Tο “Τέλος του κόσμου” και ο μύθος των Ανουνάκι

Είναι πολλές οι φορές που η ανθρωπότητα έχει φοβηθεί πως πλησιάζει το τέλος της . Γιατί φοβόμαστε το τέλος του κόσμου; Πως αυτός ο φόβος συνδέεται υποσυνείδητα με την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών, όπως οι Ανουνάκι του Σίτσιν;

Ο Φόβος για το τέλος του Κόσμου

Ο Ανθρώπινος Πολιτισμός παραδόξως λατρεύει να πιστεύει πως  κάποια στιγμή θα έρθει το Τέλος του κόσμου. Αυτή η πεποίθηση πως οδεύουμε προς ένα είδος «αποκάλυψης», ή μίας υπέρτατης μάχης μεταξύ καλού και καλού είναι ευρέως διαδεδομένη, όπως και η ύπαρξη μίας τεχνολογικά αναπτυγμένης εξωγήινης φυλής σαν τους Ανουνάκι του Ζεκάρια Σιτσιν. Από πού προήλθε αυτή η δεισιδαιμονία για την καταστροφή του κόσμου μας;

Για τον Ζεκάρια Σίτσιν (1920 – 2010), συγγραφέα του περίφημου «Χρονικά της Γης», που ήταν μία σειρά από επτά βιβλία που ανιχνεύουν την αλληλεπίδραση μεταξύ εξωγήινων με τον πλανήτη μας κατά την Αρχαιότητα, η ερώτηση «Γιατί πιστεύουμε πως θα καταστραφεί ο κόσμος» έγινε σκοπός έρευνας για όλη του την ζωή.

Ο ίδιος πίστευε πως αυτή η εμμονή της ανθρωπότητας, ειδικότερα με το μυστήριο ημερολόγιο των Μάγια που σταματούσε την 21^η Δεκεμβρίου (κάτι που μεταφράστηκε ως σημάδι για την καταστροφή του κόσμου και δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ) οφείλεται σε ένα μοτίβο που είναι καταχωνιασμένο βαθιά στην συλλογική ανθρώπινη ψυχή από επισκέπτες από κάποιο άλλο πλανήτη. Στο βιβλίο του με τίτλο «The end of days, Armageddon and the Prophecies of the Return», o Σιτσιν αναλύει αυτό αλλά και άλλα ερωτήματα.

 Ο Ζεκαρια Σιτσιν και ο 12^ος Πλανήτης

Σύμφωνα με τον Σιτσιν, ένας πλανήτης με το όνομα Νιμπίρου που είναι επίσης γνωστός ως 12^ος πλανήτης  συγκρούστηκε με την Τιαμάτ, ένα πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος που βρισκόταν μεταξύ του Άρη και του Δία. Από αυτή την χαοτική πρόσκρουση σχηματίστηκαν η Γη, ο αστεροειδής Belt που βρίσκεται στην ζώνη του Kaiper, και το Φεγγάρι. Για τον Συγγραφέα του «Χρονικού της Γης», ο Πλανήτης Νιμπίρου είναι η πατρίδα μίας τεχνολογικά ανεπτυγμένης Εξωγήινης φυλής, των Ανουνάκι ( λέξη που σημαίνει «εκείνοι που ήλθαν από τον ουρανό στη Γη») του Σουμεριακού Μύθου.

Στα βιβλία του ο Σιτσιν υποστήριζε πως οι Ανουνάκι ήρθαν στην Γη για να αναζητήσουν χρυσά σωματίδια που χρησιμοποιούσαν για να διατηρήσουν την ατμόσφαιρα του πλανήτη τους και δημιουργησαν γενετικά το ανθρώπινο είδος που χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβοι για να εργαστούν στα χρυσορυχεία. Οι Σουμέριοι είχαν απεικονίσει την Δημιουργό Θεά , κρατώντας φίδια που σχημάτιζαν μία διπλή ελικοειδή μορφή που συνδεέονται μεταξύ τους σπειροειδώς, αναπαριστώντας πλήρως την σπείρα του DNA.

Τότε μυστηριωδώς οι Ανουνάκι έφυγαν από τον πλανήτη, αφήνοντας σύμφωνα με τον Σιτσιν αλλά και άλλες αναφορές στην Αρχαία Λογοτεχνια, τα σημάδια της επιστροφής τους στο μακρινό μέλλον… Αυτή η επιστροφή των εξελιγμένων όντων που δεν θα μας χρειάζονται πιά, αποτέλεσε την αφορμή για την εντύπωση της καταστροφής του κόσμου στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας, σύμφωνα με τον Σίτσιν.

ο Μύθος των Ανουνάκι

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεωρίας που λέει πως καταγόμαστε από ένα εξωγήινο είδος, οι Ανουνάκι άφησαν πίσω τους αρκετά σημάδια της παρουσίας τους στη Γη, αλλά και αρκετά «δώρα» που εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα. Ένα κοινό στοιχείο που χρησιμοποιείται σε αρκετές από τις προφητείες , από εκείνες του Νοστράδαμου έως αυτές των Ινδιάνων Χόπι, είναι πως τα σημάδια της καταστροφής θα φανούν στον Ουρανό.

