70 και πλέον χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου «Διδασκαλία του Δον Χουαν», ο Καρλος Καστανεντα συνεχίζει να εμπνέει χιλιάδες αναγνωστών ανά τον κόσμο
“Ένας άνθρωπος βαδίζει προς την Γνώση όμως βαδίζει προς τον Πόλεμο: Πλήρως Αφυπνισμένος, φοβισμένος, με σεβασμό και απόλυτη αυτοπεποίθηση. Το να βαδίζεις προς τον Πόλεμο ή την Γνώση με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι λάθος, και όποιος κάνει τέτοιο λάθος ίσως να το μετανιώσει πικρά” Καρλος Καστανεντα – Η Διδασκαλία του Δον Χουαν
Καρλος Καστανεντα : Ο “Πολεμιστης” Των Δυο Κοσμων
Τα κινήματα της Αντικουλτούρας και New Age που ξεπήδησαν την δεκαετία του 1970 δεν θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά χωρίς την παρουσία του Καρλος Καστανεντα και των Βιβλίων του . Ξεκινώντας με την έκδοση του Βιβλίου «Η Διδασκαλία του Δον Χουαν» ο Ανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια τάραξε τον ακαδημαικό και Λογοτεχνικό κόσμο της εποχής του, αποκαλύπτοντας τις εμπειρίες του Μετον Σαμάνο Δον Χουαν Ματους.
Πολλά βιβλία ακολούθησαν, μεταξύ αυτών τα : Ιστορίες δύναμης (1974), Μία Ξεχωριστή Πραγματικότητα (1971), και το Ταξίδι στο Ιξτλάν (1972) που μεταφράστηκαν σε αρκετές Γλώσσες και κατέκτησαν χιλιάδες αναγνωστών. Εν τέλει πολλοί ήταν οι άνθρωποι που μέσα από έρευνες,εργασίες και ντοκιμαντές επιχείρησαν να «ξεσκεπάσουν» τον Καρλος Καστανεντα και να τον εκθέσουν ως Απατεώνα, ή επιχείρησαν να ανακαλύψουν τον άνθρωπο που βρισκόταν πίσω από τον Μύθο.
Πολλά χρόνια μετά την έκδοσή του, Η Διδασκαλία του Δον Χουν παραμένει ένα συγγραφικό αριστούργημα, πέρα από το γεγονός πως οι Ακαδημαικοί και Ανθρωπολογικοί κύκλοι – που το υποδέχθηκαν αρχικά – τελικά θα του γυρνούσαν την πλάτη. Μέσα στο βιβλίο ακολουθούμε τα βήματα του Καρλος Καστανεντα στην περιπλάνησή του με τον Δον Χουαν που αναζητά σε μία ανθρωπολογική έρευνα τα «Δυναμικά Φυτά» που χρησιμοποιούσαν οι Ιθαγενείς του Μεξικό και των Νοτιων Ηνωμένων Πολιτειών. Έπειτα από μία σειρά μυητικών δοκιμασιών, ο Καστανεντα ανακαλύπτει πως δεν διεξάγει πλέον μία ακαδημαική έρευνα αλλά αντ’αυτού βρέθηκε σε ένα ταξίδι αναζήτησης της δύναμης και μίας προσωπικής αποστολής που θα τον βοηθούσε να ξεπεράσει τους φόβους του που σχετίζονταν με την Φύση και την Πραγματικότητα.
Οι ψυχοενεργητικές ιδιότητες αυτών των φυτών ήταν εξαιρετικά επικίνδυνες αν δεν είχαν ως σκοπό χρήσης την μυητική διαδικασία και ακόμη και τότε μπορούσαν να έχουν τρομερές παρενέργειες στο άτομο. Η Σημασία τους όμως έγκειται στην πιθανότητα πως ο ερευνητής αντιμετωπίζει την πραγματικότητα από μία διαφορετική οπτική, επιτρέποντάς του να ενώσει τα κομμάτια που λειπουν από το παζλ του Ασυνείδητου κόσμου με την Συνειδητότητα, εξαλείφοντας το όριο που υπάρχει μεταξύ του υλικού και του Αιθερικού.
Ο Καρλος Καστανεντα «διαχωρίζεται» μεταξύ της αφήγησής μίας ανθρωπολογικής και επιστημονικής οπτικής των εμπειριών του σε σχέση με τις διδαχές του Δον Χουαν και μία αυστηρά Μαγική οπτική. Κατά την διάρκεια της μυητικής διαδικασίας ανακαλύπτει πως τα όρια μεταξύ της κοινής πραγματικότητας και μίας άλλης αθέατης μπορούν να ξεπεραστούν, και πως με αυτό το άλμα ο μαθητής αποφασίζει να ακολουθήσει το μονοπάτι της Γνώσης.
