H Aπόκρυφη δύναμη του Ήλιου: Μπορεί ο άνθρωπος να τραφεί -ή ακόμα και να γεννηθεί- μέσω του ηλιακού φωτός; Με την πρώτη ματιά, το ερώτημα αυτό μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μήπως, όμως, η ευεργετική λάμψη του ήλιου πάνω στην πλάση και τον άνθρωπο, κρύβει μέσα της την κυρίαρχη ουσία που χρειάζεται για να δημιουργηθεί ή να συντηρηθεί μια ύπαρξη;
Από πολύ παλιά, οι αθέατες ιδιότητες του ήλιου είχαν παρατηρηθεί από αντισυμβατικούς ερευνητές, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία των ‘παράξενων’ πεποιθήσεων τους που αποτυπώθηκαν στις διδασκαλίες τους. Η γέννηση ενός στοιχειακού πλάσματος στον υλικό κόσμο, η τροφή μέσω της ακτινοβολίας του ήλιου και το άνοιγμα αστρικών πυλών είναι μερικές απ’τις ιδέες τους που έχουμε ανακαλύψει.
Μήπως, λοιπόν, πέρα απ’τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης, τη διατήρηση της επιφανειακής θερμοκρασίας της γης, την πρόκληση των μετεωρολογικών φαινομένων και την ωφέλιμη εκμετάλλευση της ακτινοβολίας του απ’τον άνθρωπο, ο ήλιος αποτελεί κάτι παραπάνω; Μήπως είναι το κλειδί της αθανασίας που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια μας και οι αρχαίοι το γνώριζαν καλύτερα από εμάς;
Θεός Ήλιος
Από τα προϊστορικά χρόνια ο Ήλιος λατρευόταν ως θεότητα ενώ στην αρχαία Ελλάδα οι ιδιότητες του Ήλιου αποδόθηκαν στον Θεό Απόλλωνα, του οποίου η μητέρα λεγόταν πως καταγόταν απ’τους Υπερβόρειους. Στην ελληνική μυθολογία παρατηρούμε αναφορές για την Υπερβορεία, μια μυθική χώρα που βρισκόταν ψηλά στο έσχατο βόρειο άκρο του τότε γνωστού κόσμου στις πολικές περιοχές, στην οποία ο ήλιος δεν έδυε ποτέ και επικρατούσε πάντα άνοιξη. Η Έσχατη Θούλη ήταν η πρωτεύουσα αυτής και εθεωρείτο πως ήταν πιο αρχαία ακόμη κι απ’την Ατλαντίδα και τη Λεμουρία. Σύμφωνα, πάλι, με την αιγυπτιακή μυθολογία, ο θεός Ρα ήταν ο δημιουργός των θεών, των ανθρώπων και του σύμπαντος. Το έμβλημα του ήταν ο ήλιος, που συμβόλιζε τη ζωή, το φως και τη γονιμότητα και το κεφάλι του θύμιζε εκείνο του γερακιού.
Σύμφωνα με τις αντιστοιχίες των άστρων και των μερών του ανθρώπινου σώματος ο ήλιος αντιστοιχεί στην καρδιά, δηλαδή το κέντρο του σώματος μας. Ταυτόχρονα είναι και η καρδιά του πλανητικού μας συστήματος. Χωρίς την ηλιακή ενέργεια τίποτα δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να ανθίσει κι όλα σταδιακά νεκρώνουν. Ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως για παράδειγμα η ταινία «Sunshine» του 2007, κατά την οποία μια διεθνή ομάδα αστροναυτών αποστέλλεται σε μια επικίνδυνη αποστολή αναθέρμανσης του ‘νεκρού’ ήλιου, μαρτυρούν την πολυτιμότητα αυτής της ουράνιας σφαίρας στη ζωή του πλανήτη μας.
