Αναστάτωση έχει προκαλέσει η είδηση πως ο διαβόητος σταθμός της αποκάλυψης, εξέπεμψε μία μυστηριώδη δραστηριότητα. Και έφερε και πάλι στο φως τους απόκοσμους ήχους που εκπέμπει εδώ και πολλά χρόνια κρύβοντας μέσα τους παράξενα μηνύματα..
Εδώ και λίγες ώρες κυκλοφορεί η είδηση πως Ο σοβιετικός ραδιοφωνικός σταθμός UVB-76, γνωστός και ως “The Buzzer”, ενεργοποιήθηκε ξανά με τέσσερα κρυπτογραφημένα μηνύματα μέσα σε μόλις 24 ώρες, όπως είχε συμβεί λίγο πριν ξεκινήσει η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) