πανδημία…μέχρι να γίνεις σκλάβος!

Μπορεί η πανδημία να γίνει η αφορμή και η πρόφαση για να χάσεις την ελευθερία σου μία και καλή; Μέσα στον καιρό της πανδημίας και του Lockdown αισθάνεσαι λίγο περισσότερο ασφαλής. Όμως πόσο ελεύθερος είσαι πραγματικά, πέρα από το αίσθημα της ασφάλειας; Πόσο υγιής είσαι τελικά όταν η ψυχολογική υγεία βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά; 

Το συγκεκριμένο άρθρο δεν επιχειρεί να πείσει κανέναν πως η πανδημία δεν υπάρχει και πως ο Covid 19 είναι απλά ένα ψέμα.Προφανώς και όχι. Αυτή είναι εξάλλου η δικαιολογία που χρησιμοποιούν όσοι θέλουν να ακυρώσουν αυτούς που λένε πως χάνουμε σιγά σιγά τα ανθρώπινα δικαιώματά μας στο όνομα της πανδημίας. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αποδεχθεί τα μέτρα σχεδόν στον απόλυτο βαθμό. Και παρακολουθούμε υπάκουοι όσους διαπιστώνουν το πρόβλημα να γίνονται “αρνητές”. 

Κάντε εγγραφή ? στο κανάλι Weirdo στο youtube πατώντας τον σύνδεσμο ► εδώ .Έτσι δεν θα χάνετε κανένα νέο βίντεο της Εναλλακτικής Αναζήτησης

Μέχρι να γίνεις σκλάβος…

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Φαίνεται ξεκάθαρα από το παγκόσμιο κλίμα που έχει βαρύνει τις ζωές όλων μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Η πανδημία του Covid 19 μας έβαλε όλους σε κατάσταση επικινδυνότητας! Σχεδόν πάντα όμως όταν προκύπτουν τέτοιες έκτακτες καταστάσεις στο σύνολο της ανθρωπότητας, το κακό τείνει να αναδύεται από την οσμή της ανάγκης.

Βλέπετε ως άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να νιώθουμε ασφαλείς. Να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε να διατηρήσουμε το υπέρτατο αγαθό της υγείας και της ζωής. Σε αυτές τις περιπτώσεις ενεργοποιείται το ένστικτο της επιβίωσης.

“Κάθε πόλεμος, όταν πλησιάζει, παρουσιάζεται σαν μια αναπόφευκτη πράξη αυτοάμυνας απέναντι σε έναν μανιακό δολοφόνο.” 

George Orwell, 1903-1950

Βρετανός συγγραφέας

Οι περιορισμοί μπροστά στον κίνδυνο!

Το απόφθεγμα του Όργουελ που επέλεξα να χρησιμοποιήσω περιγράφει νομίζω εξαιρετικά την κατάσταση. Η Πανδημία του Covid 19 ξέσπασε τον Δεκέμβριο του 19 στην Γουχάν της Κίνας και ο  Ιός εξαπλώθηκε ραγδαία στο σύνολο σχεδόν του κόσμου. Μαζί του σταδιακά εξαπλώθηκε η ανησυχία, ο φόβος και μία σειρά από αναγκαία μέτρα που έπρεπε να αποδεχθούμε για το καλό της Ανθρωπότητας. Από τότε ως σήμερα δεν είναι τίποτα πια το ίδιο.

Σιγά σιγά ξεδιπλώθηκε στα μάτια μας μέσα από τις τηλεοράσεις ένας τρομερός υγειονομικός πόλεμος! Ο Covid 19 έγινε ο απόλυτος εχθρός, που πρέπει πάση θυσία να κατατροπώσουμε. Κληθήκαμε να αμυνθούμε απέναντι σε ένα μανιακό δολοφόνο. Έτσι έπρεπε να δεχθούμε μία σειρά από μέτρα, που σταδιακά ανέβασαν την έντασή τους και μείωσαν την ελευθερία μας. Αρχικά τα μέτρα αυτά ήταν ανώδυνα: Επαρκής ατομική υγιεινή, ασφαλείς αποστάσεις.

