Ένας Έλληνας μύστης και Φιλόσοφος που έγινε γνωστός για τα θαύματα που πραγματοποιούσε θεωρήθηκε πως ήταν ο Χριστός!! Ποιά ήταν η ζωή και το έργο του Αρχαίου φιλόσοφου με το όνομα Απολλώνιος Τυανέας; Αν σου άρεσε το βίντεο κάνε SUBSCRIBE εδώ:
Ο Απολλωνιος Τυανευς ήταν ένα Νεο-Πυθαγόρειος του 1ου Αιώνα, ένας χαρισματικός Φιλόσοφος, δάσκαλος και Θαυματοποιός. Είναι ίσως ο πιο γνωστός Φιλόσοφος του ΕλληνοΡωμαικού Κόσμου και ένας σύγχρονος του Ιησού , με τον οποίο συχνά συγκρίνεται.
Ο Απολλωνιος Τυανευς ταξίδεψε εκτενώς στην ζωή του, επισκεπτόμενος την Συρία ,την Αίγυπτο την Ινδία αλλά και άλλα μέρη, και έγινε γνωστός για τις θαυματουργές του ιδιότητες αλλά και την μεγάλη Σοφία που κατείχε. Κατά την διάρκεια της ζωής του αλλά και έπειτα υπήρξε πηγή έμπνευσης για την Επιστημονική και την Πνευματική σκέψη για πάνω από 2000 χρόνια.
Ο Απολλωνιος Τυανευς έγραψε αρκετά βιβλία και μελέτες πάνω σε διάφορα θέματα όπως η Φιλοσοφία, η Επιστήμη και η Ιατρική μα δυστυχώς κανένα από αυτά δεν διασώθηκε. Υπάρχουν σύντομες αναφορές στο συγγραφικό του έργο από Χριστιανούς Συγγραφείς όπως ο Άγιος Αυγουστίνος όμως η κύρια πηγή για την ζωή και το έργο του ήταν το σύγγραμα « Η ζωή του Απολλώνιου» που γράφτηκε από τον Αθηναίο Συγγραφέα Φλάβιο Φιλόστρατο (170-245), ένα σύγγραμα οκτώ τόμων γραμμένο στα Ελληνικά γύρω στο 216 Μ.Χ.
Το Έργο βασίστηκε σε ένα ημερολόγιο που διατηρούσε ο συνοδοιπόρος του Απολλώνιου Ντάμις και κατείχε η Julia Domna της Συρίας που ήταν δεύτερη γυναίκα του Αυτοκράτορα Septimius Severus. Ένας λόγος για τον οποίο η Julia Domna ζήτησε να πάρει στα χέρια της αυτό το έργο ήταν για να αντιστρέψει την επιρροή του Χριστιανισμού στον Ρωμαικό Πολιτισμό.
Το ίδιο το Σύγγραμα έιναι μία παράξενη μίξη ιστορικής αλήθειας και ρομαντικής λογοτεχνίας, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που γνωρίζουμε τόσα λίγα με βεβαιότητα για τον Απολλώνιο. Για την ακρίβεια, υπάρχουν τόσες πολλές θαυματουργές αναφορές στο βιβλίο που αρκετοί άνθρωποι πίστευαν πως ο Απολλωνιος Τυανευς ήταν ένας εντελώς φανταστικός χαρακτήρας. Άποψη που επικρατεί σε αρκετούς ακόμη και στις ημέρες μας.
Απολλωνιος Τυανευς : Η Ζωη Ενός Μύστη
Ο Απολλωνιος Τυανευς γεννήθηκε στην Τύανα το 15 ΜΧ στην Ρωμαική επαρχία της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε σε μία ευκατάστατη και σεβαστή Ελληνική οικογένεια της καππαδοκίας και έλαβε την καλύτερη δυνατή μόρφωση, μελετώντας Γραμματική και Ρητορική στην Ταρσό, μελετώντας επίσης την Ιατρική στον Ναό του Ασκληπιού και Φιλοσοφία στην σχολή του Πυθαγόρου.
