Μεξικό, δεκαετία 1970. Σε μία εποχή που ο πνευματισμός και το new age έβρισκαν έδαφος για να ανθίσουν και πάλι οι ιδέες του, ένας ευυπόληπτος επιστήμονας θα αποκάλυπτε μία αλήθεια που θα τον έβαζε σε απόλυτο κίνδυνο… O Jacobo Grinberg περιέγραψε τον κόσμο μας ως ένα matrix 20 χρονια πριν κυκλοφορήσουν οι περιβόητες και ομότιτλες ταινίες. Για εκείνον αποτελούσε επιστήμη και όχι επιστημονική φαντασία. Ήταν μάλιστα έτοιμος να αποδείξει την θεωρία του όταν εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και δεν βρέθηκε ποτέ ξανά. Αυτή είναι η μυστηριώδης υπόθεση της ανεξήγητης εξαφάνισης του Jacobo Grinberg, του γιατρού που απέδειξε πως ζούμε στο Matrix και τον εξαφάνισαν!
Η ζωή του Jacobo Grinberg
O Jacobo Grinberg ήταν μόλις 12 ετών όταν η μητέρα του έφυγε από την ζωή από όγκο στον εγκέφαλο. Αυτή η στενάχωρη και θλιβερή περίοδος της ζωής του κινητοποίησε τον Grinberg να μελετήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ως αποτέλεσμα αφοσίωσε τα νεανικά του χρόνια στην απόκτηση πτυχίων στην Ψυχολογία και την Ψυχοφυσιολογία. Τελικά απέκτησε διδακτορικό και έστησε ένα εργαστήριο στο Μεξικό, ερευνώντας τους τρόπους με τους οποίους ο εγκέφαλος αντιδρά σε διαφορετικά ερεθίσματα. Ο Grinberg ήταν έτοιμος για μία σπουδαία ακαδημαϊκή καριέρα. Αυτό που θα μπορούσε να πράξει, ήταν να συνεχίζει να εργάζεται πάνω σε φυσιολογικές έρευνες του πεδίου του. Όμως αυτό που θα ανακάλυπτε ήταν κάθε άλλο παρά φυσιολογικό και ξεκίνησε από μία απροσδόκητη πρόσκληση.
Το 1975 ο Επιστήμονας δέχθηκε μία πρόσκληση για το Los Penos που ήταν κάτι σαν τα κεντρικά γραφεία του Μεξικανού Προέδρου εκείνη την εποχή. Η πρόσκληση προερχόταν από την αδερφή του τότε προέδρου, Margarita Lopez Portillo, μία πανίσχυρη γυναίκα που υποστήριζε ένθερμα τις ιθαγενείς κοινότητες. Η Portillo γνώρισε τον Grinberg σε μία μυστηριώδη γυναίκα που ήταν γνωστή ως Dona Pacita. Επισήμως η Pacita ήταν τραγουδίστρια σε Καμπαρέ και πωλήτρια λαχείων, όμως αυτό που την έκανε τόσο διάσημη ήταν η θεραπεία διαφόρων ασθενών με παρα φυσικές μεθόδους.
Οι πρακτικές της δεν συμπεριελάμβαναν τίποτα το Ιατρικό, και όμως είχε εκατοντάδες θαυμαστές και πάρα πολλούς ανθρώπους που ορκίζονταν πως είχαν ιαθεί από τις ανορθόδοξες μεθόδους της. Οι φήμες έλεγαν πως είχε θεραπεύσει τυφλούς, είχε προκαλέσει γονιμότητα σε στείρες γυναίκες, ενώ λεγόταν πως είχε φέρει ανθρώπους που βρίσκονταν στο κατώφλι του θανάτου πίσω στην ζωή. Όπως καταλαβαίνετε, η ιατρική κοινότητα αντιμετώπιζε τουλάχιστον με σκεπτικοσμό την Pacita, όμως ο Jacobo Grinberg αποφάσισε να ερευνήσει με ανοιχτό μυαλό την περίπτωσή της. Και λέγεται πως όσα διαπίστωσε θα άλλαζαν τον τρόπο που και ο ίδιος έβλεπε την ίδια την ζωή και την πραγματικότητα γύρω μας.
