Το 1953 ο διευθυντής της CIA, Allen Dulles εγκρίνει το πρόγραμμα MK-ULTRA. Η Υπηρεσία έτσι ξεκινά ένα από τα πιό αμφιλεγόμενα προγράμματά της, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε πειραματόζωα σε μία έρευνα Mind Control με ναρκωτικές ουσίες.
Μία δεκαετία προτού ο Ψυχολόγος Timothy Leary μιλήσει για τα πλεονεκτήματα του LSD στην πνευματική αναζήτηση, το προσωπικό των Τεχνικών Υπηρεσιών της CIA ξεκίνησε το άκρως απόρρητο πρόγραμμά της για να μελετήσει τα αποτελέσματα του mind control που επιφέρει το LSD αλλά και άλλες ναρκωτικές ουσίες χρησιμοποιώντας αμερικανούς και καναδούς πολίτες.
Ο “Ανθρωπος της Μαντζουριας”: Project MK-ULTRA
Ο Dulles ήθελε να κλείσει το κενό της «πλύσης εγκεφάλου» που προέκυψε αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες έμαθανω πως οι Αμερικανοί κρατούμενοι του πολέμου της Κορέας είχαν υποβληθεί σε τεχνικές Mind Control από τους βασανιστές τους. Έτσι αφού σιχαινόταν να την
υπερβαίνουν οι ξένες δυνάμεις, η CIA αναζήτησε μέσα από την έρευνά της την ανακάλυψη ενός «ορού αλήθειας» για να ενισχύσει τις δικές της ανακρίσεις. Η Υπηρεσία επιχείρησε επίσης να αναπτύξει τεχνικές αλλά και ουσίες – όπως τα «χάπια αμνησίας» για να δημιουρήσει υπερπράκτορες που θα είχαν ανοσία στις τεχνικές Mind Control των άλλων.
Το Πρόγραμμα MK-ULTRA ήλπιζε να δημιουργήσει τον «Άνθρωπο της Μαντζουρίας», έναν προγραμματισμένο δολοφόνο αλλά και να κατασκευάσει ένα τρόπο για να ελέγχει τα μυαλά των «ενοχλητικών τύρρανων» όπως ο Fidel Castro . Σε συνδυασμό με τις ναρκωτικές ουσίες το πρόγραμμα συμπεριελάμβανε πάνω από εκατό υπό – προγράμματα, όπως τα ραδιολογικά εμφυτεύματα, η ύπνωση και η υποσυνείδητη πειθώ, οι θεραπείες ηλεκτροσόκ και τεχνικές απομόνωσης.
MK-ULTRA: ‘Υπνωση και άλλοι Πειραματισμοί
Η Διαδικασία της ύπνωσης ήταν ένα μεγάλο κομμάτι του προγράμματος. Η CIA στρατολόγησε τον διάσημο Σκωτσέζο Ψυχίατρο Donald Ewen Cameron, ο οποίος πειραματιζόταν με τον επαναπρογραμματισμό της ανθρώπινης ψυχής μέσω της διαγραφής των αναμνήσεων. Μερικά από τα πειράματα ήταν απάνθρωπα και καρατήθηκαν μυστικά, μεταφέροντας τον Cameron στον Καναδά, μακρυά από τα μάτια των Μέσων Ενημέρωσης της Αμερικής.
Οι μέθοδοι του Cameron συμπεριελάμβαναν το τεχνητό κώμα των ασθενών μέσω ουσιών για αρκετές εβδομάδες κατά την διάρκεια των οποίων αναπαρήγαγε λούπες επαναλαμβανόμενων ήχων και θόρυβων. Χρησιμοποιούσε τεχνικές ηλεκτροσόκ που ήταν 30-40 φορές ισχυρότερες από το συνηθισμένο, όπως και την τεχνική της απομόνωσης των ασθενών σε δωμάτιο χωρίς φως για εβδομάδες κάθε φορά.
