Η «Συνειδησιακη Μοναδικοτητα» (Consiousness Singularity) αναφέρεται σε ένα υποθετικό σημείο μέσα στον μελλοντικό χρόνο στο οποίο η Ανθρώπινη Συνειδητότητα σε προσωπικό αλλά και σε συνολικό επίπεδο θα βιώσει μία αιφνίδια μετάβαση, μία μεταβατική φάση που θα επιφέρει μία συλλογική κατάσταση υπερβατικότητας που ως τώρα είναι αδύνατο για εμάς να φανταστούμε με βάση τις ως τώρα περιορισμένες «διανοητικές» ικανότητες μας.
Ο Όρος «Μοναδικότητα» (Singularity) είναι μία αναλογία στην γνωστή Μοναδικότητα της Φυσικής, η μαύρη τρύπα στην οποία δεν μπορείς να δεις τίποτε πίσω από τον ορίζοντα γεγονότων καθώς το φως δεν μπορεί να διαφύγει από αυτή. Με ένα παρόμοιο τρόπο, δεν μπορούμε να δούμε ( ή να φανταστούμε) τι βρίσκεται πίσω από την Συνειδησιακη Μοναδικοτητα καθώς βρίσκεται πίσω από τις Διανοητικές και Φαντασιακές ικανότητές μας.
Η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα δεν σχετίζεται με την Τεχνολογική Μοναδικότητα (Αρχή του Τρανσουμανισμού) που εμπεριέχει την δημιουργία εξυπνότερων Τρανσουμανιστικών Μηχανών.Φυσικά δεν σχετίζεται αλλά ούτε είναι και συνώνυμη με το σημείο Ωμέγα (Θα ακολουθήσει άρθρο που θα αναλύει την ιδέα αυτή του Σημείου Ωμέγα) του Tielhard de Chardin, που είναι ο πυρήνας γύρω από το Σύνολο της Ανθρώπινης Συνειδητότητας που εν τέλει θα αποκρυσταλλωθεί. Η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα είναι μία ξεκάθαρη αρχή που αναφέρεται σε μία Συλλογική Υπερβατικότητα της ανθρώπινης Συνειδητότητας πηγαίνοντάς την στο επόμενο επίπεδο.
Για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα την Συνειδησιακη Μοναδικοτητα μπορούμε να φανταστούμε τι θα βίωνε μία μαιμού ή ένας ποντικός αν η συνειδητότητά τους πλησίαζαν το ανθρώπινο επίπεδο. Πριν την μετάβαση θα ήταν αδύνατο για αυτά τα όντα να καταφέρουν να φανταστούν πως είναι να διαθέτεις ανθρώπινη συνειδητότητα, ακριβώς επειδή η έννοια βρίσκεται πέρα από τις διανοητικές ικανότητές τους. Κατά τον ίδιο τρόπο το είδος μας θα υποβληθεί σε μεταβάσεις της τόσο μεγάλου μεγέθους που δεν θα μπορούμε καν να αντιληφθούμε πως είναι αυτά τα στάδια της Συνειδητότητας. Η Ανθρώπινη Συνειδητότητα τώρα βρίσκεται σε μία μισοκοιμισμένη κατάσταση. Όμως το Σύμπαν θα «ξυπνήσει» τον εαυτό του και θα αντιληφθεί το νέο αποκαλυπτικό επίπεδο Συνειδητότητας.
Σε αυτό το στάδιο της Συνειδησιακης Μοναδικοτητας η Ιστορία όπως την γνωρίζουμε θα πάψει να υπάρχει.Το Σύμπαν όπως το βιώνουμε ως τώρα θα πάψει να υπάρχει ως τέτοιου είδους εμπειρία. Ας αναλογιστούμε τις πιο υπερβατικές και Μυστικιστικές πτυχές της Συνειδητότητας που ακόμη δεν έχουν ανακαλυφθεί από την Ανθρωπότητα. Το πιθανότερο είναι πως θα ωχριούν μπροστά στην Συνειδησιακή μεταβολή που θα επέλθει.
