Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες ο πιο οικουμενικός συγγραφέας του 20ού αιώνα, είχε την ατυχία να ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του τυφλός. Ή μήπως αυτό το άσχημο παιχνίδι της μοίρας του άνοιξε τα μάτια στους φανταστικούς, λαβυρινθώδεις, άχρονους κόσμους που απλώνονται στο έργο του;
“Το γράψιμο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο…” Χόρχε Λουίς Μπόρχες
«Η τυφλότητα είναι ένα δραστικό μέσον για να απαλλαγείς από τους καθρέφτες», έλεγε ο κορυφαίος συγγραφέας της Αργεντινής: «Η τέχνη οφείλει να είναι σαν καθρέφτης που αντανακλά το ίδιο το πρόσωπό μας».Γεννήθηκε στις 24 Αυγούστου του 1899 και πέθανε στις 14 Ιουνίου του 1986.. Παρόλο που είναι πιο γνωστός για τα διηγήματα του (όπου κυριαρχεί το στοιχείο του φανταστικού), ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός.Το πλήρες όνομα του Μπόρχες ήταν Χόρχε Φρανσίσκο Ισίδορο Λουίς Μπόρχες Ασεβέδο (Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo), αλλά, ακολουθώντας την αργεντίνικη παράδοση, δεν το χρησιμοποιούσε ποτέ ολόκληρο.
Ποιητής, δοκιμιογράφος αλλά φημισμένος κυρίως για την πεζογραφία του, ο Μπόρχες δημιούργησε, κατά τον Ιταλο Καλβίνο, «εκείνο το ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος που είναι το μπορχεσιανό διήγημα». Λαβύρινθοι, καθρέφτες, όνειρα, εγκυκλοπαίδειες, βιβλιοθήκες που εκτείνονται στο άπειρο συγκροτούν το σύμπαν του Μπόρχες, ο οποίος αποτυπώνοντας την οικουμενική τάση για φαντασίωση «αντικατέστησε», γράφει ο Χάρολντ Μπλουμ, «τον Τσέχοφ ως τη μείζονα μορφή επίδρασης στο διήγημα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα».
Δείτε το αφιέρωμα στη ζώή του Χόρχε Λουίς Μπόρχες
