Ενεργειακοι Τοποι Δυναμης: Δεν χρειάζονται πολλά για να «ενεργοποιηθεί» η ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα του ανθρώπινου σώματος. Για την ακρίβεια μία μικρή αλλαγή στο τοπικό περιβάλλον είναι αρκετή για να δημιουργήσει μία αλλαγή στην Συνειδητότητα. Άνθρωποι που έχουν επισκεφθεί αρχαίους ναούς και Μεγαλιθικα Μνημεια συχνά περιγράφουν μία τέτοια αίσθηση.
Η συνηθισμένη εξήγηση για αυτό το φαινόμενο είναι πως η αίσθηση αυτή απορρέει από το δέος του ανθρώπου για το υπερβατικό που περιέχουν τέτοια μεγαλιθικά κτίσματα: το αποτέλεσμα ενός οπτικού ερεθίσματος που πηγάζει από τις πέτρινους κύκλους, τους αρχαίους ναούς και τις πυραμίδες. Όμως οι αυξανόμενες αποδείξεις αποδεικνύουν το αντίθετο: Πως τα μεγαλιθικά Μνημεία και τα άλλα Αρχαία Ιερά μέρη έλκουν αποθηκεύουν αλλά και παράγουν το δικό τους ενεργειακό πεδίο, δημιουργόντας το κατάλληλο περιβάλλον για να μεταλλάξει ο άνθρωπος το πεδίο της συνειδιτότητάς του.
“Ζωντανοι” Ενεργειακοι Τοποι Δυναμης: Δημιουργώντας Ενεργιακά Πεδία
Το 1983 μία αναλυτική έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον μηγανικό Charles Brooker σε μία αναζήτηση μαγνητισμού σε ιερές τοποθεσίες. Η τοποθεσία της έρευνας ήταν ο Πέτρινος κύκλος Rollright στην Αγγλία. Μία αναζήτηση με Μαγνητόμετρο αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο η μαγνητική ισχύς έλκεται στο Πέτρινο Μνημείο μέσα από ένα μικρό άνοιγμα στις Πέτρες που λειτουργούσαν ως πύλη εισόδου. Η
ισχύς αυτή συνέχιζε σπειδοειδώς προς το κέντρο του μνημείου. Δύο από τις πέτρες εξέπεμπαν περισσότερο από άλλες ενισχύοντας έτσι το πεδίο. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έκανε τον Brooker να αναφέρει πως « Η Μέση ένταση του Γεωμαγνητικού πεδίου μέσα στον κύκλο ήταν σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη που μετρήθηκε εκτός του κύκλου, λες και το μνημείο λειτουργούσε ως Ασπίδα.»
Τέτοιες ανακαλύψεις μας βοηθούν να αποκρυπτογραφήσουμε την σημασία τέτοιων μεγαλιθικών μνημείων από τους Αρχαίους πολιτισμούς. Στο ναό του Edfu στην Αιγυπτο υπάρχει ένας τοίχος που απεικονίζει μία συνταγή για την επίτευξη ενός χώρου που διαφέρει ενεργειακά από το περιβάλλον τοπίο – Ένα ναό. Οι οδηγίες περιγράφουν πώς κάποιοι Δημιουργοί Θεοί εδραίωσαν ένα τέτοιο τόπο και «κάρφωσαν» ένα φίδι στο σημείο όπου μία ειδική δύναμη της φύσης συνενώθηκε με το ερπετό, γεννώντας την κατασκευή του Φυσικού Ναού. Το Σύμβολο του Ερπετού έχει υπάρχει από τις καταβολές του κόσμου μία πολιτισμική μεταφορά για τις ενεργειακές ροές της Γης.
Ελέγχοντας τους Νόμους της Φύσης
Φαίνεται πως οι Αρχαίοι Αρχιτέκτονες γνώριζαν εξαιρετικά τους Νόμους τις Φύσης, διότι μία πρόσφατη έρευνα σε ενεργειακά πεδία γύρω από το μεγαλύτερο Πέτρινο Μνημείο, το Avebury, δείχνει πως οι Μεγάλιθοι είναι σχεδιασμένοι για να έλκουν το ενεργειακό πεδίο του εδάφους μέσα στο Μνημείο. Τα Ηλεκτρόδια που φυτεύτηκαν στο Avebury αποκάλυψαν πως οι κυκλικές ροές του μνημείου διασπούν την
«μετάδοση» της Τελλουρικής ενεργειακής ροής του εδάφους και παράγουν ηλεκτρισμό μέσα στο μνημείο, συγκεντρώνοντας και απελευθερώνοντας την ενέργεια στην είσοδο του Μεγαλιθικού Σημείου σε σχεδόν διπλάσια ισχύ από αυτή του περιβάλλοντος.Οι μαγνητικές ροές στο Avebury εξασθενούν την νύχτα σε ένα πολύ μεγαλύτερο βαθμό που τείνει να είναι αφύσικος και επιστρέφουν την ημέρα όταν επανέρχεται το τελλουρικό πεδίο στο περιβάλλον τριγύρω.
Οι Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από τον Φυσικό John Burke αποκάλυψαν πως οι Λίθοι του Avebury είναι τεχνηέντως τοποθετημένοι και ευθυγραμμισμένοι με τέτοιο τρόπο για να εστιάζουν στις ηλεκτρομαγνητικές ροές, χρησιμοποιώντας μία πανομοιότυππη αρχή με αυτή των σύγχρονων διασπαστών ατομικών σωματιδίων. Αυτό το αποτέλεσμα των ιερών Μνημείων που συμπεριφέρονται ως Δέκτες Ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας ενισχύεται από την επιλογή της πέτρας που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή. Οι πέτρες αυτές που χρησιμοποιήθηκαν σε μεγαλιθικά μνημεία περιέχουν μεγάλες ποσότητς Μαγνητίτη. Ο συνδυασμός αυτός μετατρέπει τους ναούς αυτούς σε τεράστιους Ενεργειακούς Μαγνήτες.
