Οι Μετανθρωπιστές της Σίλικον Βάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επιχειρούν να γίνουν κάτι παραπάνω από άνθρωποι – Να αντιγράψουν την ζωή, να τροποποιήσουν την ανθρωπότητα και να διαγράψουν τον θάνατο, σκοτώνοντας πρώτα όμως τον άνθρωπο όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Πολλοί από εκείνους που μελετούν τον τεχνολογικό μετανθρωπισμό όμως θεωρούν πως πρόκειται για μία νέα θρησκεία που αναδύεται μεταμφιεσμένη ως τεχνολογική ατζέντα. Βλέπετε αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν πως ο παλιός θεός έχει σβήσει και ετοιμάζονται να δημιουργήσουν – ή έχουν ήδη δημιουργήσει – έναν νέο ψηφιακό θεό.
Και αυτή η νέα ψηφιακή θρησκεία – όπως άλλωστε έχω καταγράψει και στο ηλεκτρονικό μου βιβλίο “ Ο Τελευταίος Θεός” που μπορείτε να προμηθευτείτε εδώ και να βρείτε αναλυτικές λεπτομέρειες για το θέμα – είναι μία σέκτα Θανάτου που προωθεί την εθελούσια θυσία του είδους μας ώστε να έχει μέλλον και να μετατραπεί σε μία φυλή Μετανθρώπων απόλυτα ενσωματωμένων με την τεχνολογία. Έτσι πιστεύουν πως θα είμαστε καλύτερα εξοπλισμένοι, πιο ευτυχισμένοι, και πως θα ζούμε – όχι ως άνθρωποι αλλά ως κάτι άλλο – για πάντα στον Πλανήτη Γη προτού αναχωρήσουμε για τα Άστρα μετοικώντας σε άλλους πλανήτες. Αυτή είναι η βασική ιδέα όσων αναπτύσσουν ήδη αυτές τις τεχνολογίες. Πόσο επικίνδυνος είναι όμως ο Μετανθρωπισμός, ή αλλιώς η Θρησκεία του Θανάτου;
Μετανθρωπισμός : Η Νέα ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Το 1963 υπήρχε μία επίδειξη στον ζωολογικό κήπο Bronx της Νέας Υόρκης. Είχε τον τίτλο “ Το πιο επικίνδυνο ζώο στον κόσμο”. Εκεί, δίπλα σε ένα παράθυρο με σίδερα μπορούσε κανείς να διαβάσει το εξής κείμενο: “ Κοιτάζεις το πιο επικίνδυνο ζώο του κόσμου. Αυτό, περισσότερο από όλα τα άλλα ζώα που έζησαν ποτέ, μπορεί να εξοντώσει – και έχει ήδη εξοντώσει – είδη ζωής και είδη ζώων. Πλέον έχει την δυνατότητα να εξοντώσει κάθε είδος ζωής στον πλανήτη.” Πίσω από τα σίδερα και δίπλα σε αυτή την προειδοποίηση υπήρχε ένας καθρέφτης όπου οι επισκέπτες έβλεπαν την αντανάκλασή τους. Βλέπετε εμείς οι άνθρωποι είμαστε όντως το πιο επικίνδυνο είδος που κυκλοφορεί στην Γη.
Τα χρόνια έχουν περάσει όμως δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τότε. Πέρα από το γεγονός πως πια η τεχνητή νοημοσύνη είναι ο γιγάντιος σκοτεινός καθρέφτης της ανθρωπότητας. Σε αυτή την εποχή του τεχνολογικού ολοκληρωτισμού ίσως να χρειάζεται να κάνουμε μία παύση και να αναρωτηθούμε ποιό θα είναι το μέλλον μας ως είδος. Πολλοί θα σχολιάσετε πως η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλά ένα ακόμα εργαλείο. Και θα συμφωνήσω. Φυσικά είναι ένα εργαλείο και μάλιστα πολύ χρήσιμο αν χρησιμοποιηθεί από τα σωστά χέρια. Όμως αναρωτηθείτε. Είναι μόνο ένα εργαλείο; Και πως θα τροποποιηθεί ο άνθρωπος στην εποχή της;
Ας ξεκινήσουμε την εξερεύνηση της θρησκείας του θανάτου του ανθρώπινου είδους με τον Μετανθρωπισμό: Το κίνημα που υποστηρίζει την ιδεολογική πιθανότητα (που εύχεται δηλαδή), την τεχνολογική ικανότητα ( πως θα μπορέσουμε) και την επιτακτική ανάγκη να τροποποιήσουμε τον άνθρωπο προκειμένου να ενισχύσουμε το είδος μας βιολογικά και διανοητικά. Τι σημαίνει όμως να “τροποποιήσουμε”; Είναι η επέκταση των ανθρώπινων δυνατοτήτων; Η ίσως η εξολόθρευσή τους και η αντικατάσταση με κάτι άλλο ρομποτικό; Φυσικά δεν μιλάμε για την ενίσχυση των ασθενών με προσθετικά μέλη ή οτιδήποτε τέτοιο που θα είχε φυσικά οφέλη για την ανθρωπότητα. Για να το εξηγήσω εν συντομία, οι Μετανθρωπιστές θέλουν να αντιγράψουν την ζωή, να τροποποιήσουν ολοκληρωτικά τον άνθρωπο και να επιτύχουν την τεχνολογική αθανασία, σκοτώνοντας όμως την ανθρώπινη φύση.