Βέβαια το μοντέλο για το social distancing περιέχει υποσυνείδητα και άλλους παράγοντες, για τους οποίους όμως δεν θα μιλήσουμε τώρα. Βλέπετε το ζήτημα του κοινωνικού προγραμματισμού είναι τεράστιο και απαιτεί την ανάπτυξη ενός τεράστιου άρθρου για να αναλύσουμε τα βασικά.

Όμως όσο περνούσε ο καιρός τόσο έπρεπε να περιοριστούμε για το καλό της υγείας όλων μας. Ένα ένα τα κράτη έμπαιναν σε καθεστώς καραντίνας. Άλλοι για λιγότερο, άλλοι για περισσότερο. 

Η Υγειονομική ενημέρωση και η τηλεοπτική προπαγάνδα

Ο επικίνδυνος ιός προφανώς και αφαιρεί ζωές. Είναι μία επικίνδυνη ασθένεια ειδικότερα για όσους είναι σε μεγαλύτερη ηλικία ή έχουν υποκείμενα νοσήματα. Όμως εγώ δεν είμαι ειδικός για να σας πω πόσο επικίνδυνος είναι ο Covid 19. Αυτό το ανέλαβαν άλλοι μέσω της καθημερινής ενημέρωσης στους δέκτες των τηλεοράσεων μας!

Ξαφνικά λοιπόν όλοι βρεθήκαμε μπροστά στις τηλεοράσεις μας. Αγωνιούσαμε για τον αριθμό κρουσμάτων, τις διασωληνώσεις, τους ανθρώπους που χάθηκαν από τον νέο ιό! Περιορίσαμε τις κινήσεις μας, στερηθήκαμε τις αγκαλιές των ανθρώπων μας. Και παρακολουθήσαμε να ακούγεται σε επανάληψη το πρόσταγμα της υποταγής μας. Μόνο που ακόμα δεν το ξέραμε. Βλέπετε η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως. Έτσι ακούμε από τότε σε επανάληψη την περιβόητη “νέα κανονικότητα”. 

Κανείς δεν ήξερε τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Μπροστά στον κίνδυνο να χάσεις την ζωή σου ή να προκαλέσεις τον χαμό άλλων μπορείς να δεχτείς σχεδόν τα πάντα! Οι ευθύνες εξάλλου έπεσαν εξ’ ολοκλήρου στις πλάτες μας. Οι συναθροίσεις, τα μπάνια στις θάλασσες, τα πάρτι, οι εκδρομές, ένας ήρεμος περίπατος.. Έπρεπε να στερηθούμε σχεδόν τα πάντα, προκειμένου να περιορίσουμε το πρόβλημα.

Ώσπου οι ιθύνοντες να βρουν την λύση! Και περιοριστήκαμε σημαντικά, περιμέναμε καρτερικά μήνες κλεισμένοι στα σπίτια μας. Για πράγματα που ποτέ δεν έγιναν για την πρόβλεψη της υγειονομικής ασφάλειάς μας. 

Πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά;

Εύκολα μπορείς να δείξεις κάποιον και να πεις πως είναι συνωμοσιολόγος. Έτσι είναι φτιαγμένη η κράση μας, να διατηρεί ένστικτα που βρίσκονται εν υπνώσει μέχρι να ακουστεί το καμπανάκι του κινδύνου. Η Συλλογική συνείδηση έχει διαμορφωθεί. Όποιος διαφωνεί έστω και στο ελάχιστο, όχι με την ύπαρξη του ιού, αλλά με το τι μας επιβάλουν προκειμένου να γλιτώσουμε, γίνεται αυτόματα εχθρός.