Στην ηλικία των 16 υιοθέτησε τις αρχές της Πυθαγόρειας σχολής και κυνήγησε μία λιτή ζωή. Άφησε μακρυά μαλλιά, απείχε από το μυστήριο του γάμου, της κατάποσης οίνου και της τροφής ζωικής σάρκας, φορούσε μονάχα ένα βαμβακερό ρούχο, δεν ξυρίστηκε ποτέ του και κοιμόταν στο χώμα.
Προτού περάσει πολύς καιρός ο Απολλώνιος έγινε γνωστός για τις ιδιαίτερες συνήθειές του αλλά και για την αυστηρή του κριτική για τις παγανιστικές τελετές θυσίας ζώων στους Θεούς. Αργότερα μεταβίβασε την κληρονομιά της οικογενείας του στον μεγαλύτερο αδελφό του αλλά και στους φτωχούς συγγενείς του, κρατώντας μονάχα μερικά ούτως ώστε να καλύπτει τις βασικοτερες ανάγκες του. Έπειτα ξεκίνησε μία πενταετή περίοδο απόλυτης σιωπής.
Αυτή η σιωπή φαίνεται πως ενίσχυσε την βαθιά πνευματική αύρα που τον περιέβαλλε και αύξησε την φήμη του ως μύστη της γνώσης. Μερικά σημεία από τα λιγότερο πιστευτά κομμάτια του έργου του Φιλόστρατου περιγράφουν τον Απολλώνιο ως ένα υπεράνθρωπο που γνώριζε όλες τις γλώσσες δίχως καν να τις μελετήσει, μπορούσε να διαβάσει το μυαλό των ανθρώπων, κατανοούσε την γλώσσα των πουλιών και των ζώων και είχε την ικανότητα να προβλέπει το μέλλον.
Γοητευμένος από τις μυστικές διδαχές των θρησκειών του γνωστού κόσμου και αφοσιωμένος στην μύηση διαφόρων ιδεολογιών της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, ο Απολλώνιος ξεκίνησε το ταξίδι για να ανακαλύψει, να κατανοήσει και εν τέλει να διδάξει την δική του εκδοχή της Νεο-Πυθαγόρειας Φιλοσοφίας οπουδήποτε μπορούσε.
Σύμφωνα με τον Φιλόστρατο ταξίδεψε στην Τουρκία, Περσία , Ινδία, Βαβυλώνα και Αίγυπτο όπου επισκέφτηκε τους καταρράκτες του Νιαγάρα. Σε αυτά τα ταξίδια του ήρθε σε επαφή και έμαθε από τον Ανατολικό Μυστικισμό των Βραχμάνων και των Γυμνοσοφιστών, αλλά και γνώρισε τον κύριο υπήκοό του Damis, οι καταγραφές του οποίου φαίνεται πως επηρέασαν την Βιογραφία που έγραψε ο Φιλόστρατος.
Για ένα διάστημα ο Μεγάλος Φιλόσοφος και ο υπήκοός του παρέμειναν στην Εφεσό, όπου και έγινε πολύ γνωστός αφού καταδίκαζε τον υλιστικό τρόπο ζωής του πληθυσμού εκεί. Μία ιστορία αναφέρει πως κατά την διαμονή του στην Εφεσό ο Απολλώνιος ζήτησε να μυηθεί στα μυστήρια την τοπικής Θεάς όπως απορρίφθηκε βίαια από τους μύστες της Θεάς.
Προτού αναχωρήσει από την πόλη προφήτευσε πως μία τρομερή πανούκλα θα την κατατροπώσει και πως οι ιερείς θα παρακαλούσαν για την βοήθειά του. Αρχικά αγνόησαν την αβάσιμη προειδοποίησή του όμως λίγο αργότερα όταν και χτύπησε η θανατηφόρα ασθένεια οι Ιερείς δεν είχαν άλλη επιλογή από τον να αναζητήσουν τον Μεγάλο Μάγιστρο. Όταν έφτασε στο σημείο αναγνώρισε ως πηγή του προβλήματος ένα γέρο και βρώμικο ζητιάνο τον οποίο και ζήτησε από το κοινό να λιθοβολήσει μέχρι θανάτου.
