To Evestrum είναι η οντότητα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Αστρικό Σώμα του ανθρώπου. Ο Παράκελσος αναφέρει σχετικά στο “Philosophia ad Athenienses” : « Για να μιλήσουμε για το Evestrum με όλες τις θνητές και αθάνατες πτυχές του, θα πρέπει να αναφέρουμε πως όλα τα όντα, αλλά και ολόκληρη η ύπαρξη διαθέτει ένα Evestrum, που ομοιάζει με μία σκιά που αχνοφαίνεται στον τοίχο.»
Evestrum: Οι Αστρικες Σκιες του Παρακελσου
Το Evestrum έρχεται στη ζωή και αναπτύσσεται μαζί με το σώμα, παραμένοντας μαζί του για όσο υπάρχει έστω και ένα μόριο της ύλης που αποτελεί το σώμα, για όσο παραμένει ζωντανό. To Evestrum έρχεται στη ζωή ταυτόχρονα με την γέννηση κάθε μορφής, και κάθε τι, άσχεται αν είναι ορατό ή αόρατό, και ανεξάρτητα από το αν προέρχεται από την σφαίρα της Ύλης ή την Σφαίρα της Ψυχής διαθέτει το δικό του Evestrum.
Αυτή η οντότητα έχει την δυνατότητα να αναδεικνύει μελλοντικά γεγονότα προκαλώντας οραματισμούς και συμβολισμούς στην καθημερινότητα. Όμως σύμφωνα με τον Παράκελσο, μονάχα εκείνοι που κατέχουν την σοφία μπορούν να κατανοήσουν την πραγματική φύση του Evestrum, που Προκαλεί όνειρα που περικλείουν τις μελλοντικές στιγμές του ανθρώπου.
Όποτε γεννιέται ένα παιδί, το Evestrum του γεννιέται μαζί του και είναι επιφορτισμένο να αναδεικνύει προκαταβολικά όλα τα μελλοντικά γεγονότα και τις πράξεις εκείνου στον οποίο ανήκει. Αν το άτομο πλησιάζει στην στιγμή του θανάτου του, το Evestrum ίσως υποδείξει τον ερχομό του τέλος με στιγμιαίες εκλάμψεις και ήχους, ή μέσα από κάποιο ασυνήθιστο θόρυβο, από την μετακίνηση ενός έπιπλου, το σταμάτημα των ρολογιών, το σπάσιμο μίας φωτογραφίας, την πτώση ενός καθρέπτη, ή μέσα από οποιοδήποτε άλλο οιωνό.
Όμως συχνά τέτοιο οιωνοί παραβλέπονται, δεν αναγνωρίζονται καν ή δεν γίνονται κατανοητοί ως σημάδια. Μετά τον Θάνατο του Φυσικού σώματος, το Evestrum παραμένει στην Γήινη σφαίρα, διατηρώντας την «συμπαθητική» σύνδεση μεταξύ του Evestrum και του αέναου και αθάνατου μέρους του ανθρώπου, και καταδεικνύει τα επίπεδα της ευτυχίας ή δυστυχίας στην οποία έχει περιέλθει η ψυχή του ανθρώπου στην οποία ανήκει. Αυτά τα Evestra δεν είναι οι ψυχές των Νεκρών που περπατούν στην Γη, αλλά είναι τα Αιθερικά διπλά των ατόμων αυτών.
Τα Είδη των Evestra
Όλα τα Evestra προέρχονται από την συλλογική δραστηριότητα του Σύμπαντος, το Turba Magna.
Το Evestra Prophetica προέρχεται απευθείας από αυτή την συλλογική δραστηριότητα ενώ τα Evestra Obumbrata έρχονται στην ζωή σε ένα χρονικό σημείο στο οποίο ζουν τα άτομα στα οποία ανήκουν. Τα Evestra Prophetica είναι τα όντα που φέρουν την γνώση των σημαντικών γεγονότων που ίσως αφορούν την ομαλή ύπαρξη και διαβίωση του κόσμου μας. Αν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο γεγονός, τότε οι «οντότητες» αυτές θα είναι που θα το «ανακοινώσουν» στον κόσμο, έτσι ώστε να προετοιμαστεί.
(To Evestrum φαίνεται πως είναι η πανομοιότυπη οντότητα με το Αστρικό σώμα ή Linga Sharinam των Αποκρυφιστών της Ανατολής.