Προφανώς και μέσα από αυτά τα πειράματα υπήρχαν απώλειες. Οι ασθενείς του καμερον ανέπτυσσαν αμνησία και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ξεχνούσαν ακόμη και τους ίδιους τους τους γονείς, ή ακόμη και πως να μιλούν. Κατά την διάρκεια της καριέρας του ο Donald Cameron επέμενε πως κατείχε ειλικρινείς προθέσεις σε σχέση με τις μεθόδους του με σκοπό να διορθώσει και να εξαλείψει την σχιζοφρένεια μέσα από τον επαναπρογραμματισμό της ψυχής, όμως οι ασθενείς που απέκτησαν μόνιμες βλάβες πείθουν για το ακριβώς αντίθετο…
Η Περίπτωση Olson
Περισσότερα από 30 πανεπιστήμια και ιδρύματα συμμετείχαν στην έρευνα που χρηματοδότηση της CIA, όμως δεν γνώριζαν όλα πως η υπηρεσία ήταν ο χρηματοδότης, καθώς τα χρήματα προέρχονταν αρκετές φορές «ξεπλυμμένα» από εταιρείες μαιμού. Κάτω από την αμφίεση της έρευνας, το lsd, οι ψυχεδελικές ιδιότητες του οποίου ανακαλύφθηκαν από έναν ελβετό Χημικό το 1942, πέρασε κρυφά στην CIA, Τον Αμερικανικό στρατό, τους Ψυχιατρικούς ασθενείς και μετέπειτα στον ευρύτερο πληθυσμό. Ένας Ομοσπονδιακός υπάλληλος που εργαζόταν ως «σύμβουλος» της Υπηρεσίας για ένα project με τίτλο “Operation Midnight Climax” προσέλαβε ιερόδουλες για να πασάρουν το ναρκωτικό σε ανυποψίαστους πελάτες, και έπειτα τους παρακολουθούσε μέσα από καθρέφτες διπλής όψης καθώς εκείνη έπεφταν στο trip του LSD. Τελικά η CIA συμπέρανε πως το Ναρκωτικό ήταν εντελώς απρόβλεπτο για ενδελεχή έρευνα όμως ήταν πολύ αργά για τον Frank Olson.
Ο Olson ήταν ένας 43χρονος ερευνητής του Αμερικανικού Στρατού και υπάλληλος της CIA . Κατά την διάρκεια μίας συνάντησης το 1952 σε ένα καταφύγιο με τον αρχηγό του προγράμματος MK-ULTRA Δρ. Sidney Gottlieb αλλά και άλλους υπαλλήλους της CIA, ο Olson και άλλοι 4 επιστήμονες ήπιαν από ένα ποτήρι Cointreau που περιείχε μέσα του LSD. Ενημερώθηκαν για το ναρκωτικό είκοσι λεπτά αφότου το κατανάλωσαν. Ο Olson εξαγριώθηκε και απείλησε πως θα παραιτηθεί από την υπηρεσία.
Η CIA Υποστήριξε πως υπέστη ένα ξέσπασμα βίαιης παράνοιας και κατάθλιψης και με αυτή την πρόφαση τον έστειλε σε ένα ψυχίατρο στην Νέα Υόρκη για παρακολούθηση. Ο Olson Πέθανε σε «πτώση» από τον 10 όροφο του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε. Ο Υπάλληλος της CIA που τον συνόδευε εκεί ανέφερε πως ξύπνησε στις 11.30 και είδε τον olson να πετάγεται μέσα από το κλειστό παράθυρο αφήνοντας πίσω του μία 38χρονη χήρα και τρία παιδιά κάτω των δέκα ετών.. Λόγω της απουσίας περαιτέρω αποδείξεων η οικογένεια του Olson αποδέχτηκε την προβληματική εξήγηση της CIA πως ο επιστήμονας καταλήφθηκε από κάποια παράξενη κατάθλιψη. Όταν διέρευσε η είδηση για το μυστικό πρόγραμμα LSD της CIA περίπου 20 χρόνια αργότερα η οικογένεια πληροφορήθηκε πως ο άνθρωπός τους είχε πέσει θύμα αυτών των δοκιμών λίγο πριν την «αυτοκτονία» του. Τελικά, παρά την επιμονή της υπηρεσίας στην ιστορία της, η οικογένεια αποζημιώθηκε με 750.000 δολλάρια.Την δεκαετία του 1990 ο γιός του Olson διέταξε την εκταφή και την νεκροψία του σώματος του πατέρα του όπου και ανακάλυψε πως ίσως ο θάνατός του να οφειλόταν σε αμβλύ τραύμα στο κεφάλι που προήλθε πριν την πτώση του από το μοιραίο παράθυρο. Και φυσικά δεν ήταν η μόνη απώλεια από το πρόγραμμα MK-ULTRA.