Η παράξενη συνάντηση
Η Da Paca σύντομα θα γινόταν μέντορας του Jacobo Grinberg και εκείνος θα έγραφε με τρομερές λεπτομέρειες για τα “πνευματικά” χειρουργεία που πραγματοποιούσε. Σε ένα από τα βιβλία του ο Grinberg έγραψε πως η Paca είχε την δυνατότητα να υλοποιεί και να αποσυνθέτει αντικείμενα, όργανα ή ακόμα και ιστό, και εκείνος φαίνεται πως είχε μία κατά κάποιο τρόπο επιστημονική ερμηνεία για τις υπερφυσικές δυνάμεις της. Ο Grinberg θεωρούσε πως η Pacita έκανε κάτι το οποίο επηρέαζε τα ίδια τα θεμέλια της πραγματικότητας, ή όπως το έθετε εκείνος, χειραγωγούσε τις οργανικές δομές.
Στις μετέπειτα εργασίες του ο Grinberg θα μελετούσε και θα επιχειρούσε να εξηγήσει τους τρόπους με τους οποίους η Pacita πραγματοποιούσε τα “θαύματά” της. Πριν δούμε όμως αυτή την εξήγηση, θα πρέπει να ρίξουμε μία ματιά στο μεγάλο “θαύμα της” Pacita. Σε διαφορετικές εποχές στην ζωή της η Μεξικανική κυβέρνηση την κυνήγησε για πρακτική εξάσκηση Βουντού. Κάθε φορά που συνέβαινε αυτή η αναζήτηση όμως, η Pacita εξαφανιζόταν από προσώπου γης!
Όσοι αξιωματικοί της τάξης και αν έψαχναν, οπουδήποτε και αν την αναζητούσαν, η Pacita ήταν λες και δεν υπήρχε πουθενά. Η κυβέρνηση αδυνατούσε να την εντοπίσει και όταν ο κίνδυνος για εκείνη καταλάγιαζε,
Όσο και αν την έψαχναν οι αστυνομικοί, σε όποιο μέρος και αν την αναζητούσαν, η Πατσίτα δεν βρισκόταν πουθενά. Η κυβέρνηση, με όλη της τη δύναμη, δεν μπορούσε να τη βρει, και όταν τα πράγματα ηρεμούσαν, κάτι που μπορούσε να διαρκέσει για χρόνια, η Πατσίτα θα επανεμφανιζόταν σαν να μην είχε γεράσει ούτε μια μέρα. Φαινόταν σαν η Πατσίτα να είχε βρει έναν τρόπο να εξέλθει εντελώς από την πραγματικότητά μας, και αυτό είναι σημαντικό γιατί χρόνια αργότερα, ο Jacobo Grinberg θα εξαφανιζόταν με παρόμοιο τρόπο, μόνο που αυτός δεν θα επανεμφανιζόταν ποτέ ξανά…
Ο Jacobo Grinberg εξαφανίστηκε λίγο πριν αποδείξει ότι η πραγματικότητα όπως την ξέρουμε είναι απλώς ένα ολόγραμμα που μπορούμε να επηρεάσουμε άμεσα με τον εγκέφαλό μας. Τώρα, πώς έφτασε ο Grinberg σε αυτό το συμπέρασμα; Φυσικά, παρατηρώντας την Πατσίτα. Το 1987, όταν ο Grinberg κυκλοφόρησε το πιο δημοφιλές του έργο με τίτλο “Οι Σαμάνοι του Μεξικού”, το βιβλίο είχε έξι τόμους τους οποίους ο Grinberg είχε γράψει σε σύντομο χρονικό διάστημα σαν να ήταν κυριευμένος από ένα εξωτερικό πνεύμα. Το αποτέλεσμα ήταν μια έντονη ροή συνείδησης, αποτυπωμένη σε πάνω από 1200 σελίδες.
Το κύριο επιχείρημα του βιβλίου ήταν ότι το Μεξικό βρισκόταν σε κατάσταση υποταγής, κάτι που το είχε κάνει να χάσει την αίσθηση του εαυτού του μέσα από αιώνες ξένης επιρροής. Ως αποτέλεσμα, οι σαμανικές παραδόσεις του Μεξικού είχαν απορριφθεί υπέρ μιας δυτικής υλιστικής ερμηνείας της πραγματικότητας. Ο Jacobo Grinberg δεν ήθελε η δυτική επιστήμη να περιορίσει την έρευνά του, έτσι αντί να τη χρησιμοποιήσει για να απορρίψει τους σαμάνους που είχε δει, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την επιστήμη για να εξηγήσει το έργο τους. Και έτσι ο Grinberg έγινε ένας από τους πρώτους ακαδημαϊκούς που συνέκριναν τον κόσμο μας με ένα Matrix, και αυτό ήταν δεκαετίες πριν βγουν οι ταινίες Matrix.
Αλλά ο Grinberg δεν χρειαζόταν τις ταινίες ούτως ή άλλως, γιατί έβλεπε από κοντά τα πολυάριθμα υπερφυσικά κατορθώματα της Πατσίτα και αφιέρωσε έναν ολόκληρο τόμο των “Σαμάνων του Μεξικού” αποκλειστικά στην περιγραφή αυτών των θαυμάτων.
