Απόκρυφα & μαγικά σύμβολα γύρω μας

ποιά είναι τα πιο μαγικά και απόκρυφα σύμβολα που υπάρχουν γύρω μας;

Ο Άνθρωπος αρχικά στην ανάγκη του να επικοινωνήσει, αρκετά πριν δημιουργήσει τον γραπτό ή τον προφορικό λόγο, δημιούργησε εικόνες και σύμβολα. Μέσα από αυτές τις εικόνες περνούσε το μήνυμα που ήταν απαραίτητο για την επικοινωνία ή πολλές φορές και την χάραξη μίας βαθύτερης ιδέας ή έννοιας.

Έτσι από τις πρώτες τοιχογραφίες σπηλαίων ή τα ιερογλυφικα των Αιγυπτίων περάσαμε σε σύμβολα που πλέον δεν χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη της γλώσσας, αλλά μίας εσωτερικής δύναμης που πολλοί αγνοούν. Η Δύναμη των συμβόλων και της εικόνας είναι τεράστια, κάτι που ενσωματώθηκε σε πολλές μαγικές ή εσωτερικές Φιλοσοφίες. Φυσικά αυτά τα σύμβολα εξακολουθούν και βρίσκονται ανάμεσά μας, ενισχύοντας τον μύθο της δύναμής τους: Ας δούμε λοιπόν μερικά από τα αρχαιότερα απόκρυφα και μαγικά σύμβολα που υπάρχουν γύρω μας.

Απόκρυφα & μαγικά σύμβολα γύρω μας: Μάτι του Ώρου

Το μάτι του θεού Ώρου (αρχικά, το μάτι του Ρα) είναι το αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο της προστασίας και της δύναμης που συμβολίζει τη βασιλική δύναμη. Ο Ώρος –όπως μεταγράφηκε από τους Έλληνες το Hor– ήταν ηλιακός θεός της αιγυπτιακής μυθολογίας. Ταυτιζόταν με τον Απόλλωνα και απεικονίζονταν σαν γεράκι ή σαν άνθρωπος με κεφαλή γερακιού.

Επειδή το γεράκι πετά σε μεγάλα ύψη, φαντάζονταν τον ουρανό ως θεϊκό γεράκι, και τον Ήλιο και τη Σελήνη σαν τα μάτια του. Αποτελεί σύμβολο θεραπείας, θυσίας, αποκατάστασης, αλλά και ισχυρής προστασίας. Επίσης τα μέρη του ματιού του Ώρου λέγεται ότι εμπεριέχουν τις 6 αισθήσεις: όραση, ακοή, αφή, όσφρηση, γεύση, αλλά και, κατά τους ΑΙγύπτιους, και η Σκέψη.

Στους αιγυπτιακούς μύθους το μάτι δεν ήταν το παθητικό όργανο της όρασης, αλλά περισσότερο ένας παράγοντας της δράσης, της προστασίας ή της οργής

Πεντάλφα

Η πεντάλφα ή αλλιώς πεντάγραμμο, που είναι ένα αστέρι με πέντε γωνίες που άλλες φορές δείχνει προς τα πάνω και άλλες προς τα κάτω, πρωτοεμφανίστηκε στη Μεσοποταμία και στους Σουμέριους. Την χρησιμοποιούσαν επίσης στην Αρχαία Ελλάδα και στη Βαβυλωνία. Στους Βαβυλώνιους κάθε άκρη της ήταν και μία από τις κατευθύνσεις «πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά, μπροστά». Αυτές τις κατευθύνσεις συνέδεαν με τους πέντε πλανήτες: Δία, Κρόνο, Αφροδίτη, Άρη, Ερμή.

Στην Ελλάδα οι πρώτοι που ασχολήθηκαν ενδελεχώς με αυτό το σύμβολο ήταν ο Πυθαγόρας και οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι οι οποίοι το ονόμαζαν πεντάγραμμο. Ακολουθώντας δε τον συμβολισμό του, το ονόμαζαν Υγίεια. Στο σύμβολο αυτό έβλεπαν, λόγω των γεωμετρικών του ιδιοτήτων, μια μαθηματική τελειότητα όπως την εκδήλωση της ‘Χρυσής Τομής’ και το ότι το πεντάγωνο αποτελεί μία εκ των πλευρών του τέλειου Δωδεκάεδρου που αποτελούσε γι’ αυτούς το σύμβολο του Αιθέρα.

Οι Νεοπυθαγόρειοι συμβόλιζαν τις άκρες του με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και την πέμπτη με το θείο:

Ύδωρ

Γαία
Ιδέα ή Ιερόν
Ειλή (θερμότητα του ήλιου)

Αήρ

Για πολύ καιρό η πεντάλφα είχε συνδεθεί με τον πλανήτη Αφροδίτη και με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης. Επίσης συνδέεται και με τη λατρεία του Ρωμαίου Εωσφόρου (Lucifer) ο οποίος φέρνει το φως και τη γνώση. Ως σύμβολο θεωρείται από πολλούς που ασχολούνται με παγανιστικές θρησκείες ότι έχει μαγικές ιδιότητες.

Οι Χριστιανοί επίσης το είχαν χρησιμοποιήσει για να συμβολίσουν τις πέντε πληγές του Χριστού, ενώ επίσης το σύμβολο αυτό συνδέεται και με τον Ελευθεροτεκτονισμό.

Οι Γνωστικοί, που ήταν οι Μελετητές του Γνωστικισμού, των διδαχών ενός συγκεκριμένου Προ-Χριστιανικού Παγανισμού αντιμετώπισαν το Πεντάγραμμο ως ένα «Απαστράπτων Άστρο», συσχετίζοντας τον Συμβολισμό του με το γεμάτο φεγγάρι που σχετίστηκε με την Μαγεία και το Μυστήριο της Νύχτας, τα μυστήρια του σκοταδιού. Οι Κέλτες Παγανιστές θεώρησαν την Πεντάλφα ως το σύμβολο της Ιερής Φύσης μέσα από τις 5 γωνίες του, κάτι που είναι εμφανές στις Κέλτικες παραδόσεις και τον συμβολισμό που περιέχουν, παραδόσεις που αποτελούν την βάση για τον σύγχρονο Παγανισμό.

Στον Θεϊστικό αλλά και Αθεϊστικό Σατανισμό, η πεντάλφα χρησιμοποιείται ανάποδα και είναι το πιο βασικό σύμβολο. Συγκεκριμένα, συμβολίζει το κεφάλι μιας τραγόμορφης αναπαράστασης του Σατανά ονόματι Baphomet. Δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά απ’ τον γνωστό μάγο του 19ου αιώνα, Eliphas Levi και αργότερα απ’ τον ιδρυτή της Εκκλησίας του Σατανά (Church of Satan) στη Καλιφόρνια, Anton Szandor LaVey, το 1966.

Χέρι Χάμσα

Το χέρι Χάμσα, ή αλλιώς χέρι της Φατιμά έχει πολλές ονομασίες, ανάλογα την γεωγραφική περιοχή και τον εκάστοτε πολιτισμό πρωτοεμφανίζεται στην Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ) και αποτελεί φυλαχτό της Ιστάρ/ Ινάνα. Παράλληλα συναντάται και σε απεικονίσεις του Βούδα ξανά ως σύμβολο προστασίας. Όσον αφορά τον αιγυπτιακό κόσμο, το σύμβολο αυτό συνδέεται με το Mano Pantea γνωστό ως Χέρι όλων των Θεών. Τα δύο δάχτυλα αντιπροσωπεύουν την Ίσιδα και τον Όσιρι, ενώ ο αντίχειρας το παιδί τους τον Ώρο. Λόγω αυτού μάλιστα, αρκετοί είναι που συνδέουν την Χάμσα με το Μάτι του Ώρου, ακόμα ένα πολύ δυνατό αιγυπτιακό σύμβολο.

Στο Ισλάμ συναντάται με την πιο γνωστή του ονομασία «Χέρι της Φατιμά» εις τιμή της κόρης του Μωάμεθ. Ονομάζεται επίσης «Καφ» λόγω της ανοιχτής παλάμης. Το πέντε συμβολίζει του Πέντε Στύλους Τήρησης του Ισλάμ. Παρόμοια με τον αιγυπτιακό συμβολισμό, ο αντίχειρας συμβολίζει τον Μωάμεθ, ο δείκτης και ο μέσος την Φατιμά και τον σύζυγο της αντίστοιχα, ενώ τα δύο τελευταία δάχτυλα τους δυο γιούς της.

τον Ιουδαϊσμό αποκαλείται «Χέρι της Μύριαμ» της αδελφής του Μωϋσή με παρόμοιο συμβολισμό των πέντε δακτύλων.

Τέλος, για τον Χριστιανισμό αναγνωρίζεται ως «Χέρι της Παναγίας».

Σε κάθε του μορφή ωστόσο το σύμβολο έχει την ίδια ισχύ. Είναι ένα πανίσχυρο φυλαχτό από κάθε αρνητική ενέργεια. Το σύμβολο με τα δάχτυλα ανοιχτά αποκρούει κάθε κακό, ενώ με τα δάχτυλα κλειστά φέρνει καλοτυχία.

Παντεπόπτης Οφθαλμός

Ο Παντεπόπτης οφθαλμός που είναι το μάτι που παρατηρεί τα πάντα, είναι ένα σύμβολο που συναντάμε σε πολλά εσωτερικά συστήματα αν και πλέον συνδέεται άρρηκτα με τον τεκτονισμό και τους Ιλουμινάτι.

Χρησιμοποιήθηκε τόσο απο τους Αιγύπτιους, γνωστό ως το μάτι του Ωρου, το οποίο εθεωρείτο ηλιακό σύμβολο και σύμβολο δύναμης. Σε μια παραλλαγή του χρησιμοποιείται απο τον Βουδισμό, αφού ο Βούδας αναφέρεται ως το “μάτι του κόσμου” ,the eye of the world.

