Επανακυκλοφορεί, επιτέλους, ένα θρυλικό βιβλίο του βιρτουόζου της λογοτεχνίας τρόμου. Stephen King. Και φυσικά μιλάμε για “Το Αυτό”, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, σε δύο τόμους. Ποιος έχει γεννηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 και δεν έχει δει την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά αυτού του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη, το 1990 από τον σκηνοθέτη Tommy Lee Wallace; Σε ποιον δεν έχει χαραχθεί στην μνήμη η έκφραση “Εκεί κάτω όλοι επιπλέουμε…», ή η μορφή του τρομακτικού κλόουν. Ο King χρησιμοποιώντας το αρχέτυπο του Joker, του τρομακτικού γελωτοποιού εισβάλει στα πεδία της αθωότητας μεταφέροντας στην σύγχρονη κοινωνία τον τρόμου του κυνηγιού, με την τρομακτική αίσθηση του να είναι ο άνθρωπος το θύμα ενός χειρότερου αρπακτικού που πρέπει να τραφεί.
Η χρήση του μοτίβου των φόβων της προεφηβικής ηλικίας και του αρχέτυπου του κλόουν, που είναι από μόνο του ένα τρομερά ανατριχιαστικό, δίνει το απαραίτητο ατμοσφαιρικό σκηνικό για να εκτυλιχθεί μια τέλεια υπόθεση τρόμου. Ενός τρόμου, όχι επιφανειακού, αλλά αρχέγονου, εκτυλισσόμενου στα βαθύτερα πεδία του ανθρώπινου υποσυνείδητου. Στην ουσία στο πεδίο μάχης, των πιο μύχιων φόβων μας.
Σημειωτέον ότι «Το Αυτό», επιστρέφει και στον κινηματογράφο. Αυτή τη φορά την μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη ανέλαβε ο σκηνοθέτης Andy Muschietti και ήδη έχει ξεσηκώσει ανάμεσα στους «fun» του έργου του King, οι οποίοι ελπίζουν αυτή τη φορά να έχει αποδοθεί πιο πιστά η υπόθεση του βιβλίου. Trailer της ταινίας μπορείτε να δείτε εδώ https://www.youtube.com/watch?v=4hXPegGDmrA.
Το βιβλίο θα το βρείτε εδώ: (Πρώτος τόμος) Και εδώ: (Δεύτερος τόμος)
Βιογραφία του Stephen King εδώ:
Περίληψη του βιβλίου (από εκδόσεις Κλειδάριθμος):
«Εκεί κάτω όλοι επιπλέουμε…
Ένα αγοράκι με κίτρινο αδιάβροχο τρέχει χαρούμενο δίπλα σ’ ένα χάρτινο καραβάκι που αρμενίζει σ’ ένα πλημμυρισμένο από τη βροχή ρείθρο. Η βροχή έχει κοπάσει πια, και πέφτει στην κίτρινη κουκούλα σαν ψιλόβροχο σε τσίγκινη στέγη. Το αγόρι με το κίτρινο αδιάβροχο είναι ο Τζορτζ Ντένμπροου, κι εκείνη τη φθινοπωρινή ημέρα ήταν έξι χρονών…
Αυτό που κάνει τη μικρή πόλη του Ντέρι τόσο τρομακτικά διαφορετική από τις άλλες είναι όλα εκείνα που βλέπουν –και αισθάνονται– μόνο τα παιδιά.Στα φρεάτια και τους υπονόμους, το Αυτό καραδοκεί και παίρνει τη μορφή εφιάλτη, του βαθύτερου τρόμου που φωλιάζει σε κάθε παιδί. Όμως, πότε πότε, το Αυτό προβάλλει από τα ζοφερά και υγρά βάθη, αρπάζει, διαμελίζει, σκοτώνει…
Τα χρόνια περνούν, τα παιδιά μεγαλώνουν, εγκαταλείπουν την πόλη, λησμονούν. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος τους καλεί να επιστρέψουν, για να αντιμετωπίσουν για μία ακόμα φορά το Αυτό, που σαλεύει σαν ερπετό στα σκοτεινά έγκατα της μνήμης τους καθώς αναδύεται για να μετατρέψει τους εφιάλτες του παρελθόντος σε μια ανείπωτα φρικτή πραγματικότητα.»
