Όλοι μας παρακολουθήσαμε τις τραγικές εξελίξεις που έλαβαν χώρα στην Γαλλία τη νύχτα της 13/11. Τοποθετώντας εκτός θέματος του άρθρου τις ολέθριες επιπτώσεις των επιθέσεων με το πλήθως των αδικοχαμένων ανθρώπων (μιας και τόσα και τόσα άρθρα και αφιερώματα το έχουν ήδη κάνει πριν από εμένα), θα επικεντρωθώ στο τι προκαλεί ο Φοβος και η συνεχής παραγωγή του Φόβου.
Φοβοκρατια : Ενας μουδιασμενος Κοσμος
Σαφώς ο φόβος που πηγάζει από ένα τέτοιο γεγονός είναι η απολύτως λογική ανθρώπινη αντίδραση. Και αφού ζούμε στην σύγχρονη εποχή της μαζικής ροής πληροφοριών, δεν γίνεται να μην διαπιστώσουμε πως επικρατεί βομβαρδισμός ειδήσεων και νέων που διογκώνουν τον εσωτερικό φόβο και την έλλειψη θέλησης για το οτιδήποτε, και άρα λογικά οφείλουμε να αναρωτηθούμε αν η στοχευμένη και συνεχόμενη ροή τέτοιων ειδήσεων με κρυφούς σκοπούς που εκτός από την ενημέρωση για τα (υπερβολικά πολλά είναι η αλήθεια) δεινά αυτού του κόσμου, συμβαίνει και για κάποιο σκοτεινό και ίσως όχι τόσο ανεξήγητο λόγο.
Δεν είναι δύσκολο στον τόπο που ζούμε να διαπιστώσουμε πως ο φόβος κυριαρχεί στα συναισθήματα του κόσμου. Εδώ, ζώντας στην αντίθεση που δημιουργεί ο Ηλιόλουστος ορίζοντας του τόπου μας, προσπαθούμε να προστατεύσουμε την εσωτερική ευεξία μας από ένα Ψυχολογικό πόλεμο (πέραν του οικονομικού αδιεξόδου) που διαρκεί 6 χρόνια τώρα, και πέραν τούτου αντιμετωπίζουμε την διευρυμένη παγκόσμια απόπειρα τρομολαγνίας μέσα από τα πρόσφατα γεγονότα Τρομοκρατίας που λαμβάνουν χώρα στις μητροπόλεις της Ευρώπης. Γινόμαστε Μάρτυρες μίας κατακεραύνωσης του ανθρώπινου Ψυχισμού μέσα από την τερατουργική στοχοποίηση οποιασδήποτε Ιερής έννοιας μας χαρακτηρίζει ως όντα.
Πως να ατενίσεις την πνευματική σου γαλήνη, όταν η ίδια η έννοια της Ελευθερίας αμβισβητείται μέσα σου; Πως να γνωρίσεις νέους τόπους όταν τρέμεις να τους διαβείς και να τους ταξιδέψεις; Πως να ονειρευτείς κάτι φωτεινό, όταν οι εφιάλτες έρχονται σε κάθε στιγμή της Συνειδητής καθημερινότητάς σου, γεμίζουν το εικονικό σου χρονολόγιό μεταφέροντας τις ίδιες ροές φόβου σε άλλους συνανθρώπους, κάνοντάς τους να αμφισβητούν και εκείνοι την ψυχική τους Υπόσταση; Μία ατέρμονη λούπα καθημερινής τρομολαγνίας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά μας, παρακολουθούμε τα κανάλια εισροής Φόβου να διακλαδώνονται και ως άλλη Τρομοκρατική Λερναία Ύδρα ξεφυτρώνει τα μυριάδες κεφάλια της , ανεξάρτητα με το πόσα θα κόψουμε, προσπαθώντας να μας βυθίσει στο έρεβος της Απελπισίας.