Με την Συνειδησιακη Μοναδικοτητα, η Συνειδητότητά μας θα εξαπλωθεί πέρα από τα όρια της Εγωκεντρικής αίσθησης του εαυτού και θα συμπεριλαμβάνει υπερβατικές εμπειρίες και μία Υπερβατική ταυτότητα του Εγώ. Η νέα αυτή ύπαρξη θα σχηματίσει μία Συλλογική Συνειδητότητα και μία διευρυμένη ατομική Συνειδητότητα. Αυτές οι δύο περιγραφές της Υπερβατικότητας είναι στην ουσία η ίδια όψη του νομίσματος. Η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα είναι πολύ ανώτερη από την φυσική συνειδητότητα του ατόμου, και έτσι δεν μπορούμε καν να φανταστούμε ή να βιώσουμε την εμπειρία της μετάβασης αυτής.
Η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα
Η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα είναι το τελικό αποτέλεσμα της σύνδεσης του Βουδιστικού και Ταοιστικού Διαλογισμού με την Νεύροεπιστήμη. Όπως προαναφέραμε διαφέρει από το Σημείο Ωμέγα και τις θεωρίες της Τεχνολογικής Συνειδητότητας καθώς δεν υποννοεί ένα φανταστικό σημείο «ανάδυσης» στο μέλλον. Αντίθετα, η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα μπορεί να περιγραφεί ως ένα νευροεπιστημονικό μοντέλο της Ασιατικής περιγραφής της Πνευματικής Αφύπνισης ή Διαφώτισης που προσεγγίζεται κατ’ελάχιστον μέσα από τον Διαλογισμό. Η ακριβής μετάβαση σε αυτή την Αφύπνιση μέσα από τις Φυσικές, ανεπαίσθητες και υπερ-ανεπαίσθητες δομές του Ανθρώπινου Σώματος θα είναι σταδιακή.
Η Επιστημονική εδραίωση δεν θα αναπηδήσει για να αναγνωρίσει την πραγματικότητα του Αιθέριου Σώματος Dharmakaya, που είναι γνωστό και ως «έμβρυο της Διαφώτισης» στην Κίνα για χιλιάδες χρόνια ως ο στόχος του Διαλογισμού. Όταν θα μεταφραστεί σωστά και θα εξηγηθεί επιστημονικά ως το υπόστρωμα της Διαφωτισμένης Συνειδητότητας που δημιουργείται μέσα από την εμβρυακή ανάπτυξη, η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα θα περιγράφει εν τέλει την Dharmakaya/Τελική Φάση ως το Τελικό σημείο Αφύπνισης, το στάδιο ολοκλήρωσης του Διαλογισμού και Διαφώτισης.
Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι νέα ανακάλυψη. Αντίθετα πρόκειται για την επιστημονική επεξήγηση ενός Βουδιστικού και Ταοιστικού διαλογισμού που ίσως αλλάξει τον ρου της ιστορίας και τον Δαρβινικό Προσδιορισμό για την επανάσταση της Συνειδητότητας. Από μία συμβατική επιστημονική προοπτική η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα στην κυριολεξία ίσως αντιστρέψει την αφήγηση της Δυτικής Ιστορίας καθώς ο τελικός στόχος της επιστήμης, το Ερμητικό Ανδρόγυνο είναι η ταντρική Dharmakaya/Τελική Φάση, ο στόχος της Ινδουιστικής – Θιβετιανής παράδοσης Mahamudra. Ο Κινέζικος Πολιτισμός περιστρέφεται γύρω από το Πνευματικό Έμβρυο shengtai, που επίσης είναι η βάση για την κλασική και Εσωτερική Αλχημική παράδοση..
