Οι μύθοι που αφορούν τις Μαγισσες και τους «διαβολικούς» ζωικούς πνευματικούς συντρόφους τους είναι
γνωστοί και αρκετά επαναλαμβανόμενοι ανά τους αιώνες.
Όταν αλλάζουν οι εποχές και οι νύχτες μεγαλώνουν, τότε αρχίζουν να αχνοφαίνονται οι εικόνες και τα σύμβολα της μαυροφορεμένης μάγισσας που στα πόδια της στέκεται μία μαύρη γάτα ή κάποιο άλλο συμβολικό ζώο. Φυσικά πρόκειται για ένα φανταστικό Αρχέτυπο που χρησιμοποιείται για να αναδείξει την μαγική χρήση της φύσης και των ζώων, και απέχει πολύ από τις πεποιθήσεις που ξεκίνησαν αυτούς τους μύθους.
Η Έννοια των Μαγικών πλασμάτων-πνευμάτων έχει εμφανιστεί μέσα στην ιστορία σε μύθους δημιουργίας, φυλετικές παραδόσεις και θρησκείες, όμως μόνο πρόσφατα αυτή η αρχετυπική εικόνα μετατράπηκε σε σκοτεινή εικόνα δαιμονικών συντρόφων που ακολουθούν τις Μαγισσες σε κάθε τους μαγική περιπλάνηση. Ιστορικά, τα ζωικά πνεύματα αυτά ήταν περισσότερο οι αρχετυπικοί φύλακες- άγγελοι παρά δαιμονικές οντότητες.
Οι Μάγισσες και οι πνευματικοί σύντροφοι
Οι άνθρωποι φέρνουν στο μυαλό τους την Μάγισσα συντροφιά με την Γάτα όταν μιλάνε ή σκέφτονται τους ζωικούς πνευματικούς συντρόφου. Την εποχή της άγριας καταδίωξης των Μαγισσών στην Ευρώπη (Διάβασε για το Malleus Maleficarum) κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα και τις πρώιμες σύγχρονες περιόδους, οι γυναίκες είχαν κατηγορηθεί για την χρήση της μαγείας και θεωρούταν πως χρησιμοποιούσαν τέτοιους πνευματικούς συντρόφους με την μορφή της γάτας, του σκύλου, της κουκουβάγιας, του ποντικιού κ.α! Αυτά τα ζώα-πνεύματα ήταν για τις Μαγισσες δαίμονες χαμηλής συχνότητας και βαθμίδας.
Οι Βρετανικο θρύλοι της εποχής ανέφεραν πως αυτοί οι ζωικοί σύντροφοι τρέφονταν με το αίμα των γυναικών και οι Μαγισσες χρησιμοποιούσαν τα ζώα αυτά για να ολοκληρώσουν τις μαγικές πρακτικές τους. Αυτά τα ζώα μπορούσαν να αλλάξουν μορφή κατά το δοκούν, κατασκοπεύοντας τους άλλους. Αρκετοί εντελώς άσχετοι με το ζήτημα της μαγείας ζωόφιλοι είχαν καταδιωχθεί εκείνες τις εποχές για αυτη την «αφύσικη» συντροφικότητα και το φταίξιμο έπεφτε σε εκείνους λόγω της κακοτυχίας και της δεισυδαιμονίας.
Η Patti Wigington αποκαλύπτει στο AboutReligion πως «Κατά την διάρκεια των δικαστηρίων του Salem δεν υπήρχαν αρκετές αναφορές για την μαγική χρήση αυτών των ζώων πνευμάτων, αν και κάποιος άνδρας είχε κατηγορηθεί πως ενθάρυννε ένα σκύλο να επιτεθεί με την χρήση της Μαγείας. Ο Σκύλος παραδόξως καταδικάστηκε και κρεμάστηκε για την πράξη του αυτή!»