Έτσι χωρίς να το γνωρίζουμε γινόμαστε τα πειραματόζωα ενός καθημερινού mind control κάθε φορά που ακούμε και παρακολουθούμε εκείνα που αναπαράγονται από τα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης και τα Κοινωνικά δίκτυα. Το χειρότερο ζήτημα όλων είναι πως κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι κρύβεται πίσω από την καθημερινή τριβή με αρνητικές ροές,καθώς μέσα σε λίγες ημέρες το κοινό αίσθημα απογοήτευσης και έλλειψης θέλησης για το οτιδήποτε έχει επιτευθεί και οι άνθρωποι παρακολουθώντας πρακτικά παγωμένοι μπορούν έυκολα να διαχειριστούν από τους εκάστοτε χειριστές των καταστάσεων.
Φυσικά δεν είμαστε εκ φύσης όντα αδιάφορα, για να προσπερνούμε οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει στον κόσμο μας φοβούμενοι τις συνέπειες. Έτσι πέφτουμε στην ίδια παγίδα και φοβόμαστε τον ίδιο τον φόβο. Οφείλουμε να ενημερωνόμαστε, μα εξίσου σημαντικό είναι να περιχαρακώσουμε τις θετικές πτυχές τόσο της καθημερινής θετικής μας φύσης, όσο και της δημιουργικής και πνευματικής μας υπόστασης. ΔΕΝ πρέπει να θυσιάσουμε την δημιουργική διαδικασία σκέψης γιατί θα χάσουμε σταδιακά κάθε θέληση για δημιουργία και κατ’επέκταση για ζωή.
Πως λειτουργεί όμως αυτή η διαδικασία μέσω της εξάπλωσης του Φόβου; Για να κατανοήσουμε λιγάκι καλύτερα το φαινόμενο θα πρέπει εδώ να παραθέσω την γενική εξήγηση για τον όρο Mind Control:
« Το Mind Control (Επίσης γνωστό και ώς Πλύση Εγκεφάλου, Έλεγχος σκέψης, ή αναδιαμόρφωση σκέψης) είναι μία θεωρητική διαδικασία κατήχησης τα αποτελέσματα της οποίας είναι η αναπηρία της Αυτονομίας του Ατόμου, η ανικανότητα της ανεξάρτητης σκέψης και η αποδιοργάνωση των ατομικών πεποιθήσεων και σχέσεων.Εδώ ο έλεγχος του νού αναφέρεται στην μη εθελοντική επανεκπαίδευση βασικών Πεποιθήσεων και αξιών και περιγράφει κάθε τακτική, ψυχολογική η άλλη που μεταστρέφει την έννοια του έλεγχου της σκέψης, συμπεριφοράς, συναισθημάτων και λήψης αποφάσεων του ατόμου.»
Ρίχνοντας μια ματιά στην παραπάνω θεώρηση δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πως ως άτομα και ως κοινωνία υποκύπτουμε στην έξαρση αυτής της συνεχόμενης διαδικασίας έλεγχου του Πνευματικού και Φυσικού Εγώ μας και ασυνείδητα υιοθετούμε μία μαζική σκοτεινή ροή σκέψης που μας φυλακίζει όλο και περισσότερο στην αδράνεια κάθε είδους, κάνοντας μας πειθήνιους και εύπιστους, σε όποια σχέδια ξεδιπλώνουν οι χειριστές αυτής της Τρομολαγνίας στην προσπάθειά τους να μας μεταμορφώσουν σε Τρομολαγνικά ζόμπι που αναπαράγουν την ίδια ψευδή σύγχρονη Κοσμοθεωρία του Δήθεν Προοδευτικού ανθρώπου: Πως Τίποτα δεν είναι στο χέρι μας, πως η αλλαγή αυτής της ζοφερής πραγματικότητας δεν είναι πιθανή, γιατί ο υπέρτατος φόβος καραδοκεί πάνω από τα κεφάλια της Συλλογικής Δημιουργικής μας σκέψης.
Μετά το βαθύτερο σκοτάδι όμως παραμονεύει το πιο φωτεινό μέλλον μας, και πρέπει βήμα βήμα να αποτινάξουμε τα δεσμά του φόβου για να καταφέρουμε να επιτύχουμε τις συνάψεις αυτού του Φωτεινού ατομικού και συλλογικού Μέλλοντος. Γιατί η Μεταστροφή της πραγματικότητας και η δημιουργία ενος Φωτεινότερου Κόσμου ξεκινά από την ίδια την Συλλογική γέννηση της ιδέας του.
