Πολλοί, και κυρίως τα μικρά παιδιά, πιστεύουν με τη ματιά της αθωότητας τους στις Νεράιδες, τα μικροσκοπικά εκείνα πλάσματα, που φτερουγίζουν με φανταχτερά φτερά και κουνώντας ένα μαγικό ραβδάκι. Όμως η πραγματικότητα σχετικά με τις Νεράιδες δεν μοιάζει τόσο όπως με τις Νεραϊδονονές της Ωραίας Κοιμωμένης ή την γνωστή Τίνκερμπελ του Πήτερ Παν.
Οι Νεράιδες είναι μαγικά ενισχυμένα πλάσματα, τα οποία κατοικούν σε δικό τους Πεδίο, ανάμεσα στο Γήινο και στα Ουράνια Πεδία. Η αγγλική λέξη “fairy” προέρχεται από την λατινική “fata” που σημαίνει “Μοίρα”, η οποία λέξη με τη σειρά της αναφέρεται στις μυθικές 3 Μοίρες. Τις τρεις γυναίκες που γνέθουν και κόβουν με το χρυσό ψαλίδι το Νήμα της Ζωής των Θνητών και των Θεών. Ο ορισμός αυτός λανθασμένα χρησιμοποιήθηκε τη περίοδο του Μεσαίωνα για να περιγράψουν τις γυναίκες που κατείχαν μαγικές δυνάμεις. Αρχικά, η λέξη είχε την σημασία της “γητευτικής κατάστασης”. Σύμφωνα με την Λαογραφία και την Παράδοση, στις Νεράιδες δεν αρέσει να τις αποκαλούν “Fairies” και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούν για να ονομαστούν, ορισμούς όπως “Καλοί Γείτονες”, “Άνθρωποι της Ειρήνης”, “οι Άγνωστοι”, “Η Αυλή των Σίλι (“Seely” σημαίνει “Ευλογημένοι”)” και άλλα παρόμοια. Συχνά αποκαλούνται και ως “Μικροί Άνθρωποι”.
Η πίστη στις Νεράιδες είναι παγκόσμια, και παρά τις παραλλαγές που συναντά κανείς, είναι εντυπωσιακά παρόμοιες μεταξύ τους. Είναι γνωστό πως η παράδοση τους μπορεί να βρεθεί στα πέρατα του κόσμου, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντική και ισχυρή στις Βρετανικές Νήσους και στη Ευρώπη. Η παράδοση τους είναι αρχαιότερη από τον Χριστιανισμό, αλλά προς έκπληξη για μερικούς, έχει αποκτήσει κάποια από τα χριστιανικά στοιχεία. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
– Οι Νεράιδες είναι οι ψυχές των νεκρών Παγανιστών. Αυτοί που δεν βαπτίστηκαν Χριστιανοί, μετά θάνατον παγιδεύονται μεταξύ του Παραδείσου και της Γης.
– Οι Νεράιδες είναι οι φύλακες των νεκρών. Το Πεδίο Ύπαρξης τους βρίσκεται ανάμεσα στο Πεδίο των Νεκρών και των Ζωντανών.
– Είναι τα πνεύματα των Τιμημένων Προγόνων.
– Είναι εκπεσόντες Άγγελοι που εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο με τον Εωσφόρο, αλλά καταράστηκαν από τον Θεό να παραμείνουν στα στοιχεία της Γης.
– Είναι πνεύματα της Φύσης που έχουν προσκολληθεί σε ορισμένα μέρη ή στα 4 Στοιχεία.
– Είναι υπερφυσικά πλάσματα τα οποία είναι τέρατα ή πλάσματα μισά ανθρώπινα, μισά τερατώδη.
– Είναι μικροσκοπικά σε αναλογία ανθρώπινα πλάσματα, μια πρωτόγονη φυλή, η οποία αναγκάστηκε να κρυφτεί για να μπορέσει να επιζήσει.