Το PaganLore αναφέρει πως πέρα από τις δίκες των Μαγισσών, τα ζώα- πνεύματα σύντροφοι «βοηθούσαν στην διάγνωση των ασθενειών και τις πηγές των μαγικών επιθέσεων και τα χρησιμοποιούσαν για την ανακάλυψη των χαμένων αντικειμένων αλλά και των θαμμένων θησαυρών. Οι Μαγοι και οι Μαγισσες τα επικαλέστηκαν στα τρομερά τελετουργικά τους, τα κλείδωσαν σε μπουκάλια, δαχτυλίδια και τους μαγικούς λίθους τους, που άλλες φορές πουλούσαν ως μαγικά φυλαχτά, υποστηρίζοντας πως τα ζωικά πνεύματα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την επιτυχία στον τζόγο, τον έρωτα ή οτιδήποτε άλλο επιθυμούσε ο πελάτης. Αυτό το είδος του Ζωικού συντρόφου δεν ήταν παράνομο, αφού το Wtchcraft Act της Αγγλίας το 1604 απαγόρευε μονάχα δαιμονικά και κακοπροαίρετα πνεύματα»
Λόγω αυτής της υποτιθέμενα επικίνδυνης φύσης των πνευμάτων αυτών, πολλά ζώα σφαγιάστηκαν και ειδικότερα οι γάτες, με τις δολοφονίες αυτές να έχουν ως αποτέλεσμα μία τραγική κατάσταση. Στα μέσα του 14ου Αιώνα ο «Μαύρος Θάνατος», ή μάυρη πανώλη, εξουθένωνε την Ευρώπη και μερικοί ερευνητές θεωρούσαν πως η τεράστια σφαγή που υπέστησαν οι γάτες επέτρεψαν στους αρουραίους και ανάλογους πληθυσμούς να ανθίσουν, μεγιστοποιώντας τους ψύλλους που κουβαλούσαν την ασθένεια, προκαλώντας έτσι την τρομερή επιδημία που λίγο έλειψε να εξαλείψει τον ανθρώπινο πληθυσμό.
Τα είδη των Συντροφικών Πνευμάτων
“Δαίμονες & Τοτεμικά Πνεύματα”
Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη το πνεύμα φύλακας ήταν ο προστάτης της κατοικίας ή του έθνους, ή ακόμα και των αγρών. Ο Φιλόσοφος Σωκράτης είχε μιλήσει για ένα προσωπικό πνεύμα, ή «Δαίμων» που καθοδηγούσε την συνείδησή του, αποτρέποντάς τον από το να κάνει βιαστικά λάθη ή να λαμβάνει ανόητες αποφάσεις.
Αρκετές Ανατολικές παραδόσεις είχαν ναούς και βωμούς αφιερωμένους σε αυτά τα πνεύματα. Μικροί «Πνευματικοί Οίκοι» που χτίστηκαν για να περιέχουν τέτοιες θεότητες και που έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη και παραδόσεις του κόσμου.
Τα Ζώα Δύναμης – Τοτεμικά Ζώα υπάρχουν κυρίως στις παραδόσεις και την Μυθολογία των Ιθαγενών της Αμερικής (Ινδιάνων Σαμάνων) και του Σαμανισμού. Αυτά τα πνεύματα – Οδηγοί διατηρούν τα ανιμικά σύμβολα που αντικατοπτρίζουν συγκεκριμένες αξίες και χαρακτηριστικά – και είναι οι οδηγοί του φυσικού αλλά κυρίως του Πνευματικού Κόσμου για τον Σαμάνο, που τα συμβουλεύεται για τα «πνευματικά του ταξίδια» αλλά και τις προκλήσεις τις ζωής. Σχεδόν όλη η γκάμα του ζωικού βασιλείου μπορεί να εμφανιστεί ως ένα Ζώο Δύναμης στον Ερευνητή και είναι πνεύματα βοηθητικά που δρουν και σε αυτή την περίπτωση ως Πνευματικοί Φύλακες.
Οι Συγχρονες Μαγισσες και τα Ζωα Συντροφοι
Οι Νεο-Παγανιστές και οι λάτρεις της Γουίκα πιστεύουν στην δύναμη των Ζωικών Πνευματικών συντρόφων. Ιστορικά αυτά τα ζώα είχαν την ιδιότητα των χαμηλόβαθμων Δαιμόνων, όμως οι «Σύγχρονες Μαγισσες» που εξασκούν τον Παγανισμό, αντιμετωπίζουν αυτά τα πνεύματα ως ευαίσθητα στις Ψυχικές δονήσεις, την εξω-αισθητήρια αντίληψη και την Μαγεία, και τα χρησιμοποιούν ως Μαγικούς Βοηθούς, αφού πιστεύεται πως μπορούν να αισθανθούν την Δαιμονική Μαγεία και να προειδοποιήσουν για επικείμενη «αστρική επίθεση».
Δεν έχει αποδειχθει ακόμα αν αυτά τα ζώα έχουν τις συγκεκριμένες μαγικές ιδιότητες, ή αν είναι υπεύθυνα για την κακή τύχη ή την εκτενή χρήση της Μαγείας. Όμως αν κάποιος αφιερώσει το χρόνο μπορεί να διαπιστώσει πως οι τετράποδοι σύντροφοι ίσως διαθέτουν μία σπίθα ανώτερης γνώσης μέσα τους, κάτι που αντικατοπτρίζεται μέσα από τα μάτια αυτών των Πνευματικών Ζώων…