Το πλήθος δίστασε να πράξει κάτι τέτοιο αλλά ο Απολλώνιος επέμεινε στις κατηγορίες του και τελικά ο άνθρωπος λιθοβολήθηκε άγρια. Όταν αργότερα ο κόσμος έβγαλε τις πέτρες για να μεταφέρουν το άψυχο σώμα βρήκαν με έκπληξη το κορμί ενός τεράστιου μαύρου σκύλου. Ο Απολλωνιος Τυανευς αναγνώρισε το σκύλο ως πηγή του κακού που σταμάτησε ακαριαία. Έπειτα του επετράπη η είσοδος στα Μυστήρια του Ναού του Απόλλωνα στην Αντιόχεια της Συρίας και μυήθηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Ο Απολλωνιος Τυανευς και η Λαμια της Κορινθου
Μία παράξενη, σχεδόν λαογραφική ιστορία που σχετίζεται με τον Απολλώνιο Τυανέα περιγράφει τον γάμο ενός πρώην μαθητή του, ενός νεαρού άνδρα που ονομαζόταν Μένιππος και ζούσε στην Κόρινθο. Ο Μένιππος ετοιμαζόταν να παντρευτεί μία πανέμορφη και πλούσια γυναίκα, η οποία του είχε αποκαλυφθεί σε κάποιο όραμα. Ο Απολλωνιος Τυανευς ήταν ανάμεσα στους καλεσμένους της γιορτής και παρατήρησε πως κάτι παράξενο συνέβαινε με την νύφη.
Αφού την παρατήρησε προσεκτικά για λίγο, ανέφερε πως η γυναίκα ήταν στην ουσία μία Λάμια ( Ένα είδος Βαμπίρ ) και χρησιμοποίησε τις δυνάμεις του εξαφανίζοντας όλες τις πολυτέλειες μαζί με τους καλεσμένους, αποκδεικνείοντας έτσι πως επρόκειτο για μία ψευδαίσθηση που είχε κατασκευάσει η γυναίκα-λάμια.
Μετά από αυτή του την πράξη η μεταμφίεση εξασθένησε και αποκαλύφθηκε η πραγματική όψη της Λάμιας. Η παράξενη αυτή ιστορία χρησιμοποιήθηκε ως βάση για το ποίημα του John Keats του 1819 με τίτλο Lamia που είχε την αίσθηση της αλληγορίας καταδεινύοντας την φιλοσοφία του Απολλώνιου σχετικά με τους κινδύνους της υλιστικής κοινωνίας.
Μία άλλη ιστορία σχετικά με την ζωή του περιγράφει μία ομιλία του στην Εφεσό όπου η φωνή του ξαφνικά χάθηκε και έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του. Τότε έπεσε σε σιωπή και σωριάστηκε στο έδαφος φωνάζοντας « πατάξτε τον Τύραννο, πατάξτε τον». Το αχανές πλήθος που παρακολουθούσε βυθίστηκε στην αμηχανία. Ο Φιλόσοφος σταμάτησε για μία στιγμή και αναφώνησε « Αναθαρρήστε κύριοι, διότι ο Τύρρανος σφαγίαστηνε σήμερα». Σύμφωνα με την ιστορία την ίδια στιγμή που ο Τυανευς αναφωνούσε αυτά τα λόγια ο Αυτοκράτορας Δομιτιανός δολοφονούταν στην Ρώμη.
Ο Απολλώνιος δημιούργησε μία σχολή στην Εφεσό και μάλλον ήταν σε αυτή την πόλη που πέθανε σε πολύ μεγάλη ηλικία . Παρ’όλα αυτά κανείς δεν γνωρίζει πως και πότε πέθανε, αν και χτίστηκε ένας ναός για να τον τιμήσει στην γενέτειρά του Τύανα.
Ο Θάνατος του Φιλόσοφου ενέπνευσε πολλές μυθολογικές ιστορίες και σπέκουλες της εποχής. Σε ένα προφανή παραλληλισμό με τον Ιησού ειπώθηκε πως μετά τον θάνατό του ανελίχθη στους ουρανούς και εμφανίστηκε σε συγκεκριμένους ανθρώπους που αμφισβητούσαν την μεταθανάτια ζωή.