Κατά πάσα πιθανότητα, στα πέρατα του κόσμου δεν υπάρχει καμία αναφορά στη καταγωγή τους ή έστω κάποια ακριβής εξήγηση για τις Νεράιδες. Ορισμένες μπορεί να είναι πνεύματα της Φύσης ή Στοιχεία, άλλα να ανήκουν στο Πεδίο των υπερφυσικών δυνάμεων, άλλες να είναι συνδεδεμένες με τη γη των νεκρών, ενώ άλλες να έχουν μια απόμακρη επαφή με τους ανθρώπους. Σύγχρονες δημοφιλής δυτικές πεποιθήσεις σχετικά με τους Αγγέλους, συνδέουν τις Νεράιδες με τις αγγελικές δυνάμεις ως κατώτερη τάξη αγγελικών πλασμάτων. Αυτό σύμφωνα με την ιδέα που θέλει το κάθε τι στη Φύση να έχει το δικό του Καθοδηγητή Άγγελο. Στην Λαϊκή Παράδοση ωστόσο, οι Νεράιδες δεν είναι είδος ουράνιων Αγγέλων αλλά μια ξεχωριστή τάξη πλασμάτων που υπάρχουν ανάμεσα στο Πεδίο των Ανθρώπων και το Πεδίο των Πνευμάτων. Είναι πιο δεμένα και πιο συνδεδεμένα με τις ανάγκες της Γης απ’ ότι οι Άγγελοι, οι Ημίθεοι και οι Θεοί.
Οι Νεράιδες έχουν συγκριθεί και με τις εμφανίσεις εξωγήινων. Πολλές περιγραφές φέρουν ομοιότητες με παλιότερες περιγραφές των Νεράιδων. Ο γνωστός Ζακίς Φαμπρίς Βαλέ (Γάλλος επιστήμονας πληροφορικής, συγγραφέας, πρώην αστρονόμος και ειδικός UFO) έκανε αδιάσειστες συγκρίσεις ανάμεσα σε ΕΤ και Νεράιδες, Ξωτικά και Δαίμονες και έδωσε έμφαση στην ομοιότητα μεταξύ των ΕΤ και την Κέλτικη Παράδοση πάνω στην πίστη των Νεράιδων. Υποστηρικτές αυτής της πεποίθησης διαφωνούν ότι οι ΕΤ είναι μια σύγχρονη και μοντέρνα εξήγηση για τις συναντήσεις με ορισμένα είδη από αλλόκοσμα πλάσματα.
Όπως “διδάσκει” η Disney, οι Νεράιδες έχουν πολλά ονόματα και πολλές περιγραφές. Είναι συνήθως, εάν όχι πάντα, αόρατες στο ανθρώπινο μάτι, εκτός από τους ανθρώπους που είναι ευλογημένοι με την Ενόραση. Είναι ασύλληπτες, και πολλές προτιμούν να μένουν κρυφές για τον εαυτό τους. Μπορούν όμως, εάν το επιθυμήσουν, να γίνουν ορατές στους ανθρώπους. Η καλύτερη ώρα για κάτι τέτοιο είναι τη χαραυγή. Ορισμένες είναι μικροκαμωμένες, σχεδόν μικροσκοπικές, ενώ άλλες είναι τεράστιες, μεγαλύτερες ακόμα και από τους ανθρώπους. Ορισμένες φέρουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ενώ άλλες είναι πιο πνευματικές σε εμφάνιση, με φτερά στη πλάτη τους. Ο Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς (κορυφαίος αγγλόφωνος Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής) είχε πει για τις Νεράιδες: “Μην θεωρείς πως οι Νεράιδες είναι πάντα μικροσκοπικές. Τα πάντα είναι απρόβλεπτα σχετικά με αυτές, ακόμα και το μέγεθος. Μπορούν να πάρουν ότι μέγεθος θέλουν και επιθυμούν”.