Σύμφωνα με το βιβλίο, η Πατσίτα εκτελούσε τις “πνευματικές” της επεμβάσεις χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι που ήταν οικογενειακό κειμήλιο, και δεδομένου ότι η Πατσίτα ισχυριζόταν ότι ήταν η ανιψιά του Μοκτεζούμα και η αδελφή του Αζτέκου Αυτοκράτορα Κουατεμόκ, ποιος ξέρει πού είχε βρεθεί αυτό το μαχαίρι. Αλλά χάρη στον Jacobo Grinberg, ξέρουμε πού βρισκόταν τη δεκαετία του ’70: αιωρούταν πάνω από ασθενείς και θεράπευε θαυματουργικά την τύφλωση, ή επιδιορθωνε σπασμένα μέλη και αντέστρεφε τα σημάδια του γήρατος.
o Jacobo Grinberg και η θεωρία του Matrix
Οι κριτικοί του Jacobo Grinberg έσπευσαν να επισημάνουν ότι ο ίδιος δεν είχε αμφισβητήσει κανέναν από τους ισχυρισμούς της Πατσίτα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονταν με την καταγωγή της. Επίσης, δεν είχε δείξει αρκετό σκεπτικισμό σχετικά με τις αναφορές άλλων ανθρώπων για τα θαύματά της. Σύμφωνα με τους κριτικούς, ο Grinberg ήταν περισσότερο θαυμαστής παρά επιστήμονας. Ωστόσο, πρότεινε μια επιστημονική εξήγηση για τα θαύματα της Πατσίτα. θεωρούσε ότι η Πατσίτα μπορούσε να εισέλθει σε μια κατάσταση αγνής ενέργειας, όπου όλα ήταν μεταβλητά, και από αυτή την κατάσταση ήταν σε θέση να αλλάζει την πραγματικότητα, να δημιουργεί όργανα από το τίποτα και να διώχνει ασθένειες χωρίς επαφή ή φάρμακα.
Ο Grinberg ήξερε ότι η εξήγηση χωρίς αποδείξεις ήταν άχρηστη, γι’ αυτό και ξεκίνησε να σχεδιάζει πειράματα που θα αποδείκνυαν ότι ζούμε σε ένα matrix που μπορεί να χειραγωγηθεί με αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης. Φυσικά, οι συνάδελφοι του Grinberg στον ακαδημαϊκό χώρο δεν είχαν υπομονή για τους ισχυρισμούς του. Απέρριψαν τη θεωρία του σχεδόν αμέσως, λέγοντας ότι ήταν αδύνατο να ελεγχθεί, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τον Grinberg, ο οποίος πέρασε χρόνια βελτιώνοντας τη θεωρία του, η οποία τελικά έγινε γνωστή ως Θεωρία Συνέχειας (Curic theory).
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, ζούμε σε ένα είδος προσομοίωσης που δημιουργείται από μια μήτρα πληροφοριών, όπου η μήτρα είναι σαν τον πηγαίο κώδικα και η συνείδησή μας είναι σαν τον αναγνώστη κώδικα. Η εμπειρία δημιουργείται όταν ο κώδικας της μήτρας εκτελείται από τη συνείδησή μας. Ο Grinberg υποστήριξε ότι σαμάνοι όπως η Pacita μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση της συνείδησής τους από αναγνώστη κώδικα σε συγγραφέα κώδικα και να αλλάξουν την πραγματικότητα στην πηγή της..
για να αποδείξει τουλάχιστον ένα μέρος της θεωρίας του, ο Grinberg σχεδίασε ένα πείραμα που περιλάμβανε δύο συμμετέχοντες με ηλεκτρόδια στα κεφάλια τους που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους τηλεπαθητικά. Αφού οι συμμετέχοντες πέρασαν κάποιο χρόνο διαλογιζόμενοι με στόχο να συνδεθούν μεταξύ τους, διαχωρίστηκαν. Ο ένας στάλθηκε σε ένα διαφορετικό δωμάτιο και ο άλλος δεχόταν δεκάδες ήχους και αναλαμπές.
