραστηριότητες από εκείνες των συμβατικών θρησκειών που έχουμε συνηθίσει να λατρεύουμε, παραβλέποντας τα αρκετά δεινά που έχουν προκαλέσει στην ανθρωπότητα για την επικράτησή τους.