Παραδοσιακά, οι Νεράιδες φοβούνται περισσότερο απ’ ότι όταν φλερτάρουν με τους Θνητούς. Είναι υπερφυσικά προικισμένες και κατέχουν την δύναμη της Μαγείας, και για τον λόγο αυτό, οι άνθρωποι στο πέρασμα των χρόνων, έχουν δει τη βοήθεια και τις χάρες που προσφέρουν παρά το κίνδυνο που ξέρουν ότι διατρέχουν όταν έχουν να κάνουν μαζί τους. Κάποιες είναι αμφιλεγόμενες ηθικά, ενώ άλλες είναι καλοπροαίρετες. Υπάρχουν και αυτές που πιστεύουν πως είναι πάντα κακοπροαίρετες, όπως οι Νεράιδες που φυλάνε τοποθεσίες ιδιαίτερες της Φύσης ή που τους αρέσει να κάνουν κόλπα στους ταξιδιώτες. Ορισμένες είναι μοναχικές, ιδιαίτερα αυτές που κατοικούν στην ερημιά. Άλλες ζουν σε μια Νεραιδένια Φυλή ή έθνος, και συνήθως βρίσκονται υπόγεια με μόνη είσοδο από λοφίσκους, σπηλιές, τρύπες στο έδαφος, κάτω από σωρό με πέτρες και βράχους και λαγούμια ζώων. Η Νεραιδοχώρα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με την Χώρα των Νεκρών. Εκεί ο χρόνος ρέει τελείως διαφορετικά. Μια μέρα στον ανθρώπινο κόσμο μπορεί να διαρκέσει και χρόνια στη Νεραιδοχώρα. Δεν υπάρχει μέρα και νύχτα, αλλά μια αιώνια χαραυγή.
Η υποκειμενική φύση της αντίληψης τους έχει εικονογραφηθεί επαρκώς μέσα από μια μεγάλη ποικιλία από ανέκδοτες αναφορές που καταγράφηκαν μέσα στους αιώνες. Το 1556, στο Ντόρσετ της Βορειοδυτικής Αγγλίας, ένας άντρας, με το όνομα Τζόν Ουάλς, κατηγορήθηκε για άσκηση της Μαγείας. Ο ίδιος είχε αναφέρει πως οι Νεράιδες χωρίζονται σε τρία είδη: τις Λευκές, τις Πράσινες και τις Μαύρες. Η χρονική περίοδος για να συναντήσει κάποιος μια ήταν ανάμεσα στις 12-1 κάθε μέρα και νύχτα, αλλά προειδοποιούσε πως κάποιος θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός με τις Μαύρες Νεράιδες καθώς είναι οι χειρότερες. Έναν αιώνα περίπου αργότερα, ο Ρόμπερτ Κίρκ (Σκωτσέζος Επισκοπικός Ιερέας, Γαελικός λόγιος και λαογράφος) μας κληρονομεί μια λεπτομερή περιγραφή των Νεράιδων και του Πεδίου τους (γράφτηκε το 1691-92). Ο Κίρκ ήταν ο 7ος γιος της οικογένειας και ήταν προικισμένος με το χάρισμα της Ενόρασης και της Θεραπείας από την μητέρα του. Το έργο του “Η Μυστική Κοινοπολιτεία” (The Secret Commonwealth), είναι ακόμα και στις μέρες μας ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα προσωπικής γνώσης σχετικά με τις Νεράιδες. Κρατάει ακόμα ο θρύλος που θέλει τον Κίρκ να είχε τόσο ισχυρούς δεσμούς με τις Νεράιδες, σε σημείο που δεν πέθανε φυσικά αλλά πέρασε απευθείας στο Πεδίο των Νεράιδων, μέσω του λοφίσκου στο Λόφο Ντουν. Άλλος θρύλος αναφέρει πως ο Κίρκ επισκεπτόταν συχνά τον Λόφο. Οι Νεράιδες που κατοικούσαν εκεί, θύμωσαν με τις συχνές επισκέψεις του Κίρκ στην “Αυλή των Καταραμένων” (Unseely Court), όπου τον είχαν προειδοποιήσει να μην πάει, με αποτέλεσμα να τον φυλακίσουν στο Λόφο. Τον Μάιο του 1692, βγήκε για να κάνει την καθιερωμένη του βόλτα, μέχρι που εξαφανίστηκε απλά, ενώ είχε καταρρεύσει. Τον βρήκαν και τον έφεραν σπίτι του, όπου και πέθανε λίγο αργότερα. Το τεράστιο δέντρο που βρίσκεται στην κορυφή του Λόφου λέγεται πως είναι η παγιδευμένη του ψυχή, ενώ το φέρετρο του είναι γεμάτο με πέτρες, καθώς οι Νεράιδες πήραν το σώμα του.