Κάπως έτσι η υγειονομική μέριμνα έγινε έλεγχος κάθε μας κίνησης, καταστολή, περιορισμός. Βρισκόμαστε πια σε ένα σημείο που έχει χαθεί κάθε πρόφαση. Χιλιάδες Αστυνομικοί λειτουργούν ως αφέντες τρομοκρατώντας τους πάντες στο όνομα της υγείας και της ασφάλειας. Δεν δικαιούσαι να εκφράσεις άποψη, παρα μόνο να κάνεις ότι σου πουν. 

Ίσως αυτό να είναι το σημάδι πως η πανδημία χρησιμοποιείται ως αφορμή για να εξαφανιστούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Πλέον δεν το λένε μόνο οι δήθεν συνωμοσιολόγοι που αναγνωρίζουν την κατάχρηση εξουσίας. Το τονίζουν πια και οι ειδικοί.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προειδοποιεί για τον κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας με πρόσχημα τον κορονοϊό. Αναφέροντας χαρακτηριστικά πως : Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προειδοποιεί με ψήφισμά του για τον «κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας» από τις εθνικές κυβερνήσεις οι οποίες λαμβάνουν μέτρα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της πανδημίας. 

Τα πράγματα είναι πια σοβαρά όταν μία αρχή σαν το Ευρωκοινοβούλιο αναγνωρίζει το βαθύ πρόβλημα που υπάρχει σχεδόν παντού πια. Και είναι ξεκάθαρο: η πανδημία χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό για να σε κάνει σκλάβο. Να σου αφαιρέσει τα δικαιώματα, να σε εντάξει στην περιβόητη “Νέα κανονικότητα”. Στην οποία θα σκύβεις το κεφάλι και απλά θα υπακούς.

Τα παραδείγματα είναι αρκετά, όμως δέν έχω σκοπό να τα παραθέσω εδώ ένα ένα. Θα βάλω κάποια βίντεο, όμως καλό είναι όποιος ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας να ψαχτεί και ο ίδιος χωρίς να ασπάζεται την γνώμη κανενός.

Μερικές ειδήσεις

Η Αστυνομία ως εστία κορονοιού

Σε απολογία όσοι δήλωσαν στο Facebook οτι θα πάνε στην πορεία του Πολυτεχνείου

Όργιο καταστολής: Έφοδος σε σουβλατζίδικα και προσαγωγές σκυλιών

Η ανάγκη της επιβίωσης χτυπά δύο φορές

Αν ψάξουμε να βρούμε κάτι θετικό στην όλη υπόθεση ίσως να βρούμε ένα: το γεγονός πως το ένστικτο της επιβίωσης χτυπά δύο φορές. Την μία το ακούσαμε και υπό τον φόβο και την αφορμή της ασφάλειας δεχθήκαμε σχεδόν τα πάντα. 

Τώρα όμως διαπιστώνουμε πως κινδυνεύουμε από εκείνους που υποτίθεται πως έπρεπε να κάνουν το παν για να μας προστατεύσουν. Όταν συμβαίνει αυτό, κάθε ελπίδα τείνει να χάνετε. Τότε είναι που χτυπά το δεύτερο και πιο αρχέγονο ένστικτο. Που κάνει τον άνθρωπο να αψηφά κάθε κίνδυνο και κάθε εμπόδιο που στέκεται μπροστά του, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός, αλλά και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ. ΄Και αφού τα εμπόδια που υψώνονται μπροστά μας με αφορμή μία όντως επικίνδυνη πανδημία που άλλαξε σκοπό στην πορεία, ίσως το ένστικτο αυτό μας σώσε από κάθε μορφή ακραίας καταπίεσης. Ίσως μας γλιτώσει από μία ουργουελική δυστοπική νέα πραγματικότητα, στην οποία δεν θα είμαστε τίποτα άλλο παρά φοβικοί σκλάβοι! Ας ελπίσουμε λοιπόν σε ένα καλύτερο μέλλον…