Μπορούν άραγε να αναπτυχθούν οι Ψυχικές Δυνάμεις του ανθρώπου μέσα από την Ανατολική Φιλοσοφία και τις Πολεμικές τέχνες; Έχουμε μιλήσει πολύ για τον υπερβατισμό και τη συνειδητότητα. Άλλωστε είναι ένα από τα θέματα που μας απασχολούν. Είναι όμως ένα θέμα της Νέας Εποχής (New Age), κάτι νέο ή προυπήρχε; Οι ψυχικές δυνάμεις του νου είναι μόνο μια φαντασία; Συνήθως, έχουμε την ροπή -και λογικά γίνεται αυτό- να βλέπουμε τα πράγματα από την σκοπιά της δυτικής σκέψης και του δυτικού τρόπου ζωής. Μπορεί γεωγραφικά να ζούμε σε μια χώρα που βρίσκεται στο μεταίχμιο της Δύσης και της Ανατολής, όμως πέρα από κάθε ανατολικά χαρακτηριστικά, η αλήθεια είναι πως απλώς βρισκόμαστε «πιο ανατολικά από τις χώρες της Δύσης».
Η ανατολική σκέψη και φιλοσοφία είναι πολύ διαφορετικά από την δική μας οπτική για τον κόσμο. Ο δυτικός πολιτισμός είναι βασισμένος προπάντων στην ελευθερία. Η ανατολική σκέψη είναι πολύ διαφορετική.
Η συνειδητότητα, ο υπερβατισμός, ακόμα και ψυχικές δυνάμεις μπορούν να αποκτηθούν κατά τη διάρκεια της ζωής, δεν θεωρούνται μεταφυσικά, μπορούν να γίνουν κτήμα του ανθρώπου. Υπάρχουν αρκετά ονόματα που έχουν μείνει από την Ανατολή, πέρα τον δύο ίσως πιο γνωστών, του Κουμφούκιου και του Βούδα. Για το άρθρο αυτό θα χρησιμοποιήσω ιαπωνικά ονόματα, αν και στον πνευματικό ιαπωνικό χώρο είναι παραδοχή πως «όλα έχουν έρθει από την Κίνα». Η παράδοση της Ιαπωνίας είναι μια παραλλαγή των κινεζικών παραδόσεων και αντιλήψεων, ιδίως όταν θέλουμε να μιλήσουμε για πνευματισμό.
Στο θέμα μας λοιπόν, όλο ξεκινάνε από τον Άνθρωπο. Στην ανατολική σκέψη την ύψιστη θέση κατέχει αυτός που ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες. Οι πολεμικές τέχνες βέβαια είναι και πάλι μόνο ένας Δρόμος από τους πολλούς που υπάρχουν. Όποιος κι αν είναι ο Δρόμος, ο προορισμός είναι ο ίδιος. Ο προορισμός αυτός είναι όλα τα παραπάνω που αναφέραμε.
Στο έργο Fudochi Shinmyo Roku γραμμένο τον 16ο αιώνα από έναν δάσκαλο του Ζεν, τον Τακουάν Σόχο, μας δίνεται το πνεύμα των πολεμικών τεχνών, από την οπτική του ιδίου. Η κυριότερη εικόνα και ο τελικός στόχος είναι αυτός της θεάς του ελέους, Σέντζου Κάννον (ή αλλιώς η θεότητα Αβαλοκιτεσβαρα για τον ινδουισμό). Η Σέντζου Κάννον είναι η θεά με τα χίλια χέρια.
Η φιλοσοφική ερμηνεία πίσω από τα χίλια χέρια της θεότητας, είναι και ο ύψιστος στόχος στις πολεμικές τέχνες, η επίτευξη του οποίου δείχνει πως έχει επέλθει η πνευματικότητα και επομένως ο υπερβατισμός του ανθρώπινου νου.
-Που πρέπει να βρίσκεται ο νους; ρώτησε ο μαθητής του Τακουάν
-Δεν πρέπει να βρίσκεται πουθενά, απάντησε εκείνος.
Ο νους πρέπει να διαχέεται σε ολόκληρο το σώμα και να απλώνεται τελείως αδέσμευτος. Όταν σκέφτεσαι κάτι τότε ο νους κολλάει. Τον έχεις εγκλωβίσει σε αυτό το σκέφτεσαι. Μπορεί το πρώτο βήμα -όχι μόνο των πολεμικών τεχνών, να είναι η συγκέντρωση, όμως η συγκέντρωση για την ανατολική φιλοσοφία είναι το κλουβί του νου και του πνεύματος. Ακόμα κι αν σκέφτεσαι πως δεν πρέπει να σκέφτεσαι, σκέφτεσαι το τίποτα. Ο Νους πάλι είναι κολλημένος. Εάν ο Νους δεν κολλάει κάπου τότε είναι ελεύθερος και μπορεί να σκεφτεί τα πάντα.
