Οι Ρούνοι είναι μία από τις πρώτες «μαγικές» γλώσσες, και έχουν χρησιμοποιηθεί για διάφορους μαγικούς σκοπούς κατά την αρχαιότητα αλλά και την σύγχρονη εποχή από ερευνητές του Αποκρυφισμού και όχι μόνο. Τι κρύβεται όμως πίσω από το Αλφάβητο του Μυστηρίου;
Η Ιστορία του Ρουνικού Αλφάβητου
Τα πρώτα συστήματα γραφής που αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από Γερμανικά και Σκανδιναβικά Φύλα ήταν τα Ρουνικά αλφάβητα. Οι Ρούνοι λειτουργούσαν ως γράμματα, όμως στην ουσία ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από την έννοια των γραμμάτων όπως τα κατανοούμε με την σύγχρονη αντίληψή μας. Κάθε Ρούνος ήταν ένα ιδεογραφικό ή εικονογραφικό σύμβολο κάποιας κοσμολογικής Αρχής ή Δύναμης, και η διαδικασία γραφής του Ρούνου σήμαινε την επίκληση αυτής της δυναμικής μαγικής ιδιότητάς του. Η Σημασία της λέξης Ρούνοι στα γερμανικά (προέρχεται από το Πρωτογερμανικό *Runo) είναι κυριολεκτικά “γράμμα”, αλλά και “μυστικό” ή “Μυστήριο”, κρύβοντας μέσα τους άπειρα κρυμμένα μηνύματα για εκείνον που τα αναζητά.
Από την Αρχαιότητα οι Ρούνοι χρησιμοποιήθηκαν για Μαγικές επικλήσεις και ευρύτερα για την Μαγεία, εκτός από την γραφή. Κάθε Ρούνος έχει εσωτερική σημασία αλλά και υπερβατικές ιδιότητες που σχετίζονται μαζί του. Κάθε ένας Ρούνος μεταφράζεται σε μία λέξη ή φράση που αναδεικνύει έννοιες σημαντικές προς τους ανθρώπους που θεωρούν πως οι Ρούνοι αποκαλύπτουν μηνύματα για την προσωπική και πνευματική τους εξέλιξη. Επίσης κάθε Ρούνος κρύβει μία ιστορία και μία σύνδεση με ένα Σκανδιναβό Θεό.
Ο Όντιν, ο μεγαλύτερος Σκανδιναβός Θεός του πάνθεον των Αισίρων, κρεμάστηκε από το συμπαντικό δέντρο Ίγκντρασιλ και έμεινε παλουκωμένος στο ίδιο του το δόρι για εννέα ημέρες και νύχτες , έτσι ώστε να αποκτήσει την ολοκληρωτική γνώση των Ρούνων. Όταν οι Ρούνοι εμφανίστηκαν από κάτω, έσκυψε και τους σήκωσε, αποκτώντας τεράστια δύναμη από την γνώση που έκρυβαν μέσα τους. Έπειτα, μεταλαμπάδευσε αυτή την γνώση στην Θεά Φρέγια. Έπειτα ο Θεός Χέμνταλ δίδαξε την μαγική γνώση που κατέχουν οι Ρούνοι στην Ανθρωπότητα.
Η ετυμολογία της λέξης «Ρούνος» ή «Ρούνοι» είναι «να χαράσσεις ή να κόβεις» και οι Ρούνοι κόβονταν σε ξύλο, μέταλλο ή πέτρα. Το σχήμα και η μορφή τους επίσης διέφερε ανάλογα με το υλικό που φιλοξενούσε το μαγικό αυτό αλφάβητο. Για παράδειγμα οι Ρούνοι που ήταν χαραγμένοι σε ξύλο είχαν πιο ευθείες γραμμές σε σχέση με τα πιο κυκλικά ρουνικά σχήματα που βρέθηκαν πάω στον Γρανίτη. Στην Βόρεια Ευρώπη οι Ρούνοι ήταν ενεργοί και χρησιμοποιήθηκαν ως Γλώσσα γραφής για χίλια χρόνια περίπου, από το 150 Μ.Χ έως το 1100 Μ.Χ, και όπως αρκετά άλλα συστήματα γραφής, χρησιμοποιήθηκαν ως ένα αξιόπιστο σύστημα αποθήκευσης πληροφοριών. Μετά το 1100 αντικαταστάθηκαν από το Λατινικό σύστημα γραφής, έπειτα από την επικράτηση της Ρώμης.
Ρούνοι: Ο Μαγικός συμβολισμός του Μυστηριακού Αλφάβητου
Αν εξετάσουμε βαθύτερα όμως την ιστορία των Ρούνων αλλά και των Ρουνικών αντικειμένων, θα διαπιστώσουμε πως δεν υπάρχουν μονάχα γλωσσικά μοτίβα που αντιπροσωπεύουν πρακτικές πληροφορίες όπως ημερομηνίες και ονόματα, αλλά και «Μη Γλωσσικές» επιγραφές που αντιπροσωπεύουν Μαγικούς συμβολισμούς και επικλήσεις προστασίας, ευλογίες ή και κατάρες. Το διασημότερο παράδειγμα είναι το ρουνικό τρίπτυχο ALU. Αυτό το τρίπτυχο έχει βρεθεί σκαλισμένο σε καρφίτσες και μαγικούς χρυσούς δίσκους που χρησίμευαν ως κοσμήματα στην Βόρεια Ευρώπη κατά την Εποχή του Σιδήρου.
