Η κλασική πλέον τριλογία Matrix εισχώρησε σε συνωμοσιολογικά μονοπάτια που μετά βίας μπορούμε να επαληθεύσουμε ή να απορρίψουμε. Αρκετά χρόνια μετά την προβολή της πρώτης ταινίας που έφερε την Θεωρία της Ύπαρξης ενός Εξομοιωτή του Κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε και παραμένουμε παραπλανημένοι,ανίκανοι να αντικρύσουμε την αλήθεια, τα ερωτήματα παραμένουν.

Είναι ο κόσμος στον Οποίο ζούμε αληθινός; Είναι οι ασθήσεις μας πραγματικές αλληλεπιδράσεις με τον Φυσικό Χωροχρόνο; Η είναι όλα κατασκεύασμα μίας ανώτερης Ύπαρξης που πειραματίζεται με τον παραπλανημένο μας Νου; Μεταφράζουμε σε δύο σκέλη την μελέτη που αναλύει και παρουσιάζει εκτενώς την Θεωρία του Matrix

Μεσα στο Matrix : Εναλλαγη Πραγματικοτητας

1. ο Νους στην Δεξαμενή.

To Ματριξ Παρουσιάζει μία εκδοχή ενός παλιού Φιλοσοφικού Αστικού Θρύλου. Την ύπαρξη του Νου μέσα σε μία δεξαμενή. Ένας ασώματος νους εππλέει μέσα σε μία δεξαμενή, σε κάποιο εργαστήριο ενός Επιστήμονα. Ο Επιστήμονας έχει σχεδιάσει να «ερεθίσει» το Νου με κάποιου είδους ενέργεια που λαμβάνει συνήθως ένας ενσωματωμένος Νους. Και για να το κάνει αυτό, το Μυαλό βρίσκεται συνδεδεμένο σε μια γιγαντιαία εξομοίωση του Κόσμου από έναν υπολογιστή. Αυτή η εξομοίωση αποφασίζει ποιά είναι τα ενεργειακά ερεθίσματα που θα λάβει ο Νους που βρίσκεται στην δεξαμενή.Όταν το Μυαλό εκπέμπει τα δικά του ερεθίσματα, αυτά εισχωρούν στην Προσομοίωση. Η Εσωτερική κατάσταση του Υπολογιστή είναι ίδια με εκείνη ενός συνηθισμένου Νου, παρά το γεγονός πως δεν έχει σώμα.

Η παραπάνω θεώρηση είναι ο διαδεδομένος τρόπος κατανόησης του Σεναρίου της Δεξαμενής. Φαίνεται πως αυτή η θεώρηση έγινε αποδεκτή και από τους ανθρώπους που δημιούργησαν την ταινία.

Αντίληψη: Η καθημερινή μας ζωή είναι πραγματική | Πραγματικότητα: Αυτός ο Κόσμος είναι μία φάρσα, μία επεξεργασμένη απάτη που αναμοχλεύεται από τις παντοδύναμες μηχανές που μας ελέγχουν

Φαίνεται πως αυτή η αντίληψη δεν είναι και τόσο σωστή. Αν όντως είμαστε και ζούμε μέσα σε ένα μάτριξ, τότε ο κόσμος μας είναι απολύτως αληθινός. Ένα μυαλό που ζει μέσα σε μία «δεξαμενή» δεν εξαπατάται τελείως (τουλάχιστον δεν εξαπατάται όταν ήταν από πάντα μέσα εκεί και δεν έχει γνωρίσει άλλη κατάσταση ύπαρξης). Και εμείς ως άλλοι πρωταγωνιστές (Νιο) δεν έχουμε εντελώς ψευδές πεποιθήσεις σε σχέση με τον εξωτερικευμένο κόσμο. Αν είναι έτσι τότε η Υπόθεση Ματριξ δεν είναι μία θεωρητική υπόθεση.