Σχεδόν στο 25% των περιπτώσεων, η εγκεφαλική δραστηριότητα και των δύο συμμετεχόντων αποκάλυψε ταυτόχρονες αντιδράσεις. Προφανώς, οι εγκέφαλοι και των δύο συμμετεχόντων αντιδρούσαν στους ήχους και τις αναλαμπές που βίωνε μόνο ένας από τους συμμετέχοντες. Με άλλα λόγια, οι εγκέφαλοί τους ήταν τηλεπαθητικά συνδεδεμένοι για λίγο. Αυτή ήταν η απόδειξη του Grinberg για το καθολικό πεδίο που συνδέει όλα τα ανθρώπινα μυαλά, μια μεγάλη υποκείμενη σύνδεση που σχηματίζει τη μήτρα. Ο Grinberg δεν είναι ο πρώτος που προτείνει μια τέτοια θεωρία.
Ωστόσο, ο θεωρητικός φυσικός John Wheeler, ο οποίος είναι πιο διάσημος για την εφεύρεση του όρου “μαύρη τρύπα”, πρότεινε την Συμμετοχική Ανθρωπική Αρχή, η οποία υποστηρίζει ότι το σύμπαν δημιουργείται από τους παρατηρητές του. Υποστήριξε ότι κάθε πτυχή του σύμπαντος αντλεί την ύπαρξή της από πληροφορίες που θα ήταν άχρηστες χωρίς έναν παρατηρητή.
Όσο πιο κοντά κοιτάζεις, τόσο περισσότερο κενό χώρο βρίσκεις, οπότε δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η ίδια η πραγματικότητα αποτελείται από πληροφορίες. Στην εποχή του Jacobo Grinberg, τέτοιες θεωρίες δεν λαμβάνονταν πολύ σοβαρά, αλλά πιο πρόσφατα η υπόθεση της προσομοίωσης έχει κερδίσει δυναμική και πολλοί διανοούμενοι είναι ανοιχτοί στην ιδέα ότι ζούμε σε μια προσομοίωση. Ο Frank Tipler ήταν ο πρώτος που πραγματικά προώθησε αυτή την ιδέα το 1994. Ο Nick Bostrom την έφερε στο προσκήνιο το 2001, αλλά τη δεκαετία του 1980, όταν ο Jacobo προσπαθούσε να υποστηρίξει την μήτρα πληροφοριών, αντιμετώπισε χλευασμό, κριτική και απομόνωση.
Περιθωριοποιήθηκε στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά ενώ οι ακαδημαϊκοί τον αγνοούσαν, ο Jacobo βρήκε ενδιαφέρον από μια απρόσμενη πλευρά: τη CIA. Τότε, η CIA ερευνούσε ψυχικά φαινόμενα, απομακρυσμένη όραση και τηλεπάθεια. Το έργο του Jacobo Grinberg ήταν μεταξύ των υλικών που μελετήθηκαν από την υπηρεσία για το πρόγραμμα Stargate. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, η υπηρεσία προσπάθησε να βρει τρόπους να χρησιμοποιήσει την ανάγνωση σκέψεων, την απομακρυσμένη όραση και τον ψυχικό πόλεμο για εθνικούς σκοπούς και σκοπούς ασφαλείας.
Πολλοί ισχυρίζονται πως αν τέτοια φαινόμενα δεν υπήρχαν, το έργο θα είχε τερματιστεί μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, αλλά το πρόγραμμα Stargate συνεχίστηκε για σχεδόν δύο δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων η υπηρεσία δοκίμασε διάφορους τρόπους για να προκαλέσει εξωσωματικές εμπειρίες και διάφορα ψυχικά φαινόμενα κρυφά από τα μάτια της κοινής γνώμης.
Έτσι, ο έξω κόσμος δεν γνώριζε πόσο πολύ εκτιμούσε η CIA το έργο του Grinberg, και γι’ αυτό οι παραδοσιακοί ακαδημαϊκοί συνέχιζαν να τον απορρίπτουν. Ο Grinberg το περίμενε άλλωστε, οπότε δεν αποθαρρύνθηκε από την προβλέψιμη έλλειψη αποδοχής. Όλες οι νέες θεωρίες ξεκινούν έτσι, και το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Grinberg ήταν να σχεδιάσει ένα πείραμα που θα έκλεινε τα στόματα στους αμφισβητίες μια για πάντα.
Η Εξαφάνιση του Grinberg
Η μεγαλύτερη κριτική στα πειράματα ταυτόχρονου διαλογισμού του Grinberg ήταν ότι ήταν εύκολο να πλαστογραφηθούν. Αν και οι δύο συμμετέχοντες εκτίθεντο σε ταυτόχρονες αναλαμπές φωτός, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα θα φαινόταν παρόμοια. Ο Grinberg θα μπορούσε τότε να ισχυριστεί ότι μόνο ένας από τους συμμετέχοντες εκτέθηκε στις αναλαμπές και να το παρουσιάσει σαν να ήταν και οι δύο εγκέφαλοί τους τηλεπαθητικά συνδεδεμένοι.
