Η ύπαρξη των Πνευματων είναι μία θεώρηση που πιστεύεται από πάρα πολύ κόσμο ακόμη και στην σύχρονη εποχή που ζούμε. Όμως μπορούμε να διαπιστώσουμε την ύπαρξή τους με τις κοινές μας αισθήσεις; Πως είναι αυτά τα Πνευματα;
Ας δούμε μερικά απο τα ερωτήματα που αναπόφευκτα ζητούν απάντηση και μας αποκαλύπτουν την φύση των πνευματικών οντοτήτων.
Υπάρχουν τρία βασικά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσει κάποιος που αποζητά την «επαφή» με τις πνεύματα και τις άλλες πνευματικές οντότητες χωρίς να παραλύσει από τον φόβο για αυτή την προσέγγιση. Οι ερωτήσεις είναι οι εξής: Πως βιώνουμε αυτές τις οντότητες, πως μοιάζουν στην πραγματικότητα και σε ποιόν κόσμο κατοικούν. Σε αυτό το άρθρο θα προσεγγίσουμε μία επεξήγηση κάθε μίας από τις παραπάνω ερωτήσεις για να κατανοήσουμε καλύτερα το ζήτημα των πνευματικών οντοτήτων.
Πως βιώνουμε τα Πνευματα;
Πρώτα από όλα θα πρέπει να αναφέρουμε πως τα πνεύματα βρίσκονται παντού τριγύρω μας και κατοικούν ένα «χώρο» που συνυπάρχει με την δική μας πραγματικότητα. Αν και είναι κοντινός όμως δεν μπορεί ο κάθε άνθρωπος να δει αυτές τις οντότητες δίχως να είναι «εκπαιδευμένος» για κάτι ανάλογο. Μερικοί ξεχωριστοί άνθρωποι έχουν αυτή την ικανότητα όπως πρόκειται για ισχυρά διάμεσα, πνευματικούς άνθρωπους. Οι υπόλοιποι από εμάς θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε συγκεκριμένες μορφές διαλογισμού και τεχνικών εναλλαγής συνειδητότητας για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον Πνευματικό Κόσμο και τα όντα του. Αυτή η ανάγκη για εναλλαγή συνειδητότητας καταδεικνύει και το μεγάλο σύνορο που βρίσκεται ανάμεσα στην δική μας σφαίρα ύπαρξης και εκείνη των πνευμάτων.
Και φυσικά θα πρέπει να είναι σχετικά βασανιστικό το να είναι κάποιος συνεχώς «συνδεδεμένος» σε εκείνη την πνευματική σφαίρα ύπαρξης δίχως να μπορέσει να ξεφύγει λεπτό από αυτή. Οι άνθρωποι που εξασκούνται πνευματικά εμπλέκονται με αυτή τη σφαίρα συνειδητότητας για περιορισμένο χρονικό διάστημα και μετά επιστρέφουν στην συνηθισμένη καθημερινότητά τους χωρίς να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο σφαιρών. Αυτό επιτρέπει την διάυγεια του ατόμου που δεν αφήνει το νου του να παραμείνει προσκολλημένος στην πνευματική διάσταση και τις οντότητές της.
Χρειαζόμαστε αυτή την εναλλαγή Συνειδητότητας για ένα απλό λόγο. Τα πνεύματα και οι εν λόγω οντότητες αν έχουν έστω και μερικώς φυσική υπόσταση τότε αυτή είναι πολύ λεπτή και οι φυσικές μας αισθήσεις όπως η όραση δεν μπορουν να διακρίνουν την παρουσία. Το πιθανότερο είναι πως αυτές οι οντότητες υπάρχουν ως συνειδήσεις και έτσι δεν έχουν φυσική υπόσταση. Έτσι υποθέτουμε πως τα πνεύματα δεν καταλαμβάνουν χώρο. Ζουν σε έναν Κόσμο συνειδητότητας, ένα κόσμο που είναι γεμάτος από διαφόρων ειδών οντότητες Θεικές και μη.
