Σε αυτό το άρθρο αναπτύσσεται η νέα ιδέα περί της θεωρίας του Multiverse που είναι η ενεργειακή μετατόπιση σε ένα παράλληλο σύμπαν και η ενεργειακή “ένωση” με μία πανομοιότυπη εκδοχή του εαυτού.
Αυτή η ιδέα εμπεριέχει τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες που αφορούν το Multiverse και ενσωματώνει τις σχετικές κβαντικές ιδέες που προήλθαν μέσα από θεωρητικές συζητήσεις πάνω σε κβαντικές Αρχές όπως εκείνη του Βιοκεντρισμού αλλά και πειραματικές αποδείξεις. Η ιδέα της Πολυ-διαστατικής ενεργειακής μετατόπισης είναι μία απόπειρα να εξηγηθεί η ύπαρξη του εαυτού μας αλλά και των πολλαπλών πανομοιότυπων εαυτών που υπάρχουν στο Multiverse.Με άλλα λόγια, γιατί και πώς μπορούν οι «Πολλαπλοί Εαυτοί» να επηρρεάσουν ο ένας τον άλλο μέσα από διαφορετικά σύμπαντα.
4 Επίπεδα του Multiverse
Ας αναπτύξουμε περιληπτικά την υπάρχουσα θεωρία του Multiverse που παρουσιάσαμε αναλυτικότερα στο παρελθόν σε προηγούμενο άρθρο:
Η υπάρχουσα ιδέα θεωρεί πως το Multiverse εμπεριέχει τέσσερα επίπεδα που παρουσιάζονται ως εξής: το Multiverse επιπέδου 1 σημαίνει πως μιλάμε για το Διάστημα που μπορεί να παρατηρηθεί με τις τεχνολικές μας αλλά και τις φυσικές μας δυνατότητες μας έχοντας όμως τον περιορισμό της απόστασης. Παρ’όλα αυτά υπάρχουν πολλά μεσοδιαστήματα που δημιουργούνται από αυτή την απόσταση και δεν γίνεται να παρατηρηθούν και σχηματίζουν το Multiverse.
Απλούστερα, το Σύμπαν αποτελείται από την ένωση που δημιουργούν αρκετά Υπό-Σύμπαντα ( Κάτι τέτοιο υποδεικνύει πως βρισκόμαστε σε κάποιοΥπο-Σύμπαν) και για αυτό ι ιδέα εξακολουθεί να υποστηρίζεται από την θεώρηση του Big Bang. Ένα Multiverse επιπέδου 2 υποδηλώνει πως εκτός από το Σύμπαν στο οποίο βρισκόμαστε υπάρχουν και πολλά ακόμη Σύμπαντα τα οποία έχουν εντελώς διαφορετικούς Φυσικούς Νόμους, Αρχές, ακόμη και χωροχρονικές διαστάσεις. Οι Κοσμολόγοι που αρέσκονται να υποστηρίζουν την ύπαρξη του Multiverse #2 υποστηρίζουν πως δεν είμαστε μοναδικά όντα και αντ’αυτού ο εαυτός μας βρίσκεται σε πολλαπλές εκδοχές του στα διάφορα παράλληλα σύμπαντα (Πολλαπλοί Εαυτοί).
Έτσι, ακριβώς την ίδια στιγμή του χρόνου θα μπορούσαν οι διαφορετικές εκδοχές του Εαυτού να εκδηλώνουν διαφορετικές συμπεριφορές (π.χ ένα συγκεκριμένο άτομο θα μπορούσε να περπατάει σε κάποιο δρόμο στο Σύμπαν 1, αλλά στο Σύμπαν 2 το ίδιο άτομο θα μπορούσε να βρίσκεται στο σπίτι του και να διαβάζει κάποιο βιβλίο).
Ένα Multiverse επιπέδου 3 είναι παρόμοιο με αυτό του 2ου επιπέδου και υποστηρίζει επίσης την ύπαρξη των πολλαπλών εαυτών. Όμως ένα Πολυσύμπαν επιπέδου 3 υποστηρίζει πως το Σύμπαν αποτελείται από άπειρες «σχισμές» που αντιμάχονται η μία την άλλη. Για παράδειγμα στην ίδια στιγμή του χρόνου ένα άτομο είναι ζωντανό στο Σύμπαν 1 αλλά στο Σύμπαν 2 το ίδιο άτομο θα μπορούσε να είναι νεκρό. Έτσι εγείρεται το παρακάτω ερώτημα: Αν υποθέσουμε πως η θεωρία του Multiverse και των πολλαπλών Εαυτών είναι αληθής, τότε μπορούν να επηρρεάσουν ο ένας τον άλλον;
Πρόκειται για ένα ερώτημα που δεν έχει αναλυθεί εκτενώς και ο λόγος είναι πως ενώ η θεωρία του Multiverse δίνει τον χώρο για μία πιθανή συζήτηση της ύπαρξης των πολλαπλών Συμπάντων αλλά και την Μοναδικότητα ή την πολλαπλή ύπαρξη του Ατόμου, από την άλλη η ιδέα αυτή θεωρεί πως τα Σύμπαντα είναι ανεξάρτητα, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορούν να ενωθούν και να αλληλεπιδράσουν το ένα με το άλλο.