Οι Πύλες του Ήλιου
Ένα απ’τα πιο αινιγματικά μνημεία του πλανήτη, η Πύλη του Ήλιου, βρίσκεται στην κορυφή των Άνδεων σε υψόμετρο σχεδόν 4000 μέτρων απ’την αρχαία πόλη Τιαουανάκο της Βολιβίας. Οι κάτοικοι των Άνδεων θεωρούσαν πως στο σημείο το οποίο είχε χτιστεί το μνημείο αποτελούσε το κέντρο του κόσμου. Τα σύμβολα που είναι χαραγμένα πάνω στο μεγαλιθικό μνημείο απεικονίζουν το ζωικό βασίλειο της γης, περίεργες ανθρώπινες φιγούρες καθώς και το θεό του Ήλιου Viracocha -ή τον Αιγυπτιακό Θεό Ρα-, ενώ λέγεται πως η ηλικία του ξεπερνά ακόμα και τα 15.000 χρόνια. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την μυστήρια Πύλη του Ήλιου, όπως ότι αποτελεί ένα Star gate (αστρική πύλη), μέσω του οποίου επισκέπτονταν τον πλανήτη μας εξωγήινες φυλές (του ήλιου;), ένα τεράστιο τεχνολογικό κατασκεύασμα ή ένα Ατλάντιο ημερολόγιο που σκοπό είχε να μην ξεχαστεί το μεγαλείο της Ατλαντίδος. Ότι και να ισχύει, το σίγουρο είναι πως η πύλη του Ήλιου αποτελεί ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα μυστήρια του κόσμου.
Όσον αφορά την αρχαία Ελλάδα, καθώς και ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, είναι γεμάτη από περίεργες πύλες, όπως η Πύλη της Νάξου που αποτελεί κομμάτι του μισοτελειωμένου ναού του Θεού Απόλλωνα. Η Πύλη της Νάξου, η πύλη της Χατούσας των Ασσύριων, η Αιγυπτιακή Σφίγγα καθώς και άλλες κατασκευές σε αμέτρητα σημεία του πλανήτη, είναι προσανατολισμένες στον αστερισμό του Λέοντα (ο αστερισμός που αντιστοιχεί στον Ήλιο!). Ο συγγραφέας Richard Leviton στο έργο του Stars on the Earth, μας φανερώνει πως οι μυστηριώδες Πύλες των αρχαίων φυλών δεν αποδεικνύουν απλώς τις πνευματικές αλλά και τεχνογνωσιακές καταβολές τους ούτε αποτελούν απλές θρησκευτικές προεκτάσεις της πίστης τους, αλλά ‘μηχανές’ τοποθετημένες σε κομβικά ενεργειακά σημεία (τα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια Λέι που διαπερνούν τον πλανήτη μας), ικανά να μας μεταφέρουν υλικά σε άλλους μακρινούς κόσμους. Αυτές οι τηλεμεταφορές ‘πετυχαίνουν’ όταν ακολουθείται επακριβώς η κατάλληλη αντιστοιχία των ουράνιων φαινομένων με τα φυσικά κτλ, ενώ προωθούνται από την ηλιακή ακτινοβολία. Γι’αυτό τούτα τα μνημεία χτίζονται με μεγάλο κόπο, ακρίβεια και μελέτη.
Αξιοπερίεργο είναι και το γεγονός ότι, διάφορες πόλεις της Ελλάδας όπως το Πήλιο που από την αρχαιότητα ακόμα σημαίνει Πύλη του Ηλίου, χρωστούν το όνομα τους στη γεωγραφική τους θέση σε σχέση με τον ήλιο. Δεν είναι τυχαίο, που οι χώρες που ευνοούνται πιο πολύ απ’τον ήλιο, θεωρούνται οι πιο φιλόξενες, ισορροπημένες και αρμονικές ως προς την ψυχική ανάπτυξη ενός ατόμου κι έχουν πολεμηθεί ανα τους αιώνες για την ευδοκίμηση, την αυτάρκεια και την πολιτισμική και τεχνολογική τους πρόοδο. Αποτελούν, τελικά, οι Πύλες δημιουργήματα των πολιτισμών αφιερωμένα σε θεότητες λόγω αστρικής λατρείας ή θέλουν κάτι βαθύτερο και πολυπλοκότερο να μας πουν;
Γιατί η SS της Ναζιστικής Γερμανίας απήγαγε χιλιάδες παιδιά με άρια χαρακτηριστικά (ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια) ώστε να δημιουργήσει τον ‘τέλειο στρατιώτη’; Ποια ήταν η σχέση της SS με την μυστική οργάνωση Schwarze Sonne (=Μαύρος Ήλιος); Γιατί οι βρυκόλακες δεν μπορούν να εκτεθούν στον ήλιο; Γιατί όταν σβήνει ένα αστέρι (ήλιος) πιστεύεται ότι έχει έρθει στη ζωή ένας άνθρωπος; Μήπως ο ήλιος της Βεργίνας συμβολίζει τη γονιμοποίηση; Και άλλες παρόμοιες εύλογες απορίες, μας κάνουν να αναρωτηθούμε αν τελικά οι άνθρωποι πίστευαν πραγματικά στην απόκρυφη δύναμη του ήλιου δημιουργώντας μια παρασκηνιακή φρενίτιδα λατρείας που αποτυπώθηκε στο χρόνο…
