Το 1864 ο περιβόητος Ιούλιος Βερν έγραψε το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης», ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή έναν καθηγητή ορυκτολογίας που φτάνει στο κέντρο του πλανήτη από τον κρατήρα ενός ηφαιστείου στην Ισλανδία.
Από εκείνη την στιγμή και μετά ξεφύτρωσαν αρκετές θεωρίες για την ύπαρξη της αποκαλούμενης κούφιας γης ή κοίλης γης. Πολλοί που δεν γνωρίζετε την έννοια αυτή ή δεν έχετε δει τις περασμένες εκπομπές που έχω κάνει θα αναρωτηθείτε: Τι είναι η κούφια ή κοίλη γη; Η εξήγηση είναι απλούστατη: Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, η Γη είναι κούφια και διαμπερής στο εσωτερικό της, αφού επικοινωνεί με την επιφάνεια μέσω των δύο Πόλων αλλά και με τόσες και τόσες βαθιές σπηλιές.
Εκεί, στα έγκατα του πλανήτη, υπάρχουν στεριές και νερά, ατμόσφαιρα και ήλιος, βουνά και ήπειροι που κατοικούνται από όντα μη ανθρώπινα. Άλλοτε «Κοίλη», άλλοτε «Κούφια» και άλλοτε «Εσωτερική», αυτή η Γη είναι ένας κόσμος τρομακτικός, ένας κόσμος σκοτεινών δυνάμεων που τόσο προσπάθησαν να αποκτήσουν πρόσβαση οι Ναζί, αλλά και αρκετές άλλες παραστρατιωτικές ή μυστικιστικές ομάδες.
Πως ξεκίνησε όμως ο μύθος της Κούφιας Γης; Από τους Αρχαίους Έλληνες και αρκετούς ακόμα αρχαίους πολιτισμούς που μιλούσαν για τον λεγόμενο κάτω κόσμο. Για εμάς ήταν ο άδης, για τους Αιγυπτίους το Ντουάτ και πάει λέγοντας. Στην πιο σύγχρονη ιστορία όμως η θεωρία της κούφιας Γης αναζοπυρώθηκε από τον Αστρονόμο Έντμουντ Χάλεϊ που ισχυρίστηκε πως η Γη ήταν κούφια στο εσωτερικό της. Ο Χάλεϊ απέδιδε μέχρι και το Βόρειο Σέλας στην ύπαρξη αυτού του πελώριου κενού στο κέντρο του πλανήτη, λέγοντας πως προερχόταν από τη διαρροή της φωτεινής ατμόσφαιρας της Κοίλης Γης
Η κοινότητα των Βριλ, των κατοίκων της Κούφιας Γης, δημιουργήθηκε από ένα μυθιστόρημα του βρετανού συγγραφέα και πολιτικού Edward Bulwer-Lytton με τίτλο «The Coming Race» ή η επερχόμενη φυλή του 1871. Οι Βριλ ήταν η εξελιγμένη φυλή των υποχθόνιων όσο και η σκοτεινή ενέργειά της, κάτι που άρεσε πολύ στους θεοσοφιστές (όπως την περιβόητη Ρωσίδα Έλενα Μπλαβάτσκι) και μετέτρεψαν τους Βριλ σε αποκρυφιστική αλήθεια στα μέσα-τέλη του 19ου αιώνα.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τον μύθο της κούφιας γης μπορείτε να βρείτε στις αναλυτικές εκπομπές που έχω κάνει στο παρελθόν, γιατί σε αυτή την εκπομπή θα μιλήσουμε για την Κουφια γη στην Ελλάδα και τους θρύλους που έχουν αναπτυχθεί σχετικά με τα παράξενα υπόγεια ανοίγματα της πατρίδας μας.