Έτσι οι Μετανθρωπιστές επιχειρώντας να πετύχουν την λεγόμενη τεχνολογική μοναδικότητα ή αθανασιά θέλουν να γίνουν κάτι παραπάνω από άνθρωποι. Να ενώσουν τον άνθρωπο με τις μηχανές και να εξοντώσουν την ανθρωπότητα γεννώντας τον Μετάνθρωπο. Είναι πεπεισμένοι πως μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της ζωής και του θανάτου με αυτό τον τρόπο.
Η αγγλική λέξη “Transhumanist” που μεταφράζεται εδώ ως μετάνθρωπος προέρχεται από την λέξη trasumanar που σημαίνει να γίνεις κάτι παραπάνω από άνθρωπος. Εισήχθη στο λεξιλόγιο για πρώτη φορά τον 14ο Αιώνα από τον Ντάντε Αλιγκέρι στο τρίτο και τελευταίο μέρος της Θείας Κωμωδίας. Φυσικά ο Ντάντε δεν ήταν Μετανθρωπιστής όπως δεν ήταν και ο Γάλλος παλαιοντολόγος και Ιησουίτης Ρωμαιοκαθολικός ιερέας Πιερ Τεγιάρ ντε Σαρντέν που θεώρησε πως η ανθρώπινη εξέλιξη είναι μία ατελής δημιουργία και εισήγαγε για πρώτη φορά τον όρο “Σημείο Ωμέγα”, που είναι το τελευταίο γεγονός ανάπτυξης του σύμπαντος.
Ήταν εκείνος μαζί με τον Βιοχημικό Vladimir Vernadsky και τον Μαθηματικό Édouard Le Roy που ανέπτυξαν τον όρο “Νοόσφαιρα” πάνω από έναν αιώνα πριν: Μία νέα και ανώτερη κατάσταση ανάπτυξης της βιόσφαιρας του πλανήτη μας, μία νοητική σφαίρα που περικλείει όλη την συμπαντική γνώση και τις σκέψεις μας ως συλλογική μνήμη. Η συνέχεια ανήκει στον Βιολόγο και αδερφό του Άλντους Χάξλει, Julian Huxley που έκανε δημοφιλή τον όρο Transhumanism ή Μετανθρωπισμό το 1951. Εκείνος που ούτως ή άλλως ήταν γνωστός για τις θέσεις του σχετικά με την ευγονική, θεωρούσε πως η ανθρωπότητα δεν μπορούσε να αναγνωρίσει την μοίρα της και πως η βελτίωσή της θα ερχόταν μόνο μέσω της τεχνολογίας. Πλέον έχουμε δεκάδες πρεσβευτές του Μετανθρωπισμού που βρίσκονται στην Σίλικον Βάλει.
Όπως είπαμε και στο ξεκίνημα, ο Μετανθρωπισμός μάλλον είναι μία τεχνολογική θρησκεία, θρησκεία θανάτου του παραδοσιακού ανθρώπου. Και ως θρησκεία παρέχει μερικά τυπικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται όλες οι θρησκείες: Ένα Ευαγγέλιο, αρκετούς μεσσίες, μία προφητεία και την προοπτική της λύτρωσης και της απελευθέρωσης από την ανθρώπινη σάρκα μέσα από την Αθανασία, έστω και την τεχνολογική.