Το στάδιο ολοκλήρωσης, η ένωση των Αιθερικών και Υπεραιθερικών δομών του Σώματος ήταν γνωστό ως «Coniunctio» (Ανάμιξη) στον Δυτικό Πολιτισμό, η Ένωση του Δράκου και της Τίγρης στην Κινέζικη παράδοση, και η ένωση του Φωτός της Μητέρας και του Παιδιού (Dharmakaya/Rupakaya) στην παράδοση Mahamudra. Κάτι τέτοιο σημαίνει πως η Συνειδησιακη Μοναδικοτητα ίσως ανοίξει τα μάτια της Επιστήμης για πρώτη φορά από τότε που η Φιλοσοφικη Λίθος θεωρήθηκε μύθος. Η πτώση του ανθρώπου είναι η Διαφωτισμένη βάση για την Συνειδητότητα που βρίσκεται μέσα στο ανθρώπινο είδος, μία αδρανής αιθερική σωματική δομή που επιστρέφει το άτομο στην αυθεντική κατάσταση Εσωτερικής Διαφώτισης όταν ολοκληρωθεί το στάδιο του Διαλογισμού.
Συνειδησιακη Μοναδικοτητα : Η “Πτωση” του Ανθρωπου
Αυτή η ιδέα πως οι Σύγχρονοι άνθρωποι έχουν από-εξελιχθεί από ένα πολύ ανώτερο Στάδιο Συνειδητότητας που έχει περιγραφεί ως η Χρυσή Εποχή από την Μυθολογία, και η Πτώση του Ανθρώπου από τις Δυτικές παραδόσεις είναι κατ’ουσίαν ασύμβατη με την Δαρβινική έννοια της Εξελιγκτικής Διαδικασίας. Αυτή η υπόθεση μίας αρκετά ανώτερης κλίμακας της Συνειδητότητας που βρίσκεται αδρανής σε όλα τα ανθρώπινα όντα συγκλίνει με τις διδαχές και τα Μοντέλα της Εξέλιξης της Ανθρώπινης συνειδητότητας που εισήγαγαν ο Βουδισμός, ο Ταοισμός και η Ερμητική παράδοση. Αυτή η προσέγγιση μίας ανώτερης Συνειδητότητας συμπεριλαμβάνει τον Σαμανισμό, την Γιόγκα, τον Διαλογισμό και την Εσωτερική Αλχημεία. Αυτές οι ενεργειακές πρακτικές λαμβάνουν χώρα σε αρκετούς Πολιτισμούς και είναι το κεντρικό σημείο σε στοχαστικές παραδόσεις που βασίζονται στην ιδέα της επίτευξης Εσωτερικής Διαφώτισης ή Πνευματικής Αφύπνισης.
Αν και μέσω της Επιστήμης έχουν υπάρξει αρκετές εμφανίσεις της Αδρανούς Εσωτερικής Διάννοιας μέσα στον ανθρώπινο Νου ως Αυτιστικό Σύνδρομο, δεν έχει αναπτυχθεί μία πλήρης Νευροεπιστημονική εξήγηση της Έννοιας Nirvana ή Πλήρους Διαφώτισης ως η ένωση των τριών Σωμάτων, του Φυσικού, του Αιθερικού, και του Υπεραιθερικού, σε μία προσπάθεια να αντιστρέψουμε συλλογικά την υπάρχουσα κατάσταση της Ασυνειδητότητας που επήλθε με την Πτώση του Ανθρώπου.
Από μία επιστημονική σκοπιά οι άνθρωποι είμαστε ακούσια Ασυνείδητοι με την πνευματική έννοια και ανίκανοι στον παρων χρόνο να ασπαστούμε την πρότερη Συνειδητότητά μας, που παραμένει αδρανής μέσα μας. Από την στιγμή που ο Πραγματικός Διαλογισμός βασίζεται σε μία οπισθοδρομική συνειδητότητα που έρχεται στο βασικό της στάδιο και διαλύεται στο τίποτα, το διαστρεβλωμένο εξελιγκτικό μοντέλο είναι άκρως προβληματικό και αποτρέπει την προοδευτική Πνευματική αφύπνιση που είναι ο στόχος της Συλλογικής Εξέλιξης.