Οι εξαιρετικοί ισχυρισμοί απαιτούν εξαιρετικές αποδείξεις, οπότε αν ο Grinberg ήθελε να αποδείξει ότι όλοι οι άνθρωποι συνδέονται μέσω αυτού του καθολικού νευρωνικού πεδίου, θα χρειαζόταν να κάνει κάτι περισσότερο από το να δείξει διαγράμματα δύο ατόμων που είχαν συμμετάσχει σε μία από τις μελέτες του κεκλεισμένων των θυρών. Έτσι, θέλησε να βάλει τους σκεπτικιστές στη θέση τους με ένα πείραμα που θα ήταν αδύνατο να πλαστογραφηθει.
Κατά τις τελευταίες του ημέρες, ο επιστήμονας είπε στην κόρη του, Ausha, ότι επρόκειτο να πάει στο Κατμαντού, την πρωτεύουσα του Νεπάλ, για να συμμετάσχει σε μια σειρά από τελετές διαλογισμού. Λέγεται ότι ήθελε να επαναλάβει το πείραμά του σε μεγάλη κλίμακα, ελέγχοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα ανθρώπων που διαλογίζονταν σε δύο διαφορετικές ηπείρους. Ένα τέτοιο πείραμα θα ήταν πιο δύσκολο να καταρριφθεί και θα περιλάμβανε πολλούς παρατηρητές, και τελικά θα αποδείκνυε τη θεωρία του Jacobo Grinberg. Αλλά αυτό το πείραμα δεν έγινε ποτέ.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1994, ο Jacobo Grinberg εξαφανίστηκε χωρίς κανένα ίχνος ζωής, χωρίς αποχαιρετισμούς, χωρίς τελευταίες επιθυμίες. Αρχικά, δεν έγιναν προσπάθειες να τον βρουν, επειδή ήταν δύσκολο να πει κανείς αν έλειπε ή ήθελε να μείνει μόνος. Αλλά μετά από 4 ημέρες, τα αδέρφια του υποψιάστηκαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά όταν δεν εμφανίστηκε στο πάρτι των γενεθλίων του. Ο Grinberg καταχωρήθηκε ως αγνοούμενος και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να διαδώσουν την είδηση σχετικά με την εξαφάνιση του επιστήμονα.
Αν ήταν στο Μεξικό, κάποιος θα τον έβρισκε, αλλά επειδή ο Grinberg είχε αναφέρει ότι πήγαινε στο Κατμαντού, θα μπορούσε να είναι εκτός χώρας,και άρα κάτι τρομερό θα μπορούσε να του έχει συμβεί. Ευτυχώς, η κόρη του Grinberg, Estushia, ήταν η τραγουδίστρια στην μπάντα Heaven and Earth, πράγμα που σήμαινε ότι μπορούσε να εμφανιστεί στην τηλεόραση για να τον αναζητήσει, και όντως εμφανίστηκε.
Όταν εμφανίστηκε σε αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι για να προσφέρει χρηματική αμοιβή για οποιαδήποτε είδηση σχετικά με τον αγνοούμενο πατέρα της, το τηλέφωνο άρχισε να δέχεται δεκάδες κλήσεις από ανθρώπους που ισχυρίστηκαν πως τον είχαν δει, αλλά σχεδόν όλες θα κατέρρεαν κάτω από ενδελεχή εξέταση. Όσοι καλούσαν αδυνατούσαν να περιγράψουν λεπτομερώρς τον Grinberg ή θα παρείχαν λάθος λεπτομέρειες όπως το ύψος του.
Το άτομο που εξέταζε τις τηλεφωνικές πληροφορίες ήταν ο Clemente Padilla, ένας Μεξικανός αστυνομικός που δεν είχε αφήσει καμία υπόθεση άλυτη μέχρι τότε. Οι συνεργάτες του Padilla φαινόταν να μην θέλουν να αναλάβουν τον φάκελο του Grinberg,μεταβιβάζοντάς τον ο ένας στον άλλο χωρίς κανείς να είναι πρόθυμος να κάνει τη δουλειά, αλλά ο Padilla ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμος και ξεκίνησε από τον έλεγχο διαβατηρίων της χώρας.
Τότε έμαθε ότι δεν υπήρχε κανένα καταγεγραμμένο αρχείο πως ο επιστήμονας είχε φύγει από το Μεξικό. Ο Padilla αναζήτησε στη συνέχεια μαρτυρίες από το Κατμαντού και συνειδητοποίησε ότι ούτε μία πληροφορία δεν προήλθε από το Νεπάλ, οπότε δεν είχε φύγει από το Μεξικό και κανείς δεν τον είχε δει στο Κατμαντού, κάτι που θα περιόριζε το εύρος της έρευνας του Padilla.