Φιλόσοφοι κατά το παρελθόν είχαν αναπτύξει μία τέτοια θεώρηση. Ο George Berkeley (Φιλόσοφος του 18^ου Αιώνα) υποστήριζε πως η «εμφάνιση» είναι η πραγματικότητα (Θυμηθείτε τον Μορφέα: «Τι είναι αληθινό; Πως ορίζουμε το Αληθινό;Αν μιλάμε για αυτό που μπορούμε να αισθανθούμε, αυτο που μπορούμε να μυρίσουμε να δούμε και να γευτούμε, τότε αληθινό ονομάζουμε απλώς τα ηλεκτικά σήματα που ερμηνεύονται από το Νου μας.») Αν αυτό είναι πραγματικό, τότε ο κόσμος όπως τον βιώνουν τα παραπλανημένα άτομα είναι απολύτως πραγματικός. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της εμφάνισης εκείνης που τα καθιστά αληθινα.

Βέβαια δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και την πιθανότητα να ζούμε στο ματριξ. Ακόμα όμως και αν είμαστε μέσα του, ζούμε ακόμα στις πόλεις που ζούμε, κάθομαι ακόμη στο γραφείο μου και γράφω το άρθρο μου και ούτω καθ’εξής. Άρα η υπόθεση πως βρισκόμαστε μέσα στο Matrix δεν είναι μία θεωρητική υπόθεση. Καθώς όταν αντικρύζουμε τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας που κάνουν το κάθε τι πραγματικό, το καθιστούμε εμείς οι ίδιοι με τα αισθητήρια όργανά μας πραγματικό.

Η Μεταφυσική Υπόθεση

Ας προσεγγίσουμε την υπόθεση αυτή ως μία μεταφυσική υπόθεση. Δηλαδή ας το δούμε από την οπτική  της υποκρυπτόμενης φύσης της Πραγματικότητας.Η Φυσική αναλύεται μέσα από τις μικροσκοπικές διαδικασίες που αποτελούν την μακροσκοπική πραγματικότητα, η Μεταφυσική καταπιάνεται με την Θεμελιώδη φύση της Πραγματικότητας. Μπορεί υπό προυποθέσεις να δώσει απαντήσεις για την φύση του Νου μας και της Δημιουργίας του Κόσμου.

Ίσως η θεωρία του Matrix να χρείαζεται να θεωρηθεί μία Μεταφυσική υπόθεση με τα τρία παραπάνω στοιχεία. Καταθέτει μία άποψη για την πραγματικότητα και την φυσική που αποπνέει, σχετίζεται με την φύση του Μυαλού μας αλλά και την Δημιουργία του Κόσμου.

Συγκεκριμένα η θεωρία του Matrix εξισώνεται με μία εκδοχή της παρακάτω τριμερούς Μεταφυσικής Υπόθεσης. Πρώτον, οι Φυσικές Διαδικασίες είναι θεμελιωδώς Υπολογιστικές.Δέυτερο, τα διανοητικά συστήματά μας είναι διαχωρισμένα από τις Φυσικές διαδικασίες, όμως αλληλεπιδρούν με αυτές. Τρίτον, η Φυσική Πραγματικότητα δημιουργήθηκε από Όντα που βρίσκονται έξω από τον Φυσικό Χωροχρόνο.

Αυτή η μεταφυσική υπόθεση μας εξηγεί πως υπάρχουν διαδικασίες που υποβόσκουν της συνηθισμένης πραγματικότητας, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται πως αυτή η πραγματικότητα δεν υπάρχει. Ακόμη έχουμε σώματα και ακόμη υπάρχουν καρέκλες και τραπέζια. Απλώς η θεμελιώδης φύση είναι λιγάκι διαφορετική από αυτό που νομίζαμε.

Ας δούμε κάθε ένα από αυτά τα σημεία της Μεταφυσικής Υπόθεσης ξεχωριστά.