Αν βασίσουμε την υπόθεση αυτή σε χιλιάδες χρόνων Εσωτερικής επιστήμης και μελέτης, μπορούμε να υποθέσουμε πως ζούμε σε σκοτεινές εποχές καθώς η Παγιωμένη Δυτική Επιστήμη δεν μπορεί να αναγνωρίσει πως η Δαρβινική προσέγγιση για την ανάπτυξη της Συνειδητότητας είναι ανεπαρκής. Εξακόσια χρόνια πριν η πρώιμη επιστήμη γνώριζε για το Coniunctio, την ανάμιξη των αιθερικών σωμάτων που μετατρέπονται στο Ερμητικό Ανδρόγυνο όταν η Ταντρική Γιόγκα επέτρεπε μία πλήρη ενεργοποίηση της Κουνταλίνι που αντέστρεφε την Πτώση του Ανθρώπου ενεργοποιώντας την επίφυση.
Ο επιστημονικός Σκεπτικισμός που περικύκλωσε τον υποτιθέμενο μύθο της Φιλοσοφικής Λίθου (και εν τέλει την ακύρωσε στις συνειδήσεις των ανθρώπων) δεν μπορεί να περιοριστεί όταν η Ινδουιστική – Θιβετιανή παράδοση Mahamudra και η Κινέζικη Εσωτερική Αλχημεία εξηγηθούν επακριβώς.Και αυτό διότι η Επιστήμη δεν έχει επικεντρωθεί στο γεγονός πως ο Βουδισμός και ο Ταοισμός έχουν παραδόσεις Διαλογισμού που βασίζονται στην έννοια του «Έμβρυου της Διαφώτισης», κάτι που σημαίνει πως η Φιλοσοφική Λίθος που αντιστρέφει την Πτώση του Ανθρώπου επιφέροντας την Νιρβάνα επιτυγχάνεται συχνά στην Ασία αλλά και παντού στον Κόσμο ως ο υπέρτατος Στόχος του Διαλογισμού.
Η Πραγματική Αποκάλυψη των Σκοτεινών Χρόνων που ζόυμε στα τελεταία 600 χρόνια Επιστήμης είναι η εκπληκτική βεαιότητα πως ο Σαμανισμός είναι στην ουσία Σχιζοφρένεια, ο Διαλογισμός είναι τεχνική Κατατονία, και η Διαφώτιση είναι η Ανατολική πνευματική Παραίσθηση/ Εμβρυακή Νοσταλγία. Η επιστήμη ίσως έπεσε στην παγίδα του Δόγματος που βασίζεται στο μοντέλο, και απλά ακύρωσε τα τελευταία 300 χρόνια της Εσωτερικής επιστήμης που δεν μπόρεσε να μεταφράσει επακριβώς χρησιμοποιώντας τον Υλιστικό τρόπο προσέγγισής της.
Το πιό καλά κρυμμένο Πνευματικό μυστικό ίσως είναι το γεγονός πως η Σεξουαλική Ένωση και τα Ενθεογενη Φυτά (Μονάχα όταν χρησιμοποιούνται σε Πρακτικές Διαλογισμού & Άλλες εσωτερικές πρακτικές) έχουν την δυνατότητα να ενεργοποιήσουν πλήρως την επίφυση που αντιστρέφει την Πτώση του Ανθρώπου (Ασυνειδησία). Ο Κύριος μηχανισμός της Διαφώτισης που ενυπάρχει μέσα στο ανθρώπινο σώμα ονομάζεται Έμβρυο της Διαφώτισης στις Ανατολικές Παραδόσεις και Ανδρόγυνο στην Ερμητική παράδοση. Ο Μηχανισμός αυτός παραμένει αδρανής μέσα στο σώμα του ανθρώπου ώσπου να επιτευχθεί η Συνειδησιακη Μετατοπιση.
Τέλος 1ου Μέρους | Πηγή Άρθρου