Έπειτα από αρκετό καιρό πρακτικής εξάσκησης και εξοικείωσης με άλλα επίπεδα συνειδητότητας ίσως μπορέσουμε να εισχωρήσουμε στην απαιτούμενη σφαίρα ύπαρξης που χρειαζόμαστε για να αισθανθούμε αυτές τις οντότητες. Μονάχα με τις κλασικές μεθοδολογίες θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε την ύπαρξή τους χωρις να αμφισβητούμε το φαινόμενο που βιώσαμε. Και πως πραγματοποιείται κάτι τέτοιο; Μέσα από ένα μέσο επίπεδο κατάστασης έκστασης που επιτυγχάνεται από βαθιά κατάσταση διαλογισμού. Αρκετές τεχνικές που επιφέρουν την έκσταση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να «αφυπνίσουν» τα αισθητήρια όργανα που απαιτούνται για την θέαση των πνευμάτων και των άλλων οντοτήτων.
Η Οψη και ο κόσμος των Πνευμάτων
Σε αυτό το σημείο μπαίνει η φαντασία μας καθώς χωρίς αυτή οι εξαιρετικές απεικονίσεις αγγέλων,δαιμόνων, γκουλ και άλλων πνευμάτων θα ήταν ανιαρές και βαρετές. Χωρίς την ανθρώπινη φαντασία που έδωσε φυσική υπόσταση στις οντότητες αυτές, τα πνεύματα θα ήταν διάφανες ωοειδείς σφαίρες φωτός. Το χρώμα του φωτισμού διαφέρει από οντότητα σε οντότητα και εξαρτάται από το επίπεδο δόνησης και την ποιότητα της συνειδητότητας που διαθέτει η οντότητα. Ένα πνεύμα όμως όταν έρχεται σε επαφή με κάποιο ανθρώπινο ον μπορει να υιοθετήσει διάφορες μορφές ανάλογα με το πως επιδρά η φαντασία του παρατηρητή επάνω του. Με άλλα λόγια το πνεύμα γίνεται ότι μορφή φανταζόμαστε πως έχει και αποκτά μέσα στο νου του παρατηρητή δυνατότητες ομιλίας,μυρωδιάς κ.α αλλά μονάχα μέσα στο μυαλό εκείνου που έρχεται σε επαφή. Αυτό σημαίνει πως η εν λόγω εικόνα δεν δύναται να καταγραφεί σε κάμερα,φωτογραφία ή άλλη μονάδα καταγραφής της φυσικής πραγματικότητας.
Τα Πνεύματα κατοικούν μονάχα μέσα σε συγκεκριμένα πεδία συνειδητότητας έτσι ώστε να μπορούν να θεαθούν με άπειρες φανταστικές μορφές . Ίσως και αυτή η αρχέτυπη ωοειδής φωτεινή μορφή να είναι μία φανταστική απεικόνιση όμως ο αποκρυφισμός υποστηρίζει αυτή την θέαση ως αυθεντική.
Όπως προείπαμε η σφαίρα όπου κατοικούν τα πνεύματα βρίσκεται τριγύρω και δίπλα στον δικό μας κόσμο αν και δεν μπορούμε να τον δούμε δια γυμνού οφθαλμού. Κάποιος που αναζητά τέτοιες οντότητες θα πρέπει να μεταλλάξει το πεδίο συνειδητότητάς του μέσα από κάποια τεχνική διαλογισμού – έκστασης. Και επειδή αυτό το πεδίο είναι πεδίο συνειδητότητας έχει συμβολική ιδιότητα.
Ο Πνευματικός κόσμος έχει τρία βασικά επίπεδα και κάθε ένα από αυτά τα επίπεδα κατοικείται από διαφορετικές οντότητες.
Αυτοί οι τρεις Κόσμοι υπάρχουν και στις Διδαχές του Σαμανισμού και αντιπροσωπεύουν μία θεμελιώδη αναπαράσταση της Ανθρώπινης εμπειρίας της Συνειδητότητας. Αυτοί οι Κόσμοι λέγεται πως είναι ο Αιθερικός, ο Υπόκοσμος και ο Επιφανειακός κόσμος στον οποίο κατοικούμε και εμείς.