Γέννηση με 3 τρόπους
Σύμφωνα με τις διδασκαλίες των σοφών, όλα τα όντα είναι προϊόντα της δημιουργικής δύναμης της Σκέψης (φαντασίας), είτε εκείνη εκπορεύεται από τη Θεό, τη φύση, ή τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι φτιαγμένος κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση του Κτίστη του τότε μπορεί κι εκείνος με την καθοδήγηση της ψυχής του και βοήθεια των επιστημών και των τεχνών, να δημιουργήσει πλάσματα που θα αποτελούν κι εκείνα με τη σειρά τους είδωλα του δικού του Κτίστη. Η ζωή είναι βαθμίδες. Η νοημοσύνη κληροδοτείται. Ο άνθρωπος έχει το χάρισμα να μεταβιβάζει τη ζωή στις εμπνεύσεις του κι η φύση παρέχει τη βοήθεια ώστε εκείνες να αναπτυχθούν κατάλληλα με χειροπιαστή μορφή και υπόσταση. Ο κόσμος είναι φτιαγμένος έτσι ώστε τα εργαλεία του Θεού να χρησιμοποιούνται απ’τα χέρια του ανθρώπου, και το θαύμα της συνείδησης αποκτά όλο και περισσότερες μορφές ζωής μέσα από το τίποτα.
Σύμφωνα με τον ιατρό, αποκρυφιστή και αλχημιστή Παράκελσο, ενός απ’τα πιο λαμπρά μυαλά της ανθρωπότητας, ο άνθρωπος μπορεί να υπάρξει (δηλαδή να γεννηθεί) μέσα από τρεις διαφορετικούς τρόπους:
Α) Μέσω της φυσικής διαδικασίας της γέννησης: Η υποσυνείδητη φαντασία των γονέων κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, δημιουργεί το σπέρμα, το οποίο κατέχει όλες τις πληροφορίες της φαντασίας και η γυναικεία μήτρα παρέχει τις απαραίτητες συνθήκες για την ανάπτυξη του. Έτσι δημιουργείται ο φυσικός άνθρωπος, ο οποίος είναι φτιαγμένος από σάρκα και είναι ταυτόχρονα προικισμένος με πνεύμα.
Β) Μέσω της φαντασίας και της θέλησης που μαζί γονιμοποιούν μεταφυσικά το σώμα των παρθένων, δημιουργώντας πλάσματα που έχουν έμφυτες κι αφυπνισμένες τις Θεανθρώπινες δυνάμεις τους και αποτελούν αγγελιοφόρους του Πνεύματος. (Ιησούς;)
Γ) Μέσω της ενέργειας που εκπέμπει ο ήλιος και της μήτρας της φύσης, η οποία παράγει απευθείας απ’τη Θεική Ουσία πρωτογενείς ανθρώπους, χωρίς φύλο, χωρίς υλικούς περιορισμούς και χωρίς γονείς. Δεν είναι αθάνατα και μοιάζουν με ανθρωπόμορφες σκεπτομορφές.
Ο ίδιος ο Παράκελσος μας παραθέτει τους βασικούς παράγοντες -όχι την ακριβή διαδικασία- που χρειάζονται ώστε να ‘γεννηθεί’ ένα τέτοιο στοιχειακό, το οποίο είχε ο κάθε μάγος/αλχημιστής σαν βοηθό του. Εν συντομία έχουν ως εξής:
- Είναι απαραίτητη η ζωτική ουσία. Μια μορφή πνευματικής ενέργειας (mumia) η οποία μπορεί να προέρχεται από έναν άνθρωπο, ενα ζώο ή ένα φυτό και μπορεί να αφαιρεθεί με απλό τρόπο από το αστρικό σώμα. Είναι απαραίτητος ένας μαγνήτης για την αποθήκευση της ενέργειας.
- Μία ‘μήτρα’ που θα φιλοξενήσει τα υλικά. (πχ έδαφος)
- Ένας αντιπρόσωπος, ένας υλικός φορέας, τη μορφή του οποίου θα υιοθετήσει το στοιχειακό. (συνήθως το DNA ενός ζώου ή ενός ανθρώπου)
- Κατάλληλες αστρικές επιρροές και εποχές, πλανήτες σε όψη και αντιστοιχίες, διάφορα άλλα αστρονομικά χαρακτηριστικά, ακριβής πλανητική ώρα κλπ.