Πέρα από την όποια κατάληξη του Κίρκ, ο ίδιος αναφέρει πως οι Νεράιδες είναι πραγματικές και είναι ευφυή πλάσματα με υπερφυσικές δυνάμεις. Περιέγραψε πως ορισμένες έχουν ελαφριά, ευμετάβλητα σώματα από πηκτό αέρα ή συμπιεσμένα σύννεφα, ενώ άλλες έχουν μεγαλύτερο σώμα και τρέφονται με καλαμπόκι, ζωμό και δημητριακά. Η ενδυμασία τους και ο τρόποι ομιλίας τους διαφέρουν και είναι ανάλογοι με το μέρος στο οποίο βρίσκονται. Σήμερα, οι Νεράιδες χωρίζονται σε τέσσερις κυρίως ομάδες, σύμφωνα με τα Τέσσερα Στοιχεία της Φύσης.
– Οι Νεράιδες της Γης είναι συνδεδεμένες με τους κήπους, τους δασότοπους, τα άνθη και τα ζώα, τα ορυκτά , μέρη στη Φύση, ορυχεία, σπηλιές κ.ο.κ. Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται και αυτές που συνεργάζονται μαζί με τα ανθρώπινα σπίτια όπως είναι τα Μπράουνις (Brownies), οι Νάνοι (Dwarfs), οι Γνώμοι (Gnomes), τα Ξωτικά (Elves), οι Πίξις (Pixies), τα Τρολ και τα Μπούκα (Bucca).
– Οι Νεράιδες του Νερού κατοικούν σε λίμνες, ποτάμια, λιμνούλες και άλλα υδάτινα μέρη, ακόμα και στη θάλασσα και τον ωκεανό. Στην ομάδα αυτή ανήκουν τα Σπράϊτς (Sprites), οι Νύμφες, οι Γοργόνες, οι Βίλια και οι Σέλκις (είδος γοργόνων οι οποίες ζουν στη θάλασσα ως φώκιες αλλά ρίχνουν το δέρμα τους όταν βγαίνουν στην στεριά).
– Οι Νεράιδες του Αέρα έχουν έλεγχο πάνω στον άνεμο, τα σύννεφα και τον καιρό. Είναι συνδεδεμένες με τις καταιγίδες και τις θύελλες. Είναι γνωστές και ως Συλφίδες.
– Οι Νεράιδες της Φωτιάς κατοικούν μέσα σε αναμμένες φωτιές, ηφαίστεια, τελετουργικές φωτιές, τη φωτιά στο τζάκι του σπιτιού, στη θέρμη του σπιτιού, ακόμα και στον ηλεκτρισμό.