«Εσωτερική» Τεχνολογία
Αυτό επηρεάζει απεριόριστα το ανθρώπινο σώμα, ειδικότερα μέσα από το διασπασμένο σίδηρο που ρέει στα αγγεία και τα εκατομμύρια σωματίδια μαγνητίτη που εισχωρούν στην επίφυση που είναι από την φύση της ευαίσθητη στα γεωμαγνητικά πεδία. Είναι γνωστο πως οι άνθρωποι μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο η Γεωμαγνητική ένταση μειώνεται βιώνουν ψυχικές εμπειρίες και εναλλακτικές – σαμανικές καταστάσεις συνειδητότητας. Μία εξαντλητική έρευνα στην περιοχή Carnac της Γαλλίας, στην οποία είναι μαζεμένοι περίπου 80.000 Μεγάλιθοι αποκάλυψε μία παρόμοια Εσωτερική τεχνολογία.
Ο Επικεφαλής Ερευνητής, Μηχανικός – Ηλεκτρολόγος Pierre Mereux διατηρούσε μία σκεπτικιστική οπτική σε σχέση με το αν οι Μεγάλιθοι όντως κατέχουν «ειδικές Δυνατότητες». Η Έρευνα του Mereux δείχνει πως τα Ντολμέν ( Αρχαίοι Τάφοι) ενισχύουν και απελευθερώνουν Τελλουρική ενέργεια κατά την διάρκεια της ημέρας, ενώ οι ισχυρότερες ενδείξεις εμφανίζονταν κατά την αυγή. Οι μαγνητικές ποικιλίες σχετίζονται και ακολουθούν ένα φαινόμενο που αποκαλείται «Ηλεκτρική Επαγωγή». Σύμφωνα με τον Mereux « Τα Ντολμεν συμπεριφέρονται ως σπείρες στις οποίες συσσωρεύονται οι ενεργειακές ροές και ενδυναμώνονται ή εξασθενούν μέσα από το περιβάλλον μαγνητικό πεδίο.»
Οι καταγραφές του στα Μενίρ αποκαλύπτουν μία ενέργεια που πάλλεται στην βάση, θετικά αλλά και αρνητικά φορτισμένη, αρκετά μέτρα από τους Μονόλιθους. Αυτοί οι παλμοί ανακυκλώνονται περίπου κάθε 70 λεπτά δείχνοντας πως τα Μενίρ «φορτίζονται» και αποφορτίζονται συχνά. Η σύνθεση των Λίθων και της ικανότητάς τους να συσσωρεύουν ενέργεια δεν σταμάτησε στον Mereux και τους άλλους. Οι Μεγάλιθοι του Καρνακ αποτελούν μία συνεχή τοποθεσία δόνησης που μετατρέπει τους λίθους σε ένα ζωντανό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.
Αυτό δείχνει πως τα Μενιρ δεν τοποθετήθηκαν στο σημείο αυτό τυχαία, ειδικότερα αφού μεταφέρθηκαν περί τα 97 χιλιόμετρα μακρυά, μιάς και προέρχονται από διαφορετικές συνθήκες γήινου μαγνητισμού.
Ιερά σημεία και Μαγνητικές «Πύλες»
Οι παραδόσεις των αρχαίων μυστηρίων ανά τον κόσμο φέρνουν στο φως μία παράξενη πτυχή: Διατηρούν την γνώμη πως συγκεκριμένα μέρη στην Γη διαθέτουν μία ανώτερη συγκέντρωση δύναμης από άλλους τόπους .Αυτά τα σημεία που ονομάζονται «Σημεία Loci» έγιναν οι βάσεις για πολλά αρχαία μνημεία και Ιερά που υπάρχουν ως και σήμερα. Το ενδιαφέρον σε αυτή την θεωρία είναι το γεγονός πως κάθε πολιτισμός διατηρεί την πεποίθηση πως τα σημεία αυτά ενώνονται με τον «Παράδεισο» μέσα από μία πύλη εισόδου, κάτι που μεταφορικά σημαίνει πως η ψυχή μπορεί μέσα από αυτά τα σημεία να ενωθεί με άλλες διαστάσεις μέσα από τα κατάλληλα «τυπικά». Όμως επιτρέπουν και στον Πνευματικό κόσμο να εισχωρήσει στην δική μας φυσική πραγματικότητα.
Το 2008 η Nasa ίσως άθελά της επιβεβαιωσε αυτή την παρατήρηση όταν δημοσίευσε λεπτομέρειες μίας έρευνας Γεγονότων Μεταφοράς ροής (FTE – Flux Transfer Events), στις οποίες ο οργανισμός περιγράφει τον τρόπο με τον Οποίο η Γη συνδέεται με τον Ήλιο μέσα από ένα δίκτυο Μαγνητικών «Πυλών» που ανοίγουν κάθε 8 λεπτά.
Τέτοιες ανακαλύψεις μας βοηθούν να επιβεβαιώσουμε μέσα από μία επιστημονική ματιά την βαθιά πεποιθηση του ανθρώπου πως τα Μεγαλιθικά Μνημεία και οι Αρχαίοι Ναοί είναι η «είσοδός» μας προς ένα άλλο κόσμο, στον οποίο μπορούμε να συνδεθούμε με μέρη που δεν βρίσκονται σε αυτή την σφαίρα ύπαρξης…