Η Χάραξη των όπλων και των εργαλείων με Ρούνους ήταν επίσης μία μαγική πρακτική της εποχής. Στην Ισλανδική «Ποιητική Έντα» αναφέρεται ένα σπαθί που είχε πάνω του χαραγμένους «Ρούνους Νίκης». Τέτοια παραδείγματα αποδεικνύουν πως οι Ρούνοι περιείχαν μία μαγική υφή και παράδοση: Κάθε ρούνος είχε ένα ισχυρό συμβολικό νόημα και ένα κρυφό σκοπό ύπαρξης. Δυστυχώς όμως με την εξάλειψη της Ρουνικής Γραφής, άρχισε να σβήνει και η μαγική χρήση τους, αφού σήμερα διαθέτουμε μόνο την «ηχώ» μίας μαγικής Γραφής που διήρκησε χίλια χρόνια.
Οι Ρούνοι και η Κρυμμένη Γνώση
Ο Καθηγητής Sigurd Agrell αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στην προσπάθεια αναγνώρισης της μαγικής και της γλωσσικής σημασίας των ρούνων, έτσι ώστε να ανακτήσουμε λίγη από την χαμένη γνώση που εμπεριέχουν οι Ρούνοι. Αυτό που ερεύνησε αρχηκά ήταν η στοιχειοθέτηση του Ρουνικού αλφάβητου, προσπαθώντας να ανακαλύψει τον τρόπο με τον οποίο είχαν οργανωθεί οι Ρούνοι. Η Ρουνική ακολουθία μπορεί να βρεθεί μονάχα σε τρία σημεία: Στην Ρουνική πέτρα Kylver, και στα φυλαχτά Vadstena και Grumpan. Μία προσεκτική ματιά στην πέτρα και τα φυλαχτά κατανοούμε πως η σειρά των Ρουνικών Γραμμάτων διαφέρει.
Τα φυλαχτά ήταν απομιμήσεις των νομισμάτων του Αυτοκράτωρα. Στο Φυλαχτό Vadstena απεικονίζεται το κεφάλι ενός ταύρου με κέρατα και πίσω από αυτό το κεφάλι ενός άνδρα. Αυτό ήταν το Σημάδι του Θεού Μίθρα που βρίσκεται δίπλα σε ένα ταύρο – Θυσία. Ο Θεός Μίθρας ήταν αγαπητός στους Ρωμαίους στρατιώτες που φορούσαν το φυλαχτό του για προστασία στις μάχες ως τις απαρχές της Χριστιανικής εποχής. Επίσης στο φυλαχτό vadstena υπάρχει μία επίκληση που αποτυπώνεται ως : tuwatuwa.
Ο Καθηγητής Argell εξέτασε αν μπορούσε να ανακαλύψει τον γρίφο και την μαγική φόρμουλα σύμφωνα με την τοποθέτηση των Ρούνων.΄Οταν μελέτησε την αντιστοιχεία με βάση το ρουνικό σύστημα Futhark, διαπίστωσε πως οι ρούνοι αθροίζουν τον αριθμό 62 (17+2+8+4+17+2+8+4). Ο Αριθμός 62 τον απογοήτευσε, καθώς δεν σχετιζόταν με κανένα μαγικό αριθμητικό συμβολισμό.
Όμως ο καθηγητής γνώριζε πως οι περισσότερες μαγικές επιγραφές αποκρύπτονταν από τους αμύητους, κάτι που συνηθίζεται στους κύκλους του Αποκρυφισμού μέχρι και τις ημέρες μας. Έπειτα από αρκετή έρευνα και πολύ καιρό δίχως κανένα αποτέλεσμα, αφαίρεσε τον πρώτο Ρούνο Fehu και τον έβαλε στην τελευταία θέση. Πραγματοποιώντας και πάλι τις ίδιες πράξεις διαπίστωσε πως το άθροισμα του έδινε τον αριθμό 54 (16+1+7+3+16+1+7+3 = 54) που στην αρχαία Αριθμολογία ήταν ο αριθμός του Θεού Μίθρα.
Ο Αριθμός επίσης σηματοδοτούσε τον Αμπραξά, καθώς το όνομά του συμβόλιζε την σφαίρα του φυλαχτού στο οποίο ήταν χαραγμένοι οι Ρούνοι. Αυτή η Εσωτερική ανακάλυψη, αν και αμφισβητούμενη κυρίως λόγω της Αριθμολόγίας που δεν είναι επιβεβαιωμένη επιστήμη άνοιξε πολλές πόρτες σχετικά με την ερμηνεία των Ρούνων, που φαίνεται να κρύβουν σε κάθε επιγραφή με το Ρουνικό σύστημα γραφής την μαγική ιστορία του Σκανδιναβικού Πάνθεον, αλλά και τις μαγικές τελετές και επικλήσεις που χρησιμοποιούσαν οι παγανιστές της Εποχής, προσπαθώντας να ενισχύσουν την τύχη τους μέσα από την χρήση των μαγικών δυνάμεων που αποκαλύπτουν οι Ρούνοι, όταν κάποιος αποφασίσει να τους χρησιμοποιήσει…