Ο Κίρκ αναφέρει πως ο Νεραιδόκοσμος είναι ο αντίθετος κατοπτρισμός του ανθρώπινου. Είναι οργανωμένες σε φυλές και τάξεις και ζουν όπως και οι άνθρωποι, δηλαδή μπορούν να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, καθώς και να εργαστούν. Είναι υπόγειος ο κόσμος τους, όπου τα πνεύματα των νεκρών κατοικούν. Προσέχουν και φυλάνε τον Κόσμο της Φύσης. Οι επαφές τους με τους ανθρώπους βασίζεται κυρίως πάνω στις ίδιες και το σκοπό τους. Μια Υδάτινη Νεράιδα έχει λιγότερη επαφή με τους ανθρώπους από μια Γήινη Νεράιδα που προσέχει τα ανθρώπινα εργαλεία. Είναι γρουσουζιά να διαταράξεις μια γνωστή περιοχή τους ή όποιο μέρος πιθανά να κατοικούν, όπως είναι κάτω από μια στοίβα πετρών. Θα νευριάσουν και θα εκδικηθούν. Ταξιδεύουν τα βράδια μέσω γραμμών ή δρόμων, τα “Νεραιδο-μονοπάτια”, με όποιο κόστος για τους ανθρώπους. Δηλαδή αν κάποιος χτίσει ένα σπίτι πάνω σε ένα τέτοιο μονοπάτι, κακοτυχία θα έχει και οι Νεράιδες θα περνάνε μέσα από το σπίτι. Οι ένοικοι θα αρρωσταίνουν και τα ζώα θα πεθαίνουν και οι καλλιέργειες θα ξεραίνονται. Τα παράθυρα και οι πόρτες, που βρίσκονται πάνω στο μονοπάτι, δεν θα μένουν κλειστά για κανένα λόγο.
Σε αντίθεση με τις νυχτερινές τους δράσεις, μεταφέρουν τα καταλύματα τους τις Τρίμηνες Μέρες, τις μέρες εκείνες που συμπίπτουν με τις ανθρώπινες Ισημερίες και Ηλιοστάσια. Δεν μένουν ποτέ σε ένα μέρος και συνεχώς μετακινούνται μέχρι το “Τέλος των Ημερών”. Οι Ενορατικοί, μπορεί να έχουν τρομακτικές συναντήσεις όταν τύχει να πέσουν πάνω σε τέτοιες συγκεντρώσεις. Η λαογραφία συμβουλεύει να μη ταξιδεύεις τις μέρες εκείνες και να είσαι στην εκκλησία για προσευχή προστασίας από τις επιθέσεις τους. Παραδοσιακά, η ύπαρξη και οι δραστηριότητες τους, εξηγούν τους λόγους των αρρωστιών, των παραμορφώσεων και των πρόωρων θανάτων κυρίως παιδιών, επιδημίες στα ζώα, και ποικίλες καταστροφές του καιρού. Οι Νεράιδες προκαλούν ξαφνικές, μυστήριες και κάποιες φορές θανάσιμες αρρώστιες στα ζώα και στους ανθρώπους, με επιθέσεις με βέλη ξωτικών, με μύτη από ελαφρύ πυρόλιθο, τα οποία εκτοξεύονται με μεγάλη ισχύ. Έχουν την ικανότητα να διαπερνούν βαθιά μέσα στα σώματα και να χτυπήσουν θανάσιμα ζωτικά όργανα, χωρίς να σκίσουν το δέρμα. Τα οικόσιτα ζώα λέγεται πως είναι περισσότερο απροστάτευτα σε τέτοιες επιθέσεις.
