Μιας και η Συνειδητοτητα είναι η βάση για ολόκληρη την πραγματικότητα, οποιαδήποτε μεταστροφή της διαφοροποιεί κάθε πλευρά της Προσωπικής μας πραγματικότητας. Η Πραγματικότητα δημιουργείται από την Συνείδηση που διαμοιράζεται σε Γνώση, διάθεση, αντίληψη, συμπεριφορά, λόγο, κοινωνική σαναναστροφή, περιβάλλον και αλληλεπίδραση με τις δυνάμεις της φύσης και της Βιολογίας. Καθώς εξελίσσεται η Συνειδητοτητα εξελίσσονται και όλες οι παράμετροι της.
Συνειδητοτητα: Mια ατερμονη διαδικασια εξελιξης
Κάθε Πνευματική παράδοση μιλάει για τις ανώτερες σφαίρες της Συνειδητότητας και έχει έναν διαμορφωμένο “χάρτη” αυτών των στάδιων της Εξέλιξης. Το μέσο άτομο βιώνει μόνο τα τρία στάδια της Συνειδητότητας σε όλη την διάρκεια της ζωής του. Αυτά τα στάδια είναι ο Βαθύς ύπνος, τα όνειρα και μία τρίτη που βιώνεται σε κατάσταση εγρήγορσης του ατόμου. Η Βιολογία του Εγκεφάλου και τα Εγκεφαλικά κύτταρα μας αποκαλύπτουν βασικές και ακριβείς διαφορές στα χαρακτηριστικά μεταξύ ύπνου, ονείρου και κατάστασης εγρήγορσης της Συνειδητότητας.
Η Πνευματική πρακτική ξεκινά την διαδικασία μέσα από την οποία το άτομο μεταμορφώνει την Συνειδητοτητα του και την διαφοροποιεί από τα τρία παραπάνω στάδια μυώντας την στις ανώτερες σφαίρες. Μέσα από οποιαδήποτε από τις τέσσερις Βασικές πρακτικές Yoga αλλά και οποιαδήποτε φωτεινή Πνευματική εξάσκηση το μυαλό ξεπερνά τα συνηθισμένα στάδια και βιώνει την πρωταρχική ΜορφήΣυνειδησης. Πέρα από τα τρία στάδια που αναφέραμε παραπάνω, υπάρχουν και τα τέσσερα που ακολουθούν: Η Ψυχική Συνειδητοτητα, η Κοσμική Συνειδητοτητα, η Θεική και η Συνειδητοτητα της Ενοτητας Καθώς μας αποκαλύπτεται κάθε πτυχή μέσα μας, μας ανοίγει μία νεότερη, διευρυμένη πραγματικότητα. Ας δούμε περιληπτικά κάθε μία από τις πτυχές αυτές:
Ψυχική Συνειδητοτητα
Αυτό είναι το στάδιο στο οποίο βιώνουμε την εναλλαγή της Εσώτερης οπτικής από το σώμα, το Μυαλό και το Εγώ στον παρατηρητή του Σώματος του Νου και του Εγώ. Βιώνουμε το στάδιο της Ψυχικής Συνειδητότητας κατά την διάρκεια του Διαλογισμού. Μέσω του διαλογισμού το άτομο ξεκινά την αναγώριση εκείνης της πλευράς του Εαυτού που βρίσκεται πίσω από την διαδικασία της σκέψης και των αισθημάτων και εισέρχεται στο στάδιο της ηρεμίας, επικεντρωμένο και διαισθητικό στην καθημερινή του ζωή. Οι δραματικές πτυχές στην ζωή του Ατόμου (Όλοι βιώνουμε τέτοιες) παραμερίζονται καθώς ο αυθεντικός πυρήνας της Ενότητας παγιώνεται. Οι συναναστροφές γίνονται πιο ανθρώπινα, με κατανόηση και αγάπη και το άτομο αναδιατυπώνει στο νου του την βαθύτερη και με μεγαλύτερο ενδιαφέρον σχέση του με το περιβάλλον και την φύση. Η βιολογική φύση του ανθρώπου αντανακλά μεγαλύτερη ισορροπία και ενεργοποιεί ομοιοστατικούς μηχανισμούς. Ο διαλογισμός μειώνει τα επίπεδα του στρες, ρίχνει τους καρδιακούς παλμούς και την πίεση του αίματος, ενισχύει την λειτουργία του ανοσοποιητικού και σχηματίζει μηχανισμούς αυτο-ίασης σε κάποιες περιπτώσεις.
Κοσμική Συνειδητοτητα
Αυτό είναι το στάδιο κατά το οποίο η Ψυχική Συνειδητοτητα σταθεροποιείται και η συναίσθηση είναι παρούσα σε κάθε στάδιο της καθημερινότητάς μας, είτε είμαστε ξύπνιοι, κοιμόμαστε ή ονειρευόμαστε. Αυτή η μορφή συνειδητότητας περιγράφεται μερικές φορές από τις πνευματικές παραδόσεις ως ταυτόχρονα τοπική και μη τοπική. Ο ανώτερος Εαυτός αποδευσμεύεται αλλά το σώμα και το μυαλό παραμένουν στην πρότερη τους μορφή. Εδώ, ακόμα και κατά την διαδικασία του βαθύ ύπνου η συναίσθηση είναι σε πλήρη εγρήγορση και υπάρχει η εντύπωση πως το άτομο δεν είναι το μυαλο/Σώμα που βρίσκονται στην διαδικασία της μεταμόρφωσης, αλλά ένα αιώνιο πνεύμα που ξεπερνά τον Χώρο και τον Χρόνο. Η πιο αξιοσημείωτη πτυχή αυτού του στάδιου Συνειδητοτητας είναι η επίγνωση για την Άχρονη φύση του Ενός, κάτι που αμβλύνει τον φόβο του θανάτου. Παρ’όλο που η Κοσμική Συνειδητοτητα δεν είναι η κορυφή της διαφώτισης, σηματοδοτεί την κρίσιμη μετάβαση από μία ταυτότητα που είναι δέσμια σε μία συνηθισμένη ζωή στην ζωή της ελευθερίας μέσω της Αυτογνωσίας.