(1)  Η Υπολογιστική Υπόθεση

Η Υπολογιστική υπόθεση αναφέρει: Μικροφυσικές διαδικασίες Μέσω του Χωροχρόνου δημιουργούνται από εσωτερικές Υπολογιστικές διαδικασίες.

Φαίνεται πως το Μυαλό μας είναι εκτενώς εξαπατημένο Και περιέχει μέσα του κάθε είδους ψευδείς πεποιθήσεις για τον κόσμο. Ας φανταστούμε πως  ένα είδος Matrix προσομοιώνει όλες τις φυσικές διαδικασίες του κόσμου, εντοπίζοντας κάθε σωματίδιο μέσα στον Χωροχρόνο. Ένα παραπλανημένο όν θα είναι συνδεδεμένο με ένα συγκεκριμένο εξομοιωμένο σώμα που είναι συνδεδεμένο έτσι ώστε όπτε το σώμα λαμβάνει αισθητήριες πληροφορίες μέσα στην προσομοίωση, το παραπλανημένο διανοητικό σύστημα θα λαμβάνει τις ίδιες πληροφορίες. Όταν το παραπλανημένο διανοητικό σύστημα παράγει εξωγενείς πληροφορίες, αυτές θα διοχετεύονται στα όργανα του εξομοιωμένου σώματος.

Έτσι κάθε φορά που αναρωτιόμαστε για την πιθανή ύπαρξη ενός Matrix αυτόματα τείνουμε να αναρωτηθούμε: Και πως καταλαβαίνουμε πως δεν ζούμε μέσα σε ένα Matrix; Αφού ίσως κάπου υπάρχει ένας Νους δημιουργημένος ακριβώς σαν το δικό μου, συνδεδεμένος στο Matrix, που είναι απαράλλαχος από αυτόν που διαθέτω τώρα, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε σίγουρα πως δεν βιώνουμε την υπόθεση του Νου μέσα στην Δεξαμενή. Και άρα φαίνεται πως δεν μπορούμε με σαφήνεια να διαπιστώσουμε πως δεν ζούμε μέσα σε ένα Matrix.

Έτσι ας αναφέρουμε πως η θεωρία Matrix αναφέρει πως βρίσκομαι στο Matrix και βρισκόμουν πάντα μέσα του. Επίσης ας υποθέσουμε πως η θεωρία αναφέρει πως Ήμουν και έχω υπάρξει παραπλανημένος σε όλη την ζωή μου. Αυτή η θεώρηση θα πρέπει να ληφθεί Σοβαρά υπ’όψιν. Δεν μπορούμε να απορρίψουμε την σκέψη πως κάποτε στην ιστορία του Σύμπαντος η τεχνολογία θα αναπτυχθεί τόσο πολύ (αν δεν το έχει ήδη κάνει) που θα επιτρέπει στα ανθρώπινα όντα να δημιουργήσουν Εξομοιώσεις ολόκληρου του κόσμου η κόσμων. Μπορεί να υπάρχουν τεράστιοι αριθμοί τέτοιων προσομοιώσεων που συγκρίνονται με ένα μόνο αληθινό κόσμο. Αν αυτό είναι αληθές τότε ίσως περισσότεροι άνθρωποι είναι αυτοί που βρίσκονται στο Matrix παρά αυτοί που δεν έιναι.

Η θεωρία του Matrix απειλεί σχεδόν οτιδήποτε γνωρίζουμε. Και παρ’όλο που δεν πρόκειται για μία σκεπτικιστική θεωρία, φαίνεται πως καμία από τις παραπάνω πεποιθήσεις δεν μπορούν να ληφθούν υπόψιν ως πραγματική γνώση. Φυσικά ίσως αληθεύουν, αλλά δεν μπορούμε να αποκλεισουμε την πιθανότητα να είναι ψευδείς.

Συνοψίζοντας, αναφέρουμε τα εξής: Δεν γνωρίζουμε πως βρισκόμαστε στο Matrix. Αν είμαστε μέσα του, δεν βρισκόμαστε πιθανόν στο μέρος που νομίζουμε οτι ζόυμε. Το ίδιο πιθανόν ισχύει και για οτιδήποτε άλλο γνωρίζουμε για τον Κόσμο.

