Η ύπαρξη Πνευματικών όντων και έντονης δραστηριότητας στον Πνευματικό κόσμο είναι μία πραγματικότητα που αποτυπώνεται στις Θρησκευτικές διδαχές που υιοθετεί μεταξύ άλλων ο Ανιμισμος αλλά και την Ανιμιστική Κοσμοθεωρία.
Αυτή η Πνευματική θεωρία υποθέτει πως η υπέρτατη πραγματικότητα είναι πνευματική, όχι φυσική ή υλική. Και είναι γεγονός πως η πλειοψηφία του Ανθρώπινου πολιτισμού υιοθετεί ένα είδος Πνευματικής Κοσμοθεωρίας.
Ο Ανιμισμος έχει διάφορες μορφές και οι πρακτικές εφαρμογές του διαφέρουν από Πολιτισμό σε πολιτισμό. Ακόμη και οι φυλές που ζουν και μοιράζονται τις παρυφές κάποιου βουνού μπορεί να επιδείξουν σημαντικές διαφορές στον τρόπο που η πνευματική θεώρησή τους επηρεάζει την καθημερινή ζωή τους.
Ανιμισμος: Προσδιορισμός της Έννοιας
Ανιμισμος ονομάζεται η πεποίθηση πως τα μη ζωντανά αντικείμενα έχουν Ψυχή και πως τα φυσικά φαινόμενα κατέχουν υπερφυσικές ή μαγικές ιδιότητες. Ο Gailyn Van Rheenen παρέχει μία πιό προσεκτική επεξήγηση της έννοιας:
«Ανιμισμος ονομάζεται η πεποίθηση πως τα πνευματικά όντα και οι πνευματικές ενέργειες κατέχουν δύναμη πάνω στους ανθρώπους, και πως οι άνθρωποι θα πρέπει να ανακαλύψουν ποιές είναι οι δυνάμεις εκείνες που τους επηρεάζουν για να καταφέρουν να καθορίσουν τις μελλοντικές πράξεις τους, και εν τέλει να χειραγωγήσουν αυτή την δύναμη»
Είναι ο Ανιμισμος θρησκεία ή Κουλτούρα;
Μπορούμε να υποθέσουμε πως είναι και τα δύο. Η πίστη,οι ανθρώπινες σχέσεις και η κουλτούρα είναι αδιαχώριστα κομμάτια του Φυλετικού κόσμου. Οι πνευματικές πεποιθήσεις είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας και του φυλετικού τρόπου ζωής. Το να ακολουθεί κανείς τις πνευματικές αυτές παραδόσεις είναι μία σχεδόν απαραίτητη προυπόθεση στην καθημερινή διαβίωση της εκάστοτε κουλτούρας. Ο Ανιμισμος είναι μία καθημερινή εμπειρία που βασίζεται πάνω σε πνευματικές πεποιθήσεις. Αντίθετα η Χριστιανική πίστη όπως λογίζεται στον Δυτικό κόσμο τουλάχιστον είναι μία σειρά από Δόγματα που πρέπει να πιστεύει κάποιος. Δόγματα που βαφτίζονται με ευκολία πνευματικά και διαχωρίζονται από το υπόλοιπο της καθημερινής δραστηριότητας του ατόμου.
Ανιμισμος: Θεωρήση περι Ζωής
Οι Ανιμιστικοί πολιτισμοί διαθέτουν πολλές υποθέσεις σχετικά με το τί θεωρείται πραγματικό και τί όχι στη ζωή. Οι παρακάτω αναφορές είναι υποβόσκουσες θεωρήσεις σχετικά με την ζωή που οι Ανιμιστικές κοινωνίες θεωρούν ως αναμφιβολες αλήθειες. Το σύνολο της ζωής είναι Πνευματικό. Ο πνευματικός κόσμος ελέγχει τα πάντα στην ζωή. Τα πνευματικά όντα βρίσκονται παντού και σχηματίζουν κάθε γεγονός που θα συμβεί στην διάρκεια της ζωής μας. Ο Υλικός Κόσμος είναι υποδεέστερος του Πνευματικού. Η Πνευματική δύναμη αποκτάται μέσα από την μυστική γνώση και την χρήση της Μαγείας. Αυτές οι υποθέσεις σχετικά με το τί είναι αληθινό στον κόσμο του Ανιμιστή εμπίπτει σε μία τετάστια κατηγορία που συνήθως αποκαλείται mana. Οι Ανιμιστικές θεωρήσεις σχετικά με την εσώτερη πνευματική δύναμη που ενυπάρχει μέσα στους ανθρώπους ή τα αντικείμενα επίσης αναφέρεται ως mana.
Ανάμεσα στους πρώτους που ανέλυσαν και κατέγραψαν αυτή την έννοια ήταν ο R.H. Codrington το 1891.Ο Codrington περιέγραψε το mana ως «Μία υπερφυσική δύναμη που λειτουργεί πίσω από ολόκληρη την ανθρώπινη δραστηριότητα του Κόσμου.Μία διαφορετική δύναμη που ενεργεί με όλους τους τρόπους για το καλό ή και το κακό και δίνει το υπέρτατο πλεονέκτημα σε εκείνον που την κατέχει.Είναι η δύναμη που καθορίζει την επιτυχία και την αποτυχία. Είναι μία δύναμη που μπορεί να σου μεταδώσει ο πρόγονος, ο «πολεμιστής» που έχασε την μάχη, ένα φυλαχτό που είχε έρθει σε επαφή με ένα πρόσωπο που κατείχε την δύναμη ή με ένα πνεύμα..»