Περιγράφεται συχνά ως τα πνεύματα των Νεκρών από τα διάμεσα, δίχως όμως να είναι κάτι τέτοιο. Τα Evestra είναι κυρίως καταστάσεις του Νου, ή σκέψεις που έρχονται σε ζωή μέσα από την θέληση του ατόμου, αποκτώντας δική τους συνείδηση και άρα μετατρέπονται σε ανεξάρτητα όντα, μέσα από σκέψεις τις οποίες το άτομο θα ήθελε να απελευθερωθεί από μία ιδέα που έχει στοιχειώσει το μυαλό του, δίχως όμως να το καταφέρνει. Τέτοιου είδους σκέψεις παραμένουν εντυπωμένες στο Αστρικό πεδίο ενός δωματίου στο οποίο κατοικεί το άτομο, και έτσι αυτές οι σκέψεις αποτυπώνονται και υλοποιούνται αποκτώντας σχετικώς υλική υπόσταση.)
Ένα άτομο που μπορεί να κατανοήσει την φύση ενός τέτοιου Evestrum μπορεί να θεωρηθεί ως «Οραματιστής» και Προφήτης. Ακόμα και ο πιο ανυπέρβλητος Θεός έχει το δικό του Evestrum Mysteriale, μέσα από το οποίο η ύπαρξή του αλλά και οι ιδιότητές του μπορούν να αναγνωριστούν μέσα από τις καλοπροαίρετες πράξεις που φωτίζουν κάθε νου. Όλες οι δυνάμεις του κακού έχουν και αυτές Evestrum Mysteriale που μπορούν να προβλέψουν τα δεινά του μέλλοντος, και πρόκειται για Evestra που εξασκούν την αρνητική τους επιρροή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Υπάρχουν Evestra σε όλα τα πράγματα, και είναι «οντότητες» που προφητεύουν, ανεξάρτητα αν πρόκειται για ενσυναίσθητα ή ασυναίσθητα όντα. Αυτά τα Evestra «διδάσκουν» την Αστρονομία (την Φυσική Επιστήμη) σε εκείνον που μπορεί να κατανοήσει το μήνυμα που μεταφέρουν.
Μέσα από ένα Evestrum μπορεί να αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας κάθε πράγματος, όχι μέσα από την δημιουργία Αστρολογικών Χαρτών, αλλά από την παρατήρησή του, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που παρατηρούμε ένα αντικείμενο μέσα στον καθρέφτη ή μία σκιά ενός σώματος στην επιφάνεια του νερού ή επάνω στη γη. Μέσα στο Evestrum αποτυπώνεται το Εν ( Η Ατέρμονη αιτία και ο χαρακτήρας του κάθε πράγματος.) Και έστω αν η μορφή του ατόμου χάνεται, το πνεύμα παραμένει. Ο αριθμός των Evestra που υπάρχουν είναι αναρίθμητος, σαν τον αναρίθμητο αριθμό των οργανικών και ανόργανων όντων που βρίσκονται στον κόσμο.
Ο Κόσμος των Evestra
To Evestrum που ανήκει σε κάποιο άνθρωπο γνωρίζει επακριβώς τις ενδόμυχες σκέψεις του,καθοδηγεί τα ένσικτά του, τον προστατεύει στον ύπνο του, προειδοποιεί για τους επερχόμενους κινδύνους, και προφητεύει τα μελλοντικά γεγονότα.
Ο Κόσμος των Evestra είναι ένας μοναδικός και αυτόνομος κόσμος, που ίσως είναι ίδιος με το Αστρικό πεδίο, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον δικό μας. Διαθέτει τις δικές του αρχές, καταστάσεις ύλης και αντικείμενα που μπορεί να είναι ορατά ή αόρατα στους κατοίκους αυτής της σφαίρας ύπαρξης, αλληλεπιδρώντας ως ένα ποσοστό με τον δικό μας κόσμο. Βέβαια πρόκειται για μία πραγματικότητα που αποτελείται από διαφορετικές αρχές από την δική μας.
Αυτά τα «Πλάσματα» δεν εξαρτώνται από την δική μας σφαίρα ύπαρξης αλλά διαθέτουν μία δική τους υπόσταση, δική τους υφή, δικά τους άστρα και πλανήτες. Όμως οι δύο κόσμοι, ο δικός τους και ο δικός μας ενώνονται και έτσι ρίχνουν την σκιά τους ο ένας πάνω στον άλλο, δημιουργώντας οραματισμούς, οιωνούς και σημάδια που αναδεύονται με ένα αλλόκοτο τρόπο. Αυτοί είναι οι οιωνοί που μας αποκαλύπτει το προσωπικό μας Evestrum Prophetica, έστω και αν μονάχα ένας φωτισμένος ή ένας ερευνητής των μυστικών αυτών μπορεί να διακρίνει το αληθές από το ψευδές αυτών των προγνωστικών οιωνών.
Απόσπασμα από το βιβλίο “The Life of Paracelsus” του Franz Hartmann