Σύμφωνα με την ιδεολογία που έχει γιγαντωθεί στους Δισεκατομμυριούχους του κλάδου της τεχνολογίας, ο κόσμος μας είναι χαλασμένος όμως εκείνοι μπορούν να τον φτιάξουν. Αυτό περιλαμβάνει τον άνθρωπο και την φύση. Για εκείνους ο παραδοσιακός θεός είναι νεκρός όμως σχεδίασαν ένα νέο ψηφιακό θεό που γνωρίζει τα πάντα και βρίσκεται παντού. Από την μία πλευρά λοιπόν οι Μετανθρωπιστές λαχταρούν μία ολοκληρωτική σύνδεση των ανθρώπων με τις μηχανές: να ενσωματώσουμε το κορμί μας με την νανοτεχνολογία και το μυαλό μας με το διαδίκτυο και την τεχνητή νοημοσύνη. Από την άλλη πλευρά το κίνημα μετατρέπεται σε μία θρησκεία θανάτου που προωθεί την εξόντωση της ανθρώπινης φύσης για το καλό του μετανθρώπου.
Εξάλλου είναι γεγονός πως οι ίδιοι που δημιουργούν τα προβλήματα στην συνέχεια πουλάνε τις λύσεις στην μάζα. Δημιουργούν την ασθένεια μαζί με τα εργαλεία για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, όχι της αιτίας. Για να βοηθήσουν τους φτωχούς τονίζουν πως θα πρέπει να σώσουν τον κόσμο ενώ παράλληλα γίνονται πανίσχυροι εκτός από πάμπλουτοι. Προτείνουν πως για να αγγίξουμε την ουτοπία θα πρέπει να βιώσουμε όλοι την δυστοπία του Τεχνολογικού μετανθρωπισμού. Ένα θανατηφόρο ίσως βήμα για την ανθρωπότητα, ένα τεράστιο βήμα εμπρός για τα σκοτεινά σχέδιά τους.
Τόσο μεγάλη είναι η διαμάχη του καλού και του κακού σε αυτό τον κόσμο μετα-αλήθειας που ζούμε όλοι μας, όπου επικρατεί η μαζική σύγχυση, η αντιπαράθεση και η συνωμοσία σε όλα τα επίπεδα. Περιγράφουν την εξέλιξη αυτή ως αναπόφευκτη και τονίζουν πως αν δεν κάνουμε κάτι εμείς έγκαιρα, τότε θα το κάνει κάποιος άλλος για εμάς. Παρουσιάζουν τον Μετανθρωπισμό ως μία επιλογή που αν δεν την κάνουμε τότε το μέλλον θα επιφυλάσσει δυσάρεστες συνέπειες για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Υπάρχουν όμως αρκετά αντίστοιχα παραδείγματα που ο κόσμος δεν επέλεξε και όμως εξελίχθηκαν: η ατομική βόμβα, η κλωνοποίηση, τα βιολογικά όπλα.. Βλέπετε οι δημιουργοί όλων των παραπάνω ήταν ανειλικρινείς ως προς την χρήση τους. Κάπως έτσι οι δημιουργοί της Τεχνητής Νοημοσύνης τονίζουν μονάχα τα οφέλη της και την ασφάλεια της χρήσης της, όχι όμως τους πολλαπλούς μελλοντικούς κινδύνους αν ενσωματωθεί στο κίνημα του Μετανθρωπισμού.
Κάπως έτσι το δίλλημα μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη. Φυσικά υπάρχει και η μέση οδός, η οποία επιτρέπει την σωστή χρήση της τεχνολογίας προκειμένου ο ανθρώπινος πολιτισμός να προοδεύσει και άρα να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι του νέου ανθρώπου, χωρίς όμως να απαιτείται η ενσωμάτωσή του μαζί της. Αυτό όμως δύσκολα θα συμβεί, αφού όλοι γνωρίζουμε πως αν τα εργαλεία αυτά πέσουν στα λάθος χέρια, τότε η εδραίωση της τεχνολογικής δυστοπίας δύσκολα θα μπορέσει να αποφευχθεί εκτός αν κάνουμε κάτι για αυτό. Έτσι κλείνοντας αυτό το άρθρο αξίζει να αναρωτηθούμε: Τι θα πούμε στα παιδιά ή τα εγγόνια μας όταν μας ρωτήσουν αν κάναμε κάτι τότε που είχαμε την δυνατότητα, πριν ο κόσμος μας αλλά και το ανθρώπινο είδος μεταλλαχθεί ολοκληρωτικά;