Ο Theodore Ahrens περιγράφοντας την σημερινή Μελανησία αναφέρει πως « Το κύριο θρησκευτικό ερώτημα στην Μελανησία είναι πώς να αποκτήσει κανείς πρόσβαση στην δύναμη και πως να την ελέγξει με σκοπό να κάνει την ζωή του καλύτερη». Η Ενέργεια mana παρέχει στον ανιμιστή την δύναμη που απαιτείται για μία επιτυχημένη ζωή; Αν ισχύει αυτή η θεώρηση τότε η έλλειψη της ενέργειας αυτής προκαλεί την αποτυχία.
Οι αρχαίοι Βασιλείς της Χαβάης λέγεται πως ήταν τόσο ενεργειακά φορτισμένοι που θα προκαλούσαν το θάνατο σε όποιο κοινό άνθρωπο ερχόταν σε επαφή μαζί τους.
Αυτή η παθιασμένη πεποίθηση για την δύναμη mana και της επιρροής που είχε, δημιούργησε προβλήματα στην κυβέρνηση της Νέας Γουινέας όταν εκείνη επιχείρησε να δημιουργήσει μία τράπεζα αίματος καθώς κανείς δεν έδινε αίμα. Οι άνθρωποι είχαν τον φόβο πως όταν το αίμα τους συλλεχθεί και αποθηκευτεί τότε η κυβέρνηση θα αποκτήσει πνευματικό έλεγχο πάνω τους.!
Στον δυτικό κόσμο μία τέτοια θεώρηση θεωρείται αστεία όμως είναι ενδιαφέρον ο παραλληλισμός της ενέργειας mana και της επιρροής που έχει στους ανθρώπους με την πίστη στην τύχη και την επιρροή της σύμπτωσης στις σύγχρονες κοινωνίες. Ένας επιχειρηματίας μπορεί να θεωρήσει την προαγωγή του ως αποτέλεσμα τύχης (πέρα από τις ικανότητές του) διότι βρισκόταν στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Κάποιος άλλος παίζει τυχερά παιχνίδια βασίζοντας την μοίρα της καθημερινότητάς του σχεδόν αποκλειστικά στην τύχη,ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Αυτή η σύγχρονη στρέβλωση της έννοιας αποτυπώνει αρκετά την δύναμη mana. Η έννοια της πνευματικής δύναμης κυριαρχεί στις Ανιμιστικές κοινωνίες. Μπορεί να ονομάζεται Toh στην Ινδονησία, Baraka στον Μουσουλμανικό κόσμο ή Συμπαντική ενέργεια στους σύγχρονους λάτρεις της θεωρίας. Όμως πρόκειται για την ίδια αρχετυπική ενεργειακή μορφή.
Ελέγχοντας τα Πνεύματα
Μία Φυλετική θεώρηση σχετικά με την ζωή είναι πως τα πνεύματα είναι μοχθηρά και πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή. Τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ μικρή ηλικία τις δυνάμεις και τους κινδύνους των πνευμάτων. Η ύπαρξή τους έιναι ένας από τους μόνιμους φόβους και αποτέλεσμα υποταγής (λατρείας) σε μία πλειάδα πνευματικών οντοτήτων. Μεγάλες ποσότητες ενέργειας μεταφέρονται μέσω της μαγείας και της θυσίας στην λατρεία και την ικανοποίηση των πνευμάτων. Αυτές οι δαιμονικές οντότητες παίρνουν μέρος στα ζητήματα της καθημερινής ζωής της φυλής και του χωριού και οι κάτοικοι του μόνιμα αναζητούν την λύση στα προβλήματα που τα πνεύματα αυτά δημιουργούν.
Ξοδεύουν αρκετή από την ζωή τους προσπαθώντας να ανακαλύψουν ποιά πνεύματα κυριαρχούν και αναζητούν τα κατάλληλα τελετουργικά για να τα ικανοποιήσουν. Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που καταδεικνύουν τους τρόπους με τους οποίους οι ανιμιστές προσπαθούν να χειραγωγήσουν τις πνευματικές αυτές δυνάμεις: 1) Αναζητώντας την μυστική γνώση μέσα από διάμεσα (Μέντιουμ). 2) Προσεγγίζοντας τους προγόνους τους μέσα από αρχετυπικούς χορούς και αρχετυπικές γιορτές. 3) Χρησιμοποιώντας μάγους για να αντιμετωπίσουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα.
Ένας Πνευματικός Πόλεμος
Είναι ατυχές το γεγονός πως η πλειοψηφία του σύγχρονου κόσμου αρνείται την ύπαρξη οτιδήποτε υπερφυσικού ξεπερνά τις πέντε αισθήσεις τους. Και είναι εκπληκτικό το γεγονός πως οι περισσότεροι αγνοούν τον πνευματικό πόλεμο που λαμβάνει χώρα στον Πνευματικό κόσμο. Αφού δεν μπορούν να αντικρύσουν τις δαιμονικές οντότητες , αφού δεν μπορούν να νιώσουν την σκοτεινή επιρροή των κακόβουλων πνευματικών οντοτήτων θεωρούν αυτόματα πως τίποτε δεν υπάρχει πέρα από την φυσική υπόσταση και ζωή του ανθρώπου. Αυτή η «διαμάχη» αποκαλείται πνευματική διότι δεν μπορεί να θεαθεί με το κοινό ανθρώπινο μάτι. Και ίσως είναι αρκετή μία μικρή μεταστροφή της συνείδησης για να κατανοήσουμε έστω και αμυδρά τις σκοτεινές αλλά και φωτεινές δυνάμεις που υπάρχουν πίσω και πέρα από εμάς, αθέατα από τον ανθρώπινο σκεπτικισμό.