O παντεπόπτης οφθαλμός απεικονίζει ένα ουράνιο μάτι που ρίχνει τις ακτίνες του στον κόσμο, και είναι μεταγενέστερη εκδοχή ενός συμβόλου που χρησιμοποιήθηκε από τους Ροδόσταυρους και αντιπροσώπευε το νέο άστρο του 1604 που ακτινοβολούσε στην Γη.

Xρησιμοποιήθηκε επίσης κατα την εποχή του Μεσαίωνα και στην εικονογραφία της Αναγέννησης, ως Χριστιανικό σύμβολο που παριστάνει την Αγία Τριάδα.

Το 1782, το μάτι της Πρόνοιας εκδόθηκε στο πλαίσιο του συμβολισμού στην οπίσθια όψη του Μεγάλη Σφραγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Αρχικά είχε προταθεί ως στοιχείο της Μεγάλης Σφραγίδας από την πρώτη απο τις τρεις επιτροπές σχεδιασμού το 1776 και πιστεύεται ότι είναι η πρόταση του καλλιτεχνικού συμβούλου, Pierre Eugene du Simitiere .

Σχετικά με την σφραγίδα, το μάτι περιβάλλεται από τις λέξεις Annuit Cœptis , που σημαίνει «Αυτός εγκρίνει (ή έχει εγκριθεί) [επιχειρήσεις μας]”, και Novus ordo Seclorum, που σημαίνει “Νέα Τάξη των Αιώνων».

Το μάτι είναι τοποθετημένο πάνω από μια ημιτελή πυραμίδα με δεκατρία βήματα, που αντιπροσωπεύει τα αρχικά δεκατρία κράτη και τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Το χαμηλότερο επίπεδο της πυραμίδας παρουσιάζει το έτος 1776 σε λατινικούς αριθμούς. Το συνδυασμένο αποτέλεσμα είναι ότι το Μάτι, ή το Θεός, ευνοεί την ευημερία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ουροβόρος Όφις

Ο Ουροβόρος που δαγκώνει ή καταπίνει την ουρά του, είναι ένα πολύ συνηθισμένο σύμβολο, άμεσα συνδεδεμένο με την Αλχημεία, τους Γνωστικούς πρωτο-Χριστιανούς και την Ερμητική φιλοσοφία, αλλά το συναντάμε και σε ολόκληρο τον κόσμο με διάφορες μορφές.

Η αρχαιότερη απεικόνιση που γνωρίζουμε, χρονολογείται το 1600 π.Χ. στην Αίγυπτο και απο εκει πέρασε στους Φοίνικες και από τους Φοίνικες στους Έλληνες, όπου έλαβε την ονομασία “Ουροβόρος” με την οποία έγινε γνωστό το σύμβολο και κυριολεκτικά σημαίνει “καταβροχθίζει την ουρά του”.

Συνήθως αναπαρίσταται σαν φίδι, το αρχέγονο και ερμαφρόδιτο σύμβολο θανάτου και αναγέννησης, καταστροφής και δημιουργίας, σοφίας και πάθους, που συναντάμε σε κάθε φιλοσοφία και θρησκεία ανά τον κόσμο.

Άλλες φορές αναπαρίσταται ως ερπετοειδής δράκος, ο λεγόμενος και “φτερωτός όφις”, που επίσης πρόκειται για αρχαιότατο σύμβολο που συναντάμε σε κάθε φιλοσοφία ανά τον κόσμο. Ο Δράκος ως “φτερωτός όφις” συνδυάζει τα γήινα με τα ουράνια, την ύλη με την ψυχή, τα κατώτερα με τα ανώτερα και τα έξω με τα έσω.Ο φημισμένος ψυχοαναλυτής Καρλ Γιούνγκ, αναγνωρίζοντας την σοβαρότητα του συμβόλου, σχολιάζει λέγοντας:

Ο Δράκος είναι ίσως το αρχαιότερο σύμβολο της Αλχημείας για το οποίο έχουμε γραπτές μαρτυρίες. Εμφανίζεται ως “ο Ουροβόρος”, αυτός που τρώει την ουρά του, στον Κώδικα του Μαρκιανού, που χρονολογείται τον 10^ο ή 11^ο αιώνα, μαζί με το θρυλικό “Εν το Παν”.

Ο Επίκουρος μας λέει “Το Παν ήταν από την αρχή σαν ένα αυγό, με το φίδι (πνεύμα) σαν λωρίδα ή κύκλο γύρω του“.

Ο Ουροβόρος εμφανίζεται επίσης μαζί με το Άλφα και Ωμέγα, ενώ κατά την Ορφική Κοσμολογία είναι αυτός που τυλίγει το Κοσμικό Αυγό – ο Αιώνας, ο χρόνος ζωής του Όλου.