- Ένα αντικείμενο του αλχημιστή, το ποίο θα ‘δένει’ το στοιχειακό με τον ίδιο.
- Η ενέργεια του ήλιου (ή της σελήνης), η οποία εισχωρεί στη μήτρα του εδάφους και προικίζει τη σκεπτομορφή με ζωή.
Τα παραπάνω αφορούν στην δημιουργίας μιας πνευματικής οντότητας, η οποία μπορεί να κινείται ανάμεσα στον υλικό και στον αστρικό κόσμο, κι όχι την δημιουργία του λεγόμενου Homunculus.
Τα παραπάνω ακούγονται αλλόκοτα και εξωπραγματικά σε έναν άνθρωπο της καθημερινότητας. Για τα μυημένα και φωτισμένα μυαλά, όμως, των αρχαίων χρόνων η μαγεία αποτελούσε επιστήμη. Μια συναρπαστική μελέτη και πρακτική, που στηριζόταν στους νόμους και στην αρμονία του σύμπαντος. Κατέβαλαν κοπιαστική προσπάθεια σε κάθε εξερεύνηση του αγνώστου και πάντα προχωρούσαν με σεβασμό προς το θαύμα της ζωής. Αξιοποιώντας στο έπακρο το θεανθρώπινο πνεύμα τους, δεν είχαν απλώς ευφυία και εξυπνάδα αλλά, εμπιστοσύνη στα μάτια της ψυχής. Με εκείνα κατόρθωναν να ‘δουν’ όλα όσα γνωρίζουν οι επιστήμες σήμερα. Σαν μικροί Θεοί της ανθρωπότητας. Ποιος ξέρει… Ίσως, να είχαν στ’αλήθεια ονομαστεί έτσι από κάποιους κατώτερους λαούς εξαιτίας της μεγαλειώδους συνειδησιακής ικανότητας που είχαν αναπτύξει.
Αναπνοϊστές
Αναπνοϊστές (breatharians) αποκαλούνται οι άνθρωποι που τρέφονται με τον ήλιο, όπως ακριβώς τα φυτά. Μέσω της ηλιοθέασης και της ευεργετικής ακτινοβολίας του ήλιου, οι αναπνοϊστές μπορούν να ζουν πολλά χρόνια χωρίς να καταναλώνουν φαγητό και νερό. Το φαινόμενο της αφαγίας έχει τις ρίζες του στα πολύ παλιά χρόνια όταν οι σαμάνοι είχαν καταφέρει, μέσω του διαλογισμού και της επαφής με τους κόσμους των πνευμάτων, να βρίσκονται σε μια κατάσταση έκστασης κατά την οποία δεν χρειαζόταν να φάνε και να πιουν. Πολλοί επιστήμονες έχουν διαφωνήσει κάθετα με το φαινόμενο των αναπνοϊστών, ισχυριζόμενοι πως ο άνθρωπος δεν είναι φυτό και τα όργανα του έχουν ανάγκη από τις ουσίες των τροφών. Αν σκεφτούμε, όμως, ότι όλα είναι στο μυαλό μας κι ότι όλες οι αισθήσεις και οι ανάγκες φιλτράρονται, κωδικοποιούνται και εκτελούνται απ’τον εγκέφαλο, τότε δεν είναι καθόλου απίθανη η εκούσια υποβολή του σε έναν νέο τρόπο σωματικής τροφής. Όπως η ηλιοθέαση. Βέβαια, δεν είναι παιχνίδι αλλά απαιτεί πίστη και ακατάπαυστη προσπάθεια κι αν όντως υπάρχουν άνθρωποι που το έχουν καταφέρει τότε αξίζουν λίγο την προσοχή μας…
Ο άνθρωπος κατέχει την υλική του υπόσταση διότι πρωτίστως κατέχει την πνευματική. Όσο κι αν εξαρτώμαστε υπερβολικά από τον ορθολογικό τρόπο σκέψης της επιστήμης, πάντα θα είμαστε ελλιπείς και περιορισμένοι με τις προόδους μας, διότι πορευόμαστε με κλειδωμένη τη συνείδηση και τα έμφυτα ένστικτα που μας κρατούν σε αρμονία με το μέσα μας και τον μακρόκοσμο.
Έχει πολλά να ανακαλύψει ακόμα ο άνθρωπος. Αρκεί να Πιστέψει. Στον ήλιο του ουρανού, αλλά και στον Ήλιο της ψυχής του.