Μπορούν να ελέγξουν τις καλλιέργειες, καθώς για όλα τα προβλήματα ευθύνονται αυτές. Την Παραμονή των Αγίων Πάντων, οι Νεράιδες μολύνουν με ερυσίβη τα βατόμουρα και τα αγριοδαμάσκηνα, και αν φάει κάποιος εκείνη τη νύχτα μπορεί να αρρωστήσει σοβαρά. Τους αρέσει να κάνουν τους ταξιδιώτες να παρεκκλίνουν από το δρόμο τους. Τους ανθρώπους αυτούς τους αποκαλούν “Νεραιδοπαρμένους” αν είναι συγχυσμένοι, αποπροσανατολισμένοι και χαμένοι. Μπορούν να μαγέψουν και ζώα και ανθρώπους. Κλέβουν ανθρώπινες γυναίκες για συζύγους τους. Όπως κλέβουν και ανθρώπινα μωρά και τα αντικαθιστούν με τα δικά τους αρρωστιάρικα παιδιά, τα γνωστά Τσέϊντζελινγκς. Οι Νεραιδο-σύζυγοι αρέσκονται στο να γνέθουν. Λατρεύουν να χορεύουν τα βράδια, φτιάχνοντας χορευτικούς κύκλους που αφήνουν σημάδια στα χόρτα ή δαχτυλίδια από μανιτάρια, τα “Νεραιδο-δαχτυλίδια”. Το χορτάρι από κάτω τους ξεραίνεται και λέγεται “Αργοπερπάτημα”. Αν κάποιος κατά λάθος περάσει μέσα από ένα τέτοιο δαχτυλίδι, θα νιώσει νύστα και θα πέσει σε ύπνο μόνιμο. Η προσφορά τυριού σε αυτά τα σημεία, λέγεται πως βοηθάει στην απόκτηση της εύνοιας τους. Αρέσκονται να τρώνε ανθρώπινο φαγητό στις κηδείες. Οι Ενορατικοί μπορούν να τις δουν να τρώνε μαζί τους. Ωστόσο, δεν ακουμπάνε καθόλου το κρέας, διότι μπορεί να το έχουν φαρμακώσει οι Νεράιδες.
Οι Νεράιδες μπορούν να προσφέρουν το δώρο της Προφητείας και της Ενόρασης σε ορισμένους, συνήθως σε άντρες σύμφωνα με τη λαογραφία, και να χρησιμοποιήσουν τις νέες τους δυνάμεις για να λάβουν πληροφορίες μέσω των Προφητών σχετικά με το μέλλον. Κατέχουν και οι ίδιες δικά τους μαγικά βιβλία με μαγικά φυλαχτά και αντι-φυλαχτά και διδάσκουν στους Μάγους τις μαγικές τέχνες της γητείας και των ξορκιών. Για να τα έχουν καλά οι άνθρωποι με τις Νεράιδες, θα πρέπει να έχουν καθαρά σπίτια και να αφήνουν φαγητό και πιοτό. Σε αντάλλαγμα, οι Νεράιδες προσφέρουν δώρα, τύχη, γονιμότητα και χρήματα και μπορεί να βοηθήσουν τους ανθρώπους με τα ζόρια τους. Συχνά αφήνονται προσφορές σε αυτές σε ιερά πηγάδια, σιντριβάνια, λίμνες, δάση και άλλα “Νεραιδοστοιχειωμένα” μέρη, ώστε να απομακρύνουν τις αρρώστιες και τη κακοτυχία. Το Ασήμι αποδυναμώνει και εκδιώχνει τις Νεράιδες. Για το λόγο αυτό, δεν θα πρέπει να αφήνεται σε μέρη με Νεράιδες. Τα ασημένια όπλα είναι αποτελεσματικά απέναντι στις Νεράιδες.
Οι Νεράιδες τείνουν να απαγάγουν ανθρώπους και να τους κουβαλούν στην Νεραιδοχώρα. Απαγάγουν εκείνους που τους δυσαρέστησαν και εκείνους που σκόπιμα ή κατά λάθος τις είδαν. Κάποιες φορές το κάνουν γιατί είναι στην φύση τους να το κάνουν. Ένα θύμα μπορεί να παραμείνει στη Νεραιδοχώρα για μια ώρα ή δυο, μια μέρα ή ακόμα και για χρόνια πολλαπλάσια του 7, δηλαδή σε 7 χρόνια, 14 χρόνια, 21 χρόνια κ.ο.κ. Αυτοί που απελευθερώθηκαν ή κατάφεραν να αποδράσουν, συχνά δεν έχουν αναμνήσεις από την παραμονή τους εκεί. Οι άνθρωποι που μπαίνουν σε κατάσταση έκστασης, λέγεται πως εκείνη την ώρα είναι στη Νεραιδοχώρα και απολαμβάνουν κάποια γιορτή.