Κατηγορίες πνευμάτων
Ο Αιθερικός κόσμος είναι η κατοικία των Αιθέριων θεών – του Ηλιου, της Σελήνης , του Ανέμου και άλλων θεοτήτων. Είναι επίσης ο τόπος κατοικίας των Φτερωτών Πνευμάτων που απεικονίζονται σε φυσική υπόσταση ως πτηνά ή ακόμη και ως Άγγελοι. Βέβαια οι κόσμοι αυτοί απεικονίζονται συμβολικά στην δική μας συνειδητότητα που δεν συνάδει με τον φυσικό κόσμο στον οποίο ζούμε. Αυτή η θέαση βασίζεται στις υποκειμενικές εμπειρίες του κόσμου και τις εσώτερες «ψυχικές» δομές που δημιουργούν αυτές οι εμπειρίες.
Τα πνεύματα του Αιθερικού Κόσμου έχουν μία μακροκοσμική προοπτική για αυτό παραμένουν απόμακρα από τα γεγονότα της ανθρώπινης δραστηριότητας με εξαίρεση την λειτουργία τους ως αγγελιοφόροι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις. Οι Τελετουργικοί Μάγοι ενδιαφέρονται για τις εν λόγω οντήτητες λόγω της δυνατότητάς τους για μακροσκοπική μαντεία και της κατανόησης του κόσμου ώς ένα σημείο του Κοσμογονικού Κύκλου.
O Κάτω κόσμος είναι ένα μέρος σκοτεινό που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της γης και συμβολικά αντιπροσωπεύει όλες τις σκοτεινές οντότητες. Τα πνεύματα του Υπό-Κόσμου σχετίζονται με όλες τις Χθόνιες οντότητες και τα διάμεσά τους. Πρόκειται για έναν τόπο των γενετικών και πνευματικών προγόνων. Πέρα από την χθόνια και σκοτεινή ιδιότητά του, ο κόσμος αυτός εμπεριέχει και τις ιδιότητες της γονιμότητας, της γέννησης, ενός τόπου αποθήκευσης ζωτικής ενέργειας.
Οι οντότητες του κόσμου αυτού είναι πιο εξοικειωμένες με τον κόσμο που κατοικούμε.
Ο Κόσμος μας ( ο Φυσικός κόσμος όπως τον γνωρίζουμε) βρίθει από πνευματικές οντότητες που συνδέονται με συγκεκριμένα γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Μπορεί να βρεθούν σε ιερές τοποθεσίες (Εκκλησίες-Ναούς) ή σε χωριά – πόλεις και τεράστιες αστικές τοποθεσίες. Βρίσκονται παντού και παραμένουν αθέατες στο ανθρώπινο μάτι. Όμως είναι ευκολότερο να έρθουμε σε επαφή με ένα τέτοιο πνεύμα σε κάποιο ήσυχο χωριό ή τοποθεσία, παρά σε κάποια πόλη λόγω του θορύβου και της κίνησης που δημιουργείται σε μεγάλα αστικά κέντρα. Υπάρχουν επίσης περιπλανώμενα πνεύματα που έχασαν το δρόμο της ανάπαυσης ( φαινόμενο σπανιότερο βέβαια από όσο πιστεύουμε λαογραφικά για την θεωρία των φαντασμάτων) και ένας αριθμός οντοτήτων που σχετίζονται με τις ενεργειακές γραμμές Ley και άλλα δίκτυα, φυσικά ή δημιουργημένα από ανθρώπινη παρέμβαση.
Έτσι είναι πιθανό για ένα αστικό Σαμάνο να έρθει σε επαφή με διαστρεβλωμένες από ανθρώπινη παρέμβαση οντότητες που αποκαλούνται παρανοητικές σε ένα αστικό περιβάλλον. Κάθε παραπάνω προσέγγιση βέβαια καταδεικνύει την θεώρηση πως τα πνεύματα βρίσκονται σχεδόν παντού. Αυτό που απαιτείται από εμάς είναι η ανάπτυξη των μεθόδων εκείνων που θα μας επιτρέψουν να τα δούμε και να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή τους…