Θεική Συνειδητοτητα
Εδώ έχουμε την επέκταση της Κοσμικής Συνειδητότητας όπου η ενσυναίθηση βιώνεται όχι μόνο με την σιωπή του Εαυτού αλλά και με τις πιό αφηρημένες αξίες της φύσης και του Νου. Αδρανείς προοπτικές όπως η αφύπνιση των μη τοπικών κέντρων αρχίζουν να επαναδραστηριοποιούνται. Καθώς το Μυαλό του ατόμου προσεγγίζει αυτές τις αχρησιμοποίητες πτυχές της Ψυχής ασυνήθιστες πνευματικές ικανότητες αφυπνίζονται, ικανότητες που διαφορετικά θα θεωρούσαμε ανέφικτες. Περιέχουν εμπειρίες όπως η γνώση του παρελθόντος και του μέλλοντος, μαντική, διευρυμένη αίσθηση της γεύσης, της όσφρησης, της όρασης,της αφής και της ακοής.
Σε αυτό το στάδιο υπάρχει μία ακόμη μεγαλύτερη απόδειξη για την αθανασία της ύπαρξης, όχι μονάχα ως Μη τοπική Συνειδητοτητα, αλλά με την γνώση πως βιώνεις την παρουσία της Θεικής Αγάπης. Η Θεική Συνειδητοτητα αποκαλύπτει επίσης μία βαθύτερη εμπειρία απελευθέρωσης, καθώς ο εξωτερικός αισθητήριος κόσμος δεν μας φαίνεται ως η Πνευματική εξορία που θα πρέπει να υπομείνουμε μα ως η εκδήλωση της ενότητας μέσα από τον κόσμο και την Ενοποιημένη Πνευματικότητα
Συνειδητοτητα της Ενοτητας
Είναι μία πτυχή Συνειδητότητας που δεν αναγνωρίζεται ως ο Πυρήνας Εαυτός της ύπαρξης του ατόμου, μα ως η Πρωταρχική πραγματικότητα κάθε υπαρκτής εμπειρίας. Εσύ, Ως παρατηρητής, είσαι αυτή η αυθεντική και γνήσια Συνειδητοτητα. Η διαδικασία της παρατήρησης είναι επίσης αυτή η Συνειδητοτητα. Το αντικείμενο της παρατήρησης εμπεριέχεται σε αυτή. Αυτή η ενότητα κυριαρχεί της ενσυναίσθησης καθώς το άτομο συναναστρέφεται με αυτές τις πεζές και άχαρες λεπτομέρειες της προηγούμενης ζωής του. Εδώ το άτομο τείνει να αναγνωρίζει με ένα ενοποιημένο Σώμα-Νου και βιώνει ολόκληρο το σύμπαν ως το Φυσικό σώμα του ατόμου. Φυσικά υπάρχει το φυσικό σώμα κει ένα υλικό σύμπαν που το βιώνουμε με τις φυσικές μας αισθήσεις όμως ενσωματώνονται σε αυτή την μοναδική πραγματικήτητα της Συνειδητοτητας.
Οι Αδρανείς προοπτικές που αναφέραμε παραπάνω είναι πλήρως λειτουργικές σε αυτή τη φάση. Υπάρχει η ικανότητα της Ίασης και μεταμόρφωσης των άλλων, ικανότητα που αναγνωρίζεται από τους παρατηρητές ως Θαυματουργή. Η συνειδητοτητα αυτή είναι το υπέρτατο επίπεδο της απελευθέρωσης από τον φόβο και χαρακτηρίζεται από το αίσθημα της γαλήνης και της Χαράς. Αυτό το στάδιο περιγράφεται φανταστικά στις παρακάτω γραμμές του T.S Eliot:
We shall not cease from exploration/And the end of our exploring/Will be to arrive where we started/And know the place for the first time.
Καταγράφουμε αυτή την σύντομη περιγραφή των σταδίων της Συνειδητοτητας με σκοπό να δώσουμε μία γενική εικόνα για τις προοπτικές της ανθρώπινης Ψυχής. Είναι σημαντικό να δώσουμε έμφαση στο ότι η Πνευματική Αναζήτηση και η διαφώτιση δεν επέρχονται μονάχα με το δίαβασμα και την μελέτη. Η Εξέλιξη των ανώτερων πεδίων της Συνείδησης μας παρουσιάζεται μέσω της εμπειρίας των βαθύτερων αξιών του Πνευματικού Εαυτού μέσω των πνευματικών πρακτικών εξάσκησης και αργότερα εισέρχεται στην καθημερινότητά μας. Αυτές οι συγκεκριμένες εμπειρίες που αποκτά το άτομο στο “ταξίδι” του ποικίλουν από την διαφορετικότητα της Πνευματικής Παράδοσης και της πρακτικής που θα επιλέξει να ακολουθήσει, μα βασίζεται επίσης επάνω στις προσωπικές σας πεποιθήσεις και αξίες!
