Υπνικη Παραλυση: Πόσοι απο εσάς έχετε ξυπνήσει ανίκανοι να μιλήσετε ή να κινηθείτε; Αν το έχετε πάθει δεν είστε οι μόνοι.Ο κλασικός προσδιορισμός του φαινομένου αποκαλείται Υπνικη Παραλυση.
Μπορεί να διαρκέσει μερικά δευτερόλεπτα, μερικά λεπτά ή σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερο και συνήθως συμβαίνει ακριβώς πρίν τον ύπνο η πριν το ξύπνημα. Αρκετοί άνθρωποι αναφέρουν πως κατά την διάρκεια της εμπειρίας νίωθουν μία παρουσία που πολύ συχνά περιγράφεται ως «κακόβουλη», απειλητική ή δαιμονική. Συνήθως η εν λόγω εμπειρία προκαλεί το αίσθημα του τρόμου.
Υπνικη Παραλυση
Η παρουσία συνήθως έχει οπτική παρουσία αλλά μερικές φορές μονάχα ακουστική. Επίσης αρκετοί άνθρωποι αναφέρουν πως επικρατεί η αίσθηση πως αιωρούνται ή πως βρίσκονται έξω από το σώμα τους. Πιστεύουν πως το Φαινόμενο είναι άκρως πνευματικό,παρά φυσικό.
Στον μοντέρνο Ιατρικό κόσμο αυτές οι εμπειρίες προσδιορίζονται ως «υπναγωγικές» και «υπνοπομπικές» Παραισθήσεις, άποψη που επιστρατεύεται συχνά για να εξηγήσει τις πνευματικές εμπειρίες από μία επιστημονική σκοπιά, αναφέροντάς τες ως ψυχο-παθολογικές. Είναι ακτανοητό πως η Υπνικη Παραλυση συμπίπτει με τους μηχανισμούς του νου. Αυτό που δεν είναι ευρέως κατανοητό όμως είναι οι παράξενες και ξεχωριστές εμπειρίες που αποκομίζει το άτομο όταν βιώνει την υπνική παράλυση. Και αυτό διότι στην σύγχρονη κοινωνία απωθούνται συζητήσεις ή μία αιτιολόγηση πως η πνευματική εμπειρία είναι η πιθανότερη εξήγηση για ένα παράδοξο και σύνθετο φαινόμενο.
Φαίνεται πως ο Ακαδημαικός κόσμος περιορίζει τις πιθανότητες μιας πνευματικότητας στην εμπειρία, και δεν συμμερίζεται την άποψη πως ο απλός κόσμος ίσως έχει κάτι να προσφέρει στην εξήγηση του φαινομένου μέσω των εξατομικευμένων εμπειριών. Υπάρχουν πεποιθήσεις που βασίζονται στις εμπειρίες αυτές και έχουν απορριφθεί ως «προληπτικές». Κι όμως θα έπρεπε να ερευνηθούν περαιτέρω για αναλυτικότερα συμπεράσματα. Αυτές οι εμπειρίες της υπνικής παράλυσης που πηγάζουν επίσης από τις πνευματικές παραδόσεις ανά τον κόσμο.
Στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα για περισσότερα από 100 χρόνια που εξηγούνται σε μία ψυχο-παθολογική βάση. Άρα επικρατέι η άποψη πως αυτές οι εμπειρίες είναι κοινές και πως συμβαίνουν σε «φυσιολογικούς» ανθρώπους.
Έτσι σχεδόν όλες οι Επιστημονικές προσεγγίσεις για την Υπνικη Παραλυση υποθέτουν πως οι εμπειρίες είναι στην ουσία ανθρώπινες παραισθήσεις. Ενώ ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσει η εξήγηση του φαινομένου από μία τελείως ουδέτερη αφετηρία, οι περισσότερες μελέτες αποκλείουν παντελώς την ιδέα μιας «πραγματικότητας» πίσω από την φαινομενική και ανθρώπινη «παραίσθηση» του ατόμου που βιώνει την υπνική παράλυση. Αυτό επειδή οι μετρήσεις πραγματοποιούνται με βιολογικές και χημικές δραστηριότητες κατά την διάρκεια της υπνικής παράλυσης δεν σημαίνει πως υπάρχει μία άρρηκτη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ίδιας της εμπειρίας.
Και ίσως υπάρχονυ και άλλα ζητήματα που ίσως θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν, μιας και η κβαντική επιστήμη μας αποδεικνύει πως υπάρχουν κόσμοι μέσα στον κόσμο μας που δεν μπορούμε καν να αντιληφθούμε με τις ανθρώπινες αισθήσεις.
The day Science begins to study non – physican Phenomenon, it will make more progress than it made in the previous centuries of its existence – Nikola Tesla
H Πνευματική Εμπειρία.
Οι σύγχρονοι ερευνητές δυσκολεύονται να προσδιορίσουν την ψυχή και την πνευματικότητα και όπως σημειώθηκε παραπάνω αυτές οι έννοιες δεν προσεγγίζονται επαρκώς από την επιστημονική κοινότητα. Αρκετό από τους αναγνώστες σίγουρα θα είναι εξοικειωμένοι με τις έννοιες αυτές που υπάγονται στον όρο «πνευματικότητα» και περιλαμβάνουν εξωσωματικές εμπειρίες, επιθανάτιες εμπειρίες, και πολλά ακόμη.
Είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε πως αρκετές εμπειρίες που έχουν οι άνθρωποι και αφορούν το «πνευματικό» πεδίο συμβαίνουν όταν το άτομο είναι σε κατάσταση πλήρους συνειδητότητας και εγρήγορσης και όχι κατά την διάρκεια αυτού που οι ερευνητές του ύπνου ονομάζουν Υπνικη Παραλυση. Πιθανόν το επίπεδο της επιστημονικής κατανόησης να μην έχει φτάσει τα απαιτούμενα επίπεδα εξέλιξης ούτως ώστε να εξηγήσει επαρκώς και σε ολόκληρο το εύρος του το φαινόμενο.
Σίγουρα φαίνεται πως υπάρχει η πνευματική διάσταση στο ζήτημα της υπνικής παράλυσης.Και αυτό διότι σχεδόν όλες οι πνευματικές παραδόσεις του κόσμου αποδέχονται την διαδικασία του ύπνου ως την δίοδο προς μία αστρική πραγματικότητα όπου η επικοινωνία με το επέκεινα είναι εφικτή. Αυτό ίσως εξηγεί και την παρουσία της «δαιμονικής» οντότητας που ακινητοποιεί τα άτομα που βιώνουν την εμπειρία και ίσως τελικά η μόρα να είναι όντως η αστρική κακοδαιμονική οντότητα που τρέφεται από την αιθερική ουσία του ατόμου, που την στιγμή του ύπνου ( και ειδικά αν δεν είναι εκπαιδευμένος να απωθήσει κάτι τέτοιο) είναι ευάλωτος σε αστρικές ονειρικές επιθέσεις.