Γιατί και στην Ελλάδα υπάρχει ο μύθος των υποχθόνιων κατοίκων που βρίσκονται στους πρόποδες της Πεντέλης και αφορούν ένα πανάρχαιο πολιτισμό που ίσως κατάγεται από τους Τιτάνες. Κάπου εδώ έρχεται στο προσκήνιο όχι μόνο η υπόγεια Αθήνα, αλλά η υπόγεια Ελλάδα γενικότερα. Ποιά είναι τα μέρη στην χώρα μας που έχουν ενισχύσει τον μύθο της Κούφιας Γης;
Σε περασμένο επεισόδιο μιλήσαμε για τις μυστικές έρευνες των Ναζί σε μία σπηλιά του διστόμου, και θρυλείται πως για την αναζήτησή τους για την κούφια γη πραγματοποίησαν έρευνες στο φαράγγι του Βίκου, στη Γαύδο, στο Δίστομο και αλλού. Ο Χίτλερ πίστευε πως η γη είναι κούφια και πως η καμπυλότητά της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπομπή υπέρυθρων ακτινών, που θα μπορούσαν να καταγράψουν κινήσεις σε τεράστιες αποστάσεις και για την διενέργεια πολεμικών επιχειρήσεων πίσω από τις γραμμές του εχθρού μέσω υπογείων διαδρομών.
Ας δούμε μερικά από τα σπήλαια ή υπόγεια σημεία της Ελλάδας που αποτελούν ορόσημα για την “Ελληνική” Κούφια Γη αφήνοντας απ’εξω τα κλασικά όμως η σπηλιά του νταβέλη στην Πεντέλη για προφανείς λόγους.
Σπήλαιο Ευριπίδη – Σαλαμίνα
Μία από τις υπόγειες τοποθεσίες που βρίσκονται στην Αττική είναι το Το -σφραγισμένο πλέον- πολυσυζητημένο «Σπήλαιο του Ευριπίδη» στη Σαλαμίνα. Πολλές ομάδες έχουν επισκεφθεί στο παρελθόν το σπήλαιο με τις λαβυρινθώδεις γαλάζιες στοές του στο οποίο ο Ευριπίδης έγραφε τις τραγωδίες του, μιας και για το σπήλαιο ακούγονται πολλές ιστορίες για ανεξήγητα φαινόμενα και παράξενες θεάσεις..
Σπήλαιο Ερμή – Κυλλήνη
Στην ανατολική πλαγιά του όρους Ζήρεια, σε υψόμετρο 1.750 μέτρων, βρίσκεται το περίφημο σπήλαιο «του Ερμή». Κατά την μυθολογία, στα έγκατα του σπηλαίου γεννήθηκε ο ψυχοπομπός Ερμής, γιος του Δία και της Μαίας. Το σπήλαιο αποτελούσε ιερό κέντρο της περιοχής και σε αυτό προσέρχονταν οι άνθρωποι κατά τους αρχαίους χρόνους για να τιμήσουν τον Ερμή, να του ζητήσουν βοήθεια και να του αφήσουν αφιερώματα.
Το σπήλαιο είναι 1.200 τ.μ. και διακλαδίζεται σε 8 θαλάμους με συμπλέγματα σταλακτιτών και σταλαγμιτών, απόδειξη της εκατομμυρίων ετών «ηλικίας» του. Έχει αρκετά κατηφορική κλίση και η κύρια διαδρομή είναι μήκους περίπου 100 μέτρων. Για το σπήλαιο του Ερμή έχουν αναφέρει αρκετοί επισκέπτες πολλά οριακά φαινόμενα, οπως orbs ή αλλόκοσμα φώτα.
Τροφώνιο Άντρο – Λιβαδειά
Ένα από τα πιο μυστηριώδη ανοίγματα προς τον κάτω κόσμο ήταν το Τροφώνιο Άντρο.
Το Τροφώνιο Άντρο ήταν μία κρύπτη κι εκείνοι που κατέβαιναν εκεί έκαναν εξομοίωση της κατάβασης στον Άδη, περνούσαν από μυητικό θάνατο της προσωπικότητάς τους (την οποία δεν θυμόντουσαν όταν ανέρχονταν), ταξίδευαν στο εσωτερικό της γης ταξιδεύοντας στο εσωτερικό της ψυχής τους και βλέποντας «δι’ εσόπτρου εν αινίγματι» την ψυχή τους να φανερώνεται θριαμβικά σε αυτούς με οράματα και διοράματα, στη φαντασμαγορία του γκροτέσκου περιβάλλοντος, συνομιλούσαν με τους Δαίμονες (με την αρχαία ελληνική σημασία του όρου), έπαιρναν χρησμούς, μιλούσαν με το μέλλον (έπαιρναν το μέλι από την κυψέλη του Τροφώνιου), εξιστορούσαν την περιπέτεια τους στους επόπτες ιερείς, εκείνοι κατέγραφαν τη διήγηση, είχαν λεπτομερές αρχείο με τις ψυχές όλων των επισκεπτών, μία υπόγεια ψυχολογία, έκαναν ένα είδος μυστικής ψυχανάλυσης.