Ο Δον Χουαν που ήταν η κύρια πηγή μάθησης του Καστανεντα ήταν ένας άνθρωπος Γνώσης που ακολουθούσε το μονοπάτι αυτό:
«Όλα τα μονοπάτια είναι ίδια. Δεν οδηγούν Πουθενά. Η μοναδική ερώτηση είναι η εξής: Αφοσιώνεται η καρδιά σε κάποιο συγκεκριμένο μονοπάτι; Τότε αυτό το μονοπάτι είναι το σωστό..»
Ένα μονοπάτι που σου λέει η καρδιά σου να ακολουθήσει είναι εκείνο στο οποίο νιώθουμε να στρεφόμαστε εντός μας, δίχως κόπο, σαν να απαντάμε το κάλεσμα που έρχεται από τα βάθη του εσώτερου εαυτού μας και μας οδηγεί προς την σωστή κατεύθυνση. Για να το διασχίσουμε είναι σημαντικό να χάσουμε δύο πράγματα: τον Φόβο και την Φιλοδοξία. Ο Φόβος είναι η αυταπάτη του λάθους, και τίποτε στο Σύμπαν δεν συμβαίνει κατά λάθος. Η Φιλοδοξία από την άλλη μεριά είναι η αναγνώριση του κόσμου που μπορεί μονάχα να κάνει τον κόσμο να μας υποδεχθεί ως σκλάβους.
Για τον Δον Χουαν τα μονοπάτια της καρδιάς διασχίζονται γιατί επιφέρουν την χαρά στη ζωή, δίνουν δύναμη και επιτρέπουν στο άτομο να γνωρίσει τον εαυτό του και να βοηθήσει άλλους να πράξουν το ίδιο. Αυτή είναι η σημασία της φράσης «Κανένα μονοπάτι δεν οδηγεί πουθενά». Όλα τα μονοπάτια του ανθρώπου οδηγούν στον Θάνατο. Όμως μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτό το τελικό μονοπάτι μέσα από το μονοπάτι της καρδιάς, ή όχι. Το μονοπάτι της καρδιάς θα μας επιτρέψει να απολαύσουμε το ταξίδι και να διδαχθούμε από αυτό, ενώ το άλλο θα μας αποδυναμώσει εξ’ολοκλήρου.
Πολλά πράγματα έχουν ειπωθεί για τον Καρλος Καστανεντα. Κάποιο λένε πως ήταν μεταλλαγμένος σε τέτοιο βαθμό που κανείς δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει όταν έμπαινε σε ένα δωμάτιο. Πως δεν επέτρεπε σε κανένα να τον φιλμογραφήσει ή φωτογραφήσει. Πως μέσα από μία διαδικασία που ονόμαζε «the Pull» μπορούσε να διασχίσει πολλά χιλιόμετρα με ένα μόνο άλμα. Πως ήταν Τολτέκος Ναγουαλ και μπορούσε να μεταμορφωθεί σε Γεράκι. Πως οι πρωινές τεχνικές διαλογισμού του δεν είχαν καμία σχέση με τις διδαχές των Σαμάνων που έμαθε στην τελευταία φάση της διδασκαλίας του από τον Δον Χουαν. Πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του (Πέθανε το 1998 από Καρκίνο στο Los Angeles) είχε ένα χαρέμι έξι γυναικών,μερικές από τις οποίες αυτοκτόνησαν όταν εκείνος πέθανε..
Ερευνώντας μερικούς από τους μύθους που περικυκλώνουν το όνομά του και την ζωή του θα μας επέτρεπε να γράψουμε ολόκληρο βιβλίο για εκείνον, όμως και πάλι δεν θα γνωρίζαμε ποιος πραγματικά ήταν ο Καρλος Καστανεντα: Αν γεννήθηκε στο Περού, το Μεξικό, την Βραζιλία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως το έργο του είναι αχανές και διαθέτει μεγάλη ομορφιά και λογοτεχνική αξία: Η Δύναμή του μας οδηγεί να φανταστούμε και να εξαπλώσουμε τα όρια της αντίληψής μας και προτρέπει τους αναγνώστες ανά τον κόσμο να μετατραπούν σε «Πολεμιστές» που αναζητούν το μονοπάτι της Γνώσης..