Αρκετοί είναι αυτοί βέβαια που ερευνούν την σχέση μεταξύ των πολλαπλών εαυτών από την οπτική της «Διαστατικής Εναλλαγής Συνειδητότητας» και συμπεραίνουν πως όλες οι πιθανές συμπεριφορές των Πολλαπλών εαυτών ολοκληρώνονται την ίδια ακριβώς στιγμή. Εξελίσσοντας την Συνειδητότητα σε ένα επίπεδο ανώτερης Διαστατικότητας, θα μπορούσαμε μέσω της παραπάνω προσέγγισης να πραγματοποιήσουμε το Διαστατικό «Άλμα» και να βιώσουμε πολλαπλούς Χωροχρόνους, κάτι που ίσως επιτρέψει την εναλλαγή των συμπεριφορών, των σκέψεων και των συνάψεων στις διαστάσεις της Πρακτικής Συνειδητότητας.
Όμως αυτός ο τύπος της έρευνας βρίσκεται και πραγματοποιείται στο Multiverse επιπέδου 3. Για παράδειγμα αν σε μία συγκεκριμένη στιγμή στο Σύμπαν 1 το άτομο είναι ζωντανό ενώ στο Σύμπαν 2 είναι νεκρό και το άτομο που είναι ζωντανό αναπτύξει την Συνειδητότητά του σε μία ανώτερη Διάσταση (π.χ Ενορατικά Όνειρα) πριν από αυτή την συγκεκριμένη στιγμή ίσως να κατορθώσει να επιζήσει την κρίσιμη ώρα που θα αποφασίζεται η ζωή/θάνατός του στο παράλληλο σύμπαν.
Μία τέτοια θεώρηση έχει κάνει αρκετούς ερευνητές να πιστεύουν πως το Multiverse είναι στην ουσία ένα σύστημα μέσα στο οποίο το άτομο μπορεί να «μεταβαίνει» ανάμεσα σε διαφορετικούς ρεαλιστικούς κόσμους με διαδικασίες υποσυνείδητου ελέγχου. Όμως το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αλλάξει την μοίρα του παράλληλου εαυτού που θα πεθάνει στο παράλληλο σύμπαν την συγκεκριμένη στιγμή του χρόνου.
Πολυ-Διαστατική Ενεργειακή Μετατόπιση : Η Ενέργεια του «Πολλαπλού Εαυτού»
Το ζήτημα του ερωτήματος, αν δηλαδή οι Πολλαπλοί Εαυτοί μπορούν να αλληλεπιδράσουν δεν μπορεί να απαντηθεί επαρκώς από την Θεωρία του Multiverse και την γενικοτερη έννοια της διαστατικής μεταμόρφωσης της Συνειδητότητας. Αυτή η ιδέα της Ενεργειακής μετατόπισης επιχειρεί να αποτυπώσει μία περαιτέρω πιθανή εφαρμογή της θεωρίας του Multiverse σε ατομικό επίπεδο αλλά ενδυναμώνεται από την έννοια της Υπο-Κβαντικής Κινητικότητας. Αυτή η αρχή εμφανίστηκε από τον Κβαντικό Επιστήμονα Paul Laviolete ο οποίος ανέφερε πως το ίδιο το Σύμπαν είναι ένα ανοιχτό σύστημα και πως σε αυτό ενυπάρχει μία Ενεργειακή είσοδος που απορρέει από αυτό. Το ίδιο το Σύμπαν επίσης λαμβάνει ενέργεια από εξωγενείς παράγοντες.
Αν η Ενέργεια μπορεί να μεταφερθεί κατά μήκος του Multiverse τότε θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε το πως και γιατί επιλέγει ένα στοχευμένο σύμπαν ανάμεσα στα τόσα διαφορετικά υπό-Σύμπαντα. Κάπου εδώ πορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της τηλεπάθειας και αυτό διότι η τηλεπάθεια δεν επηρρεάζεται από τις έννοιες του Χώρου και του Χρόνου. Αν και δεν έχει εξηγηθει επιστημονικά ακόμη, αυτός ο τύπος ενεργειακής μεταφοράς εμφανίζεται συχνά σε δίδυμα αδέλφια και αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν πως οι παρόμοιοι γενετικοί κώδικες που μοιράζονται τα δίδυμα ενεργοποιούν τις τηλεπαθητικές ιδιότητες.
Συνεπώς όταν δύο άτομα είναι παρόμοια μεταξύ τους βιολογικά τα εγκεφαλικά τους κύματα πιθανόν να έχουν ίδιους ληπτικούς και αντιληπτικούς μηχανισμούς και άρα να συνδέονται μεταξύ τους άμεσα με μία ενεργειακή δέσμη που μπορεί να αλληλεπιδρά, να λαμβάνει και να αποστέλλει ενέργεια. Κάπως έτσι οι πολλαπλοί εαυτοί μπορεί να έχουν την ίδια ιδιότητα αν υποθέσουμε πως βιολογικά είναι πανομοιότυποι. Μέσα στα άπειρα σύμπαντα του Multiverse θα μπορούσαν να εκπέμπουν μέσα από τους ενεργειακούς μηχανισμούς τις διαφορετικές συνάψεις ή εμπειρίες των παράλληλων πραγματικοτήτων που ενυπάρχουν μέσα στο Multiverse.