Προς το τέλος του τρίτου αιώναι και κατά την διάρκεια των τελευταίων σταδίων της μάχης μεταξύ χριστιανισμού και παγανισμού μερικοί αντιχριστιανοί επιχείρησαν να εδραιώσουν τον Απολλώνιο Τυανέα ως τον αντίπαλο του Ιησού. Αρκετοί ναοί προώθησαν αυτή την θεωρία. Ο Χριστανός Ιστορικός Ευσέβιος υποστήριζε πως ο Απολλωνιος Τυανευς ήταν ένας τσαρλατάνος και αν κατείχε κάποια δύναμη, τότε αυτή προερχόταν από τα δαιμονικά πνεύματα.
Ο Απολλωνιος Τυανευς και η αναβίωση του Αποκρυφισμού
Πιο πρόσφατα ο Απολλωνιος Τυανευς αποτέλεσε μία σημαντική επιρροή στην αναβίωση του αποκρυφισμού από τα μέσα ως τα τέλη του 19ου Αιώνα. Ο Γάλλος Αποκρυφιστής Ελιφας Λεβί(1810-1875) επιχείρησε να «καλέσει» το πνεύμα του μεγάλου Φιλοσόφου. Όταν επισκέφθηκε το Λονδίνο το 1852 μία παράξενη κοπέλα ρώτησε τον Λεβι αν μπορούσε να αναστήσει το φάντασμα του Απολλώνιου καθώς υπήρχαν κάποιες σημαντικές ερωτήσεις που απαιτούσαν να απαντηθούν.
Οι προετοιμασίες του Λεβι για το τελετουργικό περιελάμβαναν δύο εβδομάδες δίχως να φάει κρέας και μία εβδομάδα διαλογισμού πάνω στην μορφή του Φιλοσόφου. Το τελετουργικό θα λάμβανε χώρα σε ένα δωμάτιο στο σπίτι της παράξενης κοπέλας με τέσσερις κοίλους καθρέπτες στους τοίχους και ένα μαρμάρινο τραπέζι στο οποίο είχαν τοποθετηθεί δύο μεταλλικοί δίσκοι. Έπειτα από τις κατάλληλες προετοιμασίες ο Levi φορώντας ένα άσπρο μανδύα και κρατώντας ένα τελετουργικό ξίφος έβαλε φωτιά στους δύο δίσκους ξεκινώντας την επίκληση που συνεχίστηκε για ώρες ώσπου το δωμάτιο άρχισε να τρέμει κάτω από τα πόδια του και σχηματίστηκε η μορφή ενός άνδρα μέσα από τους καπνούς, μονάχα για να εξαφανιστεί μερικές στιγμές αργότερα.
Επανέλαβε την διαδικασία και την επόμενη φορά η μορφή εμφανίστηκε ως ένας άνδρας δίχως μούσι. Καθώς η μορφή προχωρούσε προς το μέρος του ο Levi πάγωσε και αδυνατούσε να μιλήσει. Το πνεύμα τινάχτηκε προς το τελετουργικό ξίφος και το χέρι του Levi μούδιασε λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του ολοκληρωτικά. Στο Βιβλίο του Transcendental Magic (1865) όπου και περιγράφει το περιστατικό ο Levi αναφέρει πως το χέρι του πονούσε για αρκετές ημέρες μετά. Δεν αναφέρει πως επικαλέστηκε το πνεύμα του Απολλώνιου όμως αναφέρει πως δέχτηκε απαντήσεις στα ερωτήματα της κοπέλας τηλεπαθητικά, χωρίς να τις καταγράψει όμως.
Ο Απολλωνιος Τυανευς σαγηνεύει με την ιστορία του ακόμη και σήμερα. Οι πρόσφατες θεωρίες που αναπαράγουν τις παλιές, αναφέρουν πως ίσως ήταν ο Απόστολος Παύλος ή ακόμη και ο ίδιος ο Ιησούς της Ναζαρεθ. Όμως ο Απολλωνιος Τυανευς δεν θα έπρεπε να παραμένει στις μνήμες μας ως ένας μάγος ή ενας θαυματουργός. Αν οι ιστορίες για εκείνον αληθεύουν τότε ήταν εκείνος που αφοσιώθηκε στην υψηλότερη και αγνή ιδέα, που του έδωσε την δύναμη να εναντιωθεί στους ισχυρότερους και πιο επικίνδυνους ηγεμόνες του κόσμου, προωθώντας την πραγματική ελευθερία…