Σε νεότερες εποχές, ο κόσμος απέφευγε τις Νεράιδες και δεν κοιτούσαν να τραβήξουν την προσοχή τους. Ωστόσο, οι θεραπευτικές, προστατευτικές και προφητικές δυνάμεις που προσφέρουν, κάνουν ορισμένους να τις αναζητούν. Ένα χειρόγραφο του 15ου αιώνα, αναφέρει έναν μαγικό τρόπο επίκλησης τους:
“Πρώτα έναν ευρύ τετράγωνο κρύσταλλο πάρε ή το γυαλί της Αφροδίτης, σε μήκος και πλάτος ίντσες 3. Τότε αυτό το γυαλί ή το κρύσταλλο τοποθέτησε το πάνω στο αίμα λευκής χήνας, τρεις Τετάρτες ή τρεις Παρασκευές. Τότε πάρε το και καθάρισε το με Αγιασμό και κάπνισε το (με θυμίαμα). Τότε πάρε τρία ξύλα ή ραβδιά φουντουκιάς, ενός χρόνου σε μέγεθος, ξεφλούδισε τα όμορφα και λευκά και κάνε τα τόσο μακριά όσο γράφεις τα πνεύματα ή Νεραιδικά τα οποία επικαλείς τρεις φορές σε κάθε ραβδί, κάνοντας τη μια πλευρά επίπεδη. Τότε θάψε τα κάτω από κάποιο λοφίσκο, όπου υποψιάζεσαι ότι από Νεράιδες είναι στοιχειωμένο, τη Τετάρτη πριν την καλέσεις, και την ερχόμενη Παρασκευή, βγάλε τα και κάλεσε την στις 8, στις 3 και στις 10 η ώρα με τους καλούς πλανήτες και ώρες, αλλά όταν την καλέσεις, με ζωή καθαρή κα γύρνα στην ανατολή το πρόσωπο σου, και όταν την έχεις, δέσμευσε την με την πέτρα ή το γυαλί.”
Στη σύγχρονη εποχή, τα πράγματα έχουν αλλάξει και πλέον ο κόσμος κινείται στο να επικοινωνήσει με τις Νεράιδες για μαγικές και πνευματικές εργασίες. Ορισμένες Παγανιστικές και Γουικανικές κάστες, χρησιμοποιούν τον αρχαϊκό όρο “faery” για να διαχωρίσουν την σύγχρονη μαγική εργασία από την αρχαία Νεραιδική Παράδοση. Μέσα στις μαγικές εργασίες που εκτελούνται περιλαμβάνουν την επικοινωνία με τις Νεράιδες μέσα από διαλογισμό, Ενόραση, Τηλεπάθεια και εργασίες μέσα από όνειρα και μαγικές τελετές, καθώς επίσης και μέσα από Σαμανικά Ταξίδια στην Υπόγεια Νεραιδοχώρα. Ο σκοπός των εργασιών είναι για πνευματική ανάπτυξη και φώτιση, υπηρεσία προς τη Φύση, θεραπεία και δημιουργία ξορκιών. Στις σύγχρονες μαγικές πρακτικές, όσοι εξασκούν την Νεραιδομαγεία, κατασκευάζουν στο σπίτι τους ή το κήπο τους, Νεραιδο-βωμούς, εκεί όπου μπορούν να αφήσουν τις προσφορές τους και να συγκεντρωθούν στη Τέχνη τους.
Μπορεί οι τηλεοπτικές σειρές φαντασίας και οι ταινίες, να μας δείχνουν τις Νεράιδες ως χαριτωμένα και πανέμορφα πλάσματα, μέσα σε μια θάλασσα από χρυσόσκονη, βοηθούν στο να διατηρηθούν και να μην ξεχαστούν όπως έγινε με πολλά άλλα μαγικά πλάσματα. Αν και είναι σε υπερβολικά παιδικό ύφος, όπως λέει η Τίνκερμπελ…
“Το μόνο που χρειάζεσαι είναι πίστη και εμπιστοσύνη και λίγη από τη Νεραιδόσκονη”