Ενώ υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που ερεύνησαν το ημερολόγιο των Μάγια και θεώρησαν πως η «καταστροφή» θα ερχόταν το 2012, ο Σίτσιν υποστήριζε πως σε αυτή την περίπτωση υπήρξαν λανθασμένοι υπολογισμοί. Στο «The End of Days» έγραψε μάλιστα πως το Baktun, μία μονάδα μέτρησης που αριθμεί 144.000 ημέρες στην ουσία δεν άνηκε στους Μάγια, αλλά στους Ολμέκους , που ήταν Αφρικανοί που μετοίκησαν την ευρύτερη περιοχή όταν ο Θωθ/Ανουνάκι εξορίστηκε από την Αίγυπτο. Ο Σίτσιν προσθέτει τον αριθμό 52, που ήταν ο Μαγικός αριθμός του Θωθ, και με σωστούς υπολογισμούς το έτος που προκύπτει είναι το  2087.

Ίσως το πιο αμφιλεγόμενο στοιχείο  –  που ξεχωρίζει από την έτσι και αλλιώς αμφιλεγόμενη θεωρία του για την ύπαρξη των Ανουνάκι και του πλανήτη Νιμπίρου – είναι το γεγονός πως οι βιβλικές αναφορές που για τους  περισσότερους θεωρήθηκαν σημάδια ενός ανώτερου θεού, «φυτεύτηκαν» από τους εξωγήινους έτσι ώστε να ελέγχουν τα μυαλά των ανθρώπων…! Αυτές οι πεποιθήσεις ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος μίας πίστης που καταστράφηκε από την Εκκλησία του Μεσαίωνα. Οι Γνωστικιστές καταδιώχθηκαν επειδή πίστευαν πως ο κόσμος δημιουργήθηκε από ένα «κατώτερο θεό» με το όνομα Άχριμαν. Αυτή η πίστη μεταπήδησε από τον Ζωροαστρισμό που είχε λάτρεις που πίστευαν σε ένα θεό και θεωρούσαν πως ο κόσμος ήταν στην ουσία το πεδίο μάχης δύο πλασμάτων, του Ahura Mazda, του Θεού του φωτός , και του Αχριμαν που δημιούργησε ένα ψεύτικο κόσμο όπου οι άνθρωποι ζουν με ψευδαισθήσεις και διαχωρισμό.

Όποιος ερευνήσει τα επτά βιβλία του Σίτσιν θα ανακαλύψει ενδείξεις που παραπέμπουν στην ιστορία της δημιουργίας στην Βίβλο, το Τοράχ και το Κοράνι, αμφισβητώντας τις 3 μεγάλες θρησκείες του σύγχρονου κόσμου. Τα βιβλία του Σίτσιν υποδεικνύουν πως η «Θεική» παρέμβαση στο έργο της ανθρωπότητας ήταν κατα κύριο λόγο η απόδειξη για την ύπαρξη των θεών Ανουνάκι.  Ο Ίδιος ο Σίτσιν υποστήριζε πως υπάρχουν ενδείξεις πως οι ιερές γραφές δημιουργήθηκαν από αυτούς τους εξωγήινους θεούς ώστε να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους, απομακρύνοντάς τους από την πνευματική άνοδο.

Είναι αλήθεια πως η παραπάνω θεωρία ακούγεται τουλάχιστον εξωπραγματική. Φυσικά έχει πάρα πολλούς υποστηρικτές, που πιστεύουν πως τέτοιες οντότητες αλληλεπίδρασαν με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Και ο φόβος για το τέλος του κόσμου, δεν θα σταματήσει ποτέ να υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Σαφώς υπάρχουν οι ενδείξεις που ενισχύουν τις πεποιθήσεις του Εκλειπόντος Σίτσιν και των πολλών θαυμαστών του. Και όσο φοβόμαστε πως το τέλος θα έρθει με τον πιό καταστροφικό τρόπο, τόσο θα αναζητάμε στα μυστικά των αρχαίων χρόνων, στην προσπάθειά μας να εξηγήσουμε την θέση του ανθρώπου στο σύμπαν, αλλά και την πιθανή αλληλεπίδραση με άλλα όντα του αχανούς Σύμπαντος. Αν υποθέσουμε πως πράγματι υπήρξαν, πως πραγματικά έφτασαν στη Γη ώστε να μας απόμακρύνουν από τον δρόμο του πνεύματος. Το βέβαιο είναι όπως και να έχει. Πως ο δρόμος της πνευματικής ανύψωσης έχει «κρυφτεί» στα δεινά αυτού του πλανήτη και του ανθρώπινου είδους, χωρίς να χρειάζεται πιθανές «εξωγήινες» παρεμβάσεις και τρελές θεωρίες πρόσκρουσης με τον 12^ο Πλανήτη του Σίτσιν…