Η παραπάνω θεωρία υποθέτει πως οι Φυσικές Διαδικασίες δεν είναι το θεμελιώδες επίπεδο της Πραγματικότητας. Όπως οι Χημικές διαδικασίες αποτελούν τις Βιολογικές διαδικασίες, και οι Μικροφυσικές διαδικασίες αποτελούν τις Χημικές διαδικασίες, κάτι πρέπει να αποτελεί και τις Μικροφυσικές διαδικασίες. Πέρα από το επίπεδο των Κουάρκς, των Ηλεκτρονίων και των Φωτονίων υπάρχει ένα επιπλέον επίπεδο: Το επίπεδο των Bits. Αυτά τα Bits ελέγχονται από έναν υπολογιστικό αλγόριθμο ο οποίος σε ένα ανώτερο επίπεδο παράγει τις διαδικασίες που βιώνουμε ως θεμελιώδεις δυνάμεις.

 (2) Η θεωρία της Δημιουργίας

 Η θεωρία της Δημιουργίας υποθέτει πως ο Φυσικός Χωροχρόνος και τα περιεχόμενά του δημιουργήθηκαν από Όντα πέραν του Φυσικού Χωροχρόνου. Μια θεώρηση που είναι αρκετά γνώριμη. Μία εκδοχή της είναι ήδη αποδεκτή από αρκετά μέλη της κοινωνίας και ίσως από την πλειοψηφία των ανθρώπων του Κόσμου. Αν κάποιος πιστεύει πως ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, και αν κάποιος πιστεύει πως ο Θεός βρίσκεται πέρα από τον Φυσικό Χωροχρόνο, τότε αυτό το άτομο πιστεύει στην Θεωρία της Δημιουργίας.

 Δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος για να ασπάζεσαι την συγκεκριμένη θεωρία όμως. Ίσως ο Κόσμος μας δημιουργήθηκε από ένα σχετικά συνηθισμένο Ον κάποιου Κοντινου Σύμπαντος, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία αιχμής του Σύμπαντός του.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η Θεωρία αυτή είναι αληθής. Όμως όπως είναι κατανοητό τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ακόμα κ αν είναι αληθινή, οι περισσότερες από τις συνηθισμένες μας πεποιθήσεις είναι αληθινές επίσης όπως και αυτά που γνωρίζουμε για τον εξωτερικό κόσμο.

 (3) Η θεωρία του Νου-Σώματος

Αυτή η θεωρία υποθετει: Το μυαλό μας Αποτελείται από διαδικασίες πέρα από τον Φυσικό Χωροχρόνο και λαμβάνει αλλά και επιστρέφει τις αντιληπτικές του συνάψεις στον φυσικό Χωροχρόνο.Πρόκειται για μία θεωρία γνωστή και ευρέως αποδεκτή. Διαθέτουμε «Μη Φυσικά» Μυαλά που αλληλεπιδρούν με τα φυσικά σώματά μας.

Η θεωρία με το πέρασμα των αιώνων τείνει να εκλειψει με το πέρασμα των αιώνων και όμως ακόμη θεωρείται ευρέως διαδεδομένη σε πνευματικούς κύκλους.

Αν ενώσουμε το παραπάνω πλήθος των θεωρήσεων θα διαπιστώσουμε πως: Ο Φυσικός Χωροχρόνος και τα περιεχόμενά του δημιουργήθηκαν από όντα πέρα του φυσικού Χωροχρόνου, οι Μικροφυσικές διαδικασίες αποτελούνται από υπολογιστικές διαδικασίες και οι διαδικασίες του Νου μας βρίσκονται πέρα από τον Φυσικό χωροχρόνο αλλά αλληλεπιδρούν με αυτόν.

Τέλος 1^ου μέρους