Ο Grinberg δεν πήρε αεροπλάνο από το Μεξικό, και άρα ο Padilla θα εξέταζε μαρτυρίες από το Μεξικό και τις τρεις γειτονικές του χώρες που είναι προσβάσιμες οδικώς.Κάπως έτσι έφτασε στη μοναδική αξιόπιστη θέαση που αναφέρθηκε σε όλη αυτή την υπόθεση: μια γυναίκα είπε στον Padilla ότι περπατούσε τον σκύλο της σε μια γειτονιά στο Boulder του Κολοράντο, όταν είδε έναν άνδρα που έμοιαζε με τον Grinberg.
Ο Padilla τη ρώτησε πώς ήξερε πώς έμοιαζε ο Grinberg, και του απάντησε ότι ήταν αναγνώστρια του Scientific American και είχε δει την φωτογραφία του επιστήμονα σε ένα από τα τεύχη. Τότε είπε στον Padilla κάτι που δεν περίμενε: Πως ο Grinberg παρακολουθούνταν από δύο ανθρώπους με κοστούμια. Φαινόταν να γνωρίζει ότι τον παρακολουθούσαν και δεν προσπάθησε να τους αποφύγει. Τον προστάτευαν ή σιγουρεύονταν ότι δεν θα επικοινωνούσε με κανέναν; Πάνω απ’ όλα, ποιοι ήταν αυτοί οι πράκτορες; Φαίνεται πως ο Padilla ήξερε πώς να βρει τις απαντήσεις. Απλά έπρεπε να επικοινωνήσει με την καλύτερη υπηρεσία πληροφοριών στην ήπειρο.
Οι Θεωρίες για την Εξαφάνιση του Jacobo Grinberg
Έτσι, χρησιμοποιώντας τη θέση και τις διασυνδέσεις του, ο Padilla επικοινώνησε με έναν πράκτορα της CIA. Προς έκπληξή του, ο πράκτορας γνώριζε τους πράκτορες για τους οποίους μιλούσε. Τους αναγνώρισε ως Rick Howard και Marina Velasco. Ο πράκτορας γνώριζε τον Howard και τη Velasco επειδή και οι δύο ήταν συνάδελφοί του. Ο Padilla ένιωσε ότι είχε λύσει την υπόθεση: ο άνδρας που αναφέρθηκε ότι έμοιαζε με τον Grinberg παρακολουθούνταν από πράκτορες της CIA.
Ήταν αρκετά σαφές τι συνέβαινε. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Padilla ήταν να ζητήσει από τη μεξικανική κυβέρνηση πληροφορίες από τις ΗΠΑ, αλλά όταν ο Padilla προσγειώθηκε στο Μεξικό, κατάλαβε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Και αυτό γιατί Αξιωματούχοι τον περίμεναν με μια έκφραση που πρόδιδε δυσαρέσκεια. Ο Padilla απομακρύνθηκε από την υπόθεση χωρίς να του δωθεί ποτέ κάποια ικανοποιητική εξήγηση.
Μετά από αυτό, και απογοητευμένος από το γεγονός ότι κανένα από τα ευρήματά του δεν χρησιμοποιήθηκε από τους μεταγενέστερους χειριστές της υπόθεσης, ο Padilla παραιτήθηκε εντελώς από τη δουλειά του. Λίγο αργότερα, η PGR (Εισαγγελία της Δημοκρατίας) έχασε τον φάκελο του Grinberg και σταμάτησε να τον ψάχνει. Μέχρι σήμερα, η εξαφάνιση του Jacobo Grinberg είναι η μόνη υπόθεση που ο Padilla δεν μπόρεσε να λύσει.
Για κάποιο διάστημα, η δεύτερη σύζυγος του Jacobo, η Teresa, ήταν η κύρια ύποπτη για την εξαφάνιση του επιστήμονα. Ο Grinberg είχε αφήσει μηνύματα στον τηλεφωνητή σε ένα από τα αδέρφια του, παραπονούμενος για το πώς η Teresa τον βασάνιζε ψυχικά. Η Teresa, όπως αποδείχθηκε, ήταν ζηλιάρα και συχνά τσακωνόταν με τον επιστήμονα που βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής για το πρωτοποριακό του έργο. Ήταν διπολική και είχε παντρευτεί τον Grinberg χωρίς να ενημερώσει τη δική της οικογένεια. Αυτό έκανε τον στενό κύκλο του Grinberg πολύ σκεπτικό για τη νέα του σύζυγο.
Οι αδελφοί του, η Estusia, η θεία Hilda, ακόμα και η πρώτη του σύζυγος, όλοι πίστευαν ότι η Teresa είχε “φυτευτεί” από εκείνους που ήθελαν να ελέγξουν τον Grinberg, σαν μια μυστική πράκτορας που εργαζόταν για κάποια κρυφή υπηρεσία που κανείς δεν γνώριζε.
Πολλοί στον εσωτερικό κύκλο του Grinberg αμφέβαλλαν αν το πραγματικό της όνομα ήταν Teresa. Τα ακαδημαϊκά της προσόντα φαίνεται πως ήταν επίσης κατασκευασμένα, και ίσως ι ο Grinberg άρχιζε να το καταλαβαίνει, επειδή τους τελευταίους μήνες δεν κοιμόταν στο σπίτι. Αντίθετα, έκανε την άβολη επιλογή να κοιμάται στο αυτοκίνητό του. προσπαθούσε να μείνει μακριά από την Teresa; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί ακριβώς 1 χρόνο μετά την εξαφάνιση του επιστήμονα, εξαφανίστηκε και η Teresa.
Έχουν περάσει πάνω από 29 χρόνια από τότε που ο Grinberg εξαφανίστηκε, και μέχρι σήμερα, η υπόθεση της εξαφάνισής του παραμένει άλυτη. Η φύση του έργου του Jacobo Grinberg, ακολουθούμενη από τη μυστηριώδη εξαφάνισή του, έχει συναρπάσει τους ανθρώπους, ειδικά εκείνους που αναζητούν εσωτερικές γνώσεις. Για αυτούς, η εξαφάνιση του επιστήμονα είναι ένα σαφές σημάδι συγκάλυψης. Άλλωστε, η CIA ενδιαφερόταν για το έργο του. Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA αναφέρουν το όνομα και το έργο του Grinberg, και το πρόγραμμα Stargate εξέταζε τη συνείδηση, την απομακρυσμένη επιρροή και τα ψυχικά φαινόμενα.
Ίσως το σχέδιο του Grinberg να επισκεφτεί το Νεπάλ να μην άρεσε στην υπηρεσία. Το μόνο πρόβλημα με αυτή τη θεωρία είναι ότι η υπηρεσία δεν θα είχε πολλά να κερδίσει από την εξαφάνιση του επιστήμονα. Αν μη τι άλλο, το μυστήριο θα διέδιδε περαιτέρω τις ιδέες του. Θα ήταν πολύ πιο πρακτικό να σαμποτάρουν το διεθνές πείραμα διαλογισμού του Grinberg και να τον κάνουν να φαίνεται τρελός. Η μόνη οπτική γωνία που αντέχει σε λογικό έλεγχο είναι ότι ο Grinberg μπήκε σε ένα πρόγραμμα προστασίας που προσέφερε η CIA, αλλά αυτό θα ήταν αντίθετο με τον χαρακτήρα κάποιου που ήταν εναντίον της δυτικής υλιστικής επιρροής.
Ο Grinberg ήθελε οι άνθρωποι να μάθουν την αλήθεια και το να κρύβεται με τη βοήθεια της CIA δεν φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό. Η δεύτερη θεωρία είναι παρόμοια με τη θεωρία της CIA, αλλά αντί για τη CIA, η μεξικανική κυβέρνηση κατηγορείται για την εξαφάνιση του Jacobo Grinberg. Το μεγαλύτερο στοιχείο υπέρ αυτής της θεωρίας είναι το γεγονός ότι ο Padilla απομακρύνθηκε από την υπόθεση από τη μεξικανική κυβέρνηση. Ο Grinberg είχε γνωρίσει την Donna Pacita, από την αδελφή του προέδρου, και η ίδια η Pacita είχε πολιτικό παρελθόν.
Στη νιότη της, πολέμησε με τον Pancho Villa στη Μεξικανική Επανάσταση. Καταζητούταν από την κυβέρνηση σε διάφορα σημεία της ζωής της, οπότε η πολιτική έπαιζε ρόλο από την αρχή, και αφού η μεξικανική κυβέρνηση τότε ήταν επιφυλακτική με ανθρώπους που προωθούσαν βουντού και μαγεία, μπορεί να είχε θεωρήσει τον Grinberg ως αρνητική επιρροή.
Το προφανές πρόβλημα με αυτή τη θεωρία είναι ότι η κυβέρνηση του Μεξικού δεν είναι πλέον η ίδια. Η εξουσία έχει αλλάξει χέρια αρκετές φορές από την εξαφάνιση του επιστήμονα, ωστόσο κανένας πληροφοριοδότης δεν έχει εμφανιστεί με έστω και μια κατηγορία απαγωγής ή αναγκαστικής εξαφάνισης.
Αυτό μας οδηγεί στην τρίτη θεωρία: στην πιθανότητα ο επιστήμονας απλώς να θέλησε να αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή, δεδομένου ότι το μήνυμά του έφτασε πιο μακριά από ό,τι θα μπορούσε ποτέ εν ζωή. Η εξαφάνιση του Jacob φαίνεται πως είχε δύο επιθυμητά για τον ίδιο αποτελέσματα. . Κατ’ αρχάς, ανέκτησε την ιδιωτικότητά του, αλλά το πιο σημαντικό, οι ιδέες του διαδόθηκαν μαζί με την ιστορία της εξαφάνισής του. Ο Jacobo Grinberg δεν χρειαζόταν πλέον να αποδείξει τις ιδέες του κυρίως λόγω του μύθου της εξαφάνισής του.
Τέλος υπάρχει και η πιο τρελή θεωρία που αναφέρει ότι έφυγε από το Matrix. Πολλοί αναφέρουν τις πολλαπλές εξαφανίσεις της Pacita, οι οποίες συνέβαιναν κάθε φορά που η κυβέρνηση την κυνηγούσε. Είχε πολλούς οπαδούς έτοιμους να της προσφέρουν καταφύγιο, αλλά τι θα γινόταν αν κρυβόταν εκτός της πραγματικότητάς μας; Και τι θα γινόταν αν δίδαξε στον Jacobo Grinberg πώς να το κάνει σε περίπτωση που κάποιος τον κυνηγούσε; Για να πιστέψουμε αυτή τη θεωρία, πρέπει να δεχτούμε ότι ζούμε σε ένα Matrix και ότι η Pacita ήταν με κάποιο τρόπο ικανή να αποχωρήσει από αυτό.
Ένας από τους θαυμαστές της ήταν ο θρύλος της τζαζ Charles Mingus, ο οποίος την επισκέφθηκε λόγω της διάγνωσής του με Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση. Ήταν 54 ετών τότε και δεν μπορούσε πλέον να παίζει κοντραμπάσο, οπότε έλαβε πνευματική επέμβαση από την Pacita, η οποία τον έβαλε να ξαπλώσει μπρούμυτα σε ένα κρεβάτι και χρησιμοποίησε ένα μαχαίρι για να εκτελέσει μια τελετουργική διαδικασία. Μετά το πέρας της, ο Mingus ορκίστηκε ότι είχε θεραπευτεί.
Ο Mingus δέθηκε με επίδεσμο και έφυγε ικανοποιημένος. Η σύζυγός του, Sue Graham, ήταν σκεπτικίστρια και αποφάσισε να κοιτάξει κάτω από τον επίδεσμο ενώ ο μουσικός κοιμόταν. Δεν υπήρχε αίμα ή κοψίματα κάτω από τον επίδεσμο. Δεν το είπε ποτέ στον Mingus και συνέχισε να αλλάζει τους επιδέσμους του.
Λίγους μήνες αργότερα, ο Mingus πέθανε από καρδιακή προσβολή που προκλήθηκε από την ασθένεια. Η μόνη δύναμη που φαινόταν να έχει η Pacita ήταν η ικανότητα να κάνει τους ανθρώπους να την πιστεύουν, αλλά ο ισχυρισμός ότι μπορούσε να εξέλθει από την πραγματικότητα και δίδαξε στον Jacobo Grinberg να κάνει το ίδιο είναι μια συναρπαστική θεωρία που δεν υποστηρίζεται από στοιχεία, ακριβώς όπως και το έργο του Jacobo, μεγάλο μέρος του οποίου εξαφανίστηκε μαζί του.
Έγινε μια προσπάθεια να επαναληφθούν τα πειράματα διαλογισμού που διεξήγαγε ο Jacobo Grinberg, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά που είχε. Κανείς δεν μπόρεσε να επαναλάβει τα πειράματα του Jacobo Grinberg και έτσι η θεωρία του παραμένει αναπόδεικτη σύμφωνα με τα σύγχρονα επιστημονικά πρότυπα. Αν υπάρχει κάποια απόδειξη ότι ζούμε σε ένα ολόγραμμα, οι επιστήμονες σήμερα δεν μπόρεσαν να τη βρουν, αλλά στην ίσως πιο ποιητική ανατροπή, η εξαφάνιση του Jacobo χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι το ότι το γεγονός πως δεν μπορείς να βρεις κάτι δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.