Αυτή η παράξενη είσοδος που βρισκόταν στο έδαφος, μια στενή σκοτεινή τρύπα μπροστά στην οποία καθόσουν στο έδαφος, έβαζες τα πόδια σου μέχρι τα γόνατα μέσα σου, κι εκείνη σε τραβούσε απότομα μέσα, στην λεγόμενη «απαγωγός οπή» . Χανόσουν από την επιφάνεια της γης, κανείς δεν ήξερε πού πηγαίνεις, εσύ ταξίδευες μέσα στο μαντείο (!) ήταν σαν να πήγαινες σε έναν άλλον κόσμο, έβλεπες οράματα, συναντούσες ερπετά και φαντάσματα, σκιές και οπτασίες, άκουγες φωνές και ιστορίες, διδασκαλίες και Χρησμούς, έλειπες για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα πολλών ωρών και ακόμη και ημερών, ώσπου να σε ξεβράσει έξω η ίδια τρύπα, να σε πετάξει έξω και να εμφανιστεί πρώτα με τα πόδια κι έπειτα με το υπόλοιπο σώμα, ακριβώς όπως σε ρούφηξε, αντίστροφα αυτή τη φορά.
Σπήλαιο σχολής Αριστοτέλη – Νάουσα
Σε κοντινή απόσταση από την πόλη της Νάουσας, περίπου 2 χλμ. από αυτήν, στο Νυμφαίο (το ιερό που ήταν αφιερωμένο στις Νύμφες) της μακεδονικής πόλης Μίεζας, βρίσκεται ο τόπος όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση του μέγιστου φιλόσοφου της αρχαιότητας, Αριστοτέλη, και του πρίγκιπα Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στην τοποθεσία Ισβόρια, λοιπόν, συναντάται μέχρι και σήμερα η Σχολή του Αριστοτέλη, η οποία χρονολογείται από τα μέσα του 4ου π.Χ. και δημιουργήθηκε με σκοπό ο τεράστιος φιλόσοφος της αρχαιότητας να διδάξει στον γιο του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β’ και στους γιους των μακεδόνων ευγενών την ενάρετη ζωή και το ευ ζην, την κλασική ελληνική σκέψη και τις αρχές της πλατωνικής φιλοσοφίας.Πρόκειται για έναν χώρο όπου παρατηρούνται τρεις φυσικές σπηλιές, οι οποίες αποτελούν και τον κύριο χώρο της σχολής μαζί με έναν τοιχοβάτη μιας διώροφης στοάς με ιωνικούς κίονες. Πολλοί θεωρούν πως το αυθεντικό σπήλαιο του Αριστοτέλη είναι διαφορετικό και πολύ πιο δαιδαλώδες από όσο νομίζουμε, τόσο μάλιστα που μπορεί να οδηγεί και ως την Θεσσαλονίκη.
Φυσικά αυτά είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που σχετίζονται με την υπόγεια Ελλάδα και τον θρύλο της Κούφιας Γης. Δεν θα μπορούσα να αναφέρω όλα τα σημεία γιατί είναι άπειρα όμως αξίζει να σταθούμε και στην Υπόγεια αθήνα με περιοχές όπως το Ζάππειο, το Αδρειανό υδραγωγείο, τα καταφύγια της Ευελπίδων, τα σπήλαια στα τουρκοβούνια, τον Υμηττό και πάμπολλα ακόμα μέρη. Φυσικά έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία για το θέμα που μπορείτε να διαβάσετε αν σας ενδιαφέρει, όπως εκείνο του Λελούδα, ή του Παναγιώτη Δευτεραίου. Τα ερωτήματα όμως σχετικά με το τι υπάρχει στην μυστική και άγνωστη υπόγεια Ελλάδα παραμένουν ακόμα αναπάντητα.
πολύ ωραίο άρθρο όπως πάντα