Αυτή είναι κ η ερμηνεία της θεότητας. Αν η θεά σκεφτόταν τι να κάνει με το ένα της χέρι τότε αυτόματα θα μπλόκαρε τη λειτουργία των υπόλοιπων χεριών της. Ο Νους της Σεντζου Κανον όμως είναι ανοιχτός και κατευθύνει και τα χίλια χέρια το ίδιο φυσικά, μιας και το πνεύμα της βρίσκεται παντού.
Για τις πολεμικές τέχνες αυτή η φιλοσοφία ήταν η κορώνα, μιας και η τελειότητα ερχόταν μόνο με την επίτευξη της πνευματικότητας, της συνεδητότητας και της κατοχής του Νου. Το σώμα προπονούνταν για να μπορεί να ανταπεξέλθει σε ότι ο Νους ήθελε. Όμως τα αντανακλαστικά, η ταχύτητα, η δύναμη, όλα χρησιμοποιούνταν από τον Νου. Όχι τον συγκεντρωμένο στον αντίπαλο, όχι τον συγκεντρωμένο στο κατάνα του αντιπάλου, στις κινήσεις του ή στις στρατηγικές σκέψεις προς την επίτευξη της νίκης. Ο Νους ο ελεύθερος ήξερε ήδη ποιες κινήσεις έπρεπε να γίνουν, είχε υπολογίσει ήδη ό,τι έπρεπε να υπολογιστεί, ήξερε ήδη μιας και είχε δει ήδη. Όλα ήταν εκεί μπροστά στα μάτια του και απλά περίμεναν την στιγμή να πραγματοποιηθούν.
Κάποιος θα πει ότι η παραπάνω περιγραφή μοιάζει με κατάληψη του σώματος από κάτι, ή ότι ο άνθρωπος είναι έρμαιο του Νου. Ίσως μάλιστα να υπάρχει και μία ομοιότητα με τα λόγια του Κρόουλι. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο κάθε Νους είναι ο άνθρωπος.
«Το πνεύμα αποκαλύπτεται, όταν ο Νους δεν σταματά πουθενά.»
Αυτή η φιλοσοφία ήταν μέρος του μυστικού νινζούτσου, το οποίο εξίσου φημολογείται πως ήρθε από τα βάθη της Κίνας. Οι τεχνικές είναι διαφορετικές ανάλογα με την ειδίκευση της κάθε φυλής. Όμως ο ανώτατος βαθμός συνειδητότητας προσέδιδε κάποιες δυνάμεις που από πολλούς θεωρούνται «μαγικές» ή υπερφυσικές.
Υπάρχουν πολλές τεχνικές για τις οποίες ξέρουμε κάποια λίγα πράγματα. Όπως είπα, στις πολεμικές τέχνες και στην ανατολική φιλοσοφία το σώμα συνδυάζεται με το πνεύμα και το Νου’ δεν υπάρχει δυισμός όπως στην δυτική σκέψη. Έτσι ο ελεύθερος Νους συνδυαζόταν με την τεχνική χαραγκέι που επέτρεπε σε κάποιον να έχει επίγνωση της κατάστασης γύρω του, εκτός του σώματος του, ακόμα και στο σκοτάδι. Η θεωρία λέει πως ο συνδυασμός τεχνικής και ελεύθερου Νου χαρτογραφούσε στον εγκέφαλο το περιβάλλον γύρω του ανθρώπου. Κάποιος «αισθανόταν» το περιβάλλον γύρω και ό,τι το απάρτιζε, κάποιος «έβλεπε» τα πάντα.
Οι τεχνικές, όπως και οι δυνατότητες είναι πάρα πολλές και σας έδωσα μόνο μια ιδέα από τις «μαγικές» δυνάμεις των πολεμικών τεχνών. Ο Δρόμος προς τον Ακλόνητο Νου είναι μεγάλος και ειδικά εάν πάρουμε υπόψιν μας τις πηγές από τους δασκάλους αυτούς, κάποιος έπρεπε να αφιερώσει όλη του τη ζωή στην εξάσκηση, στην προσευχή, ώστε να γίνει μέρος του Όλου. Η γενική ιδέα μέσω της οπτικής του Τακουάν ήταν αυτή. Φυσικά, ίσως μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε τα λόγια αυτά, ίσως σε κάποιους να φαίνονται παράδοξα. Όμως υπάρχουν αναφορές «μαγικών πρακτικών» -και όχι μόνο από νίνζα- στην Άπω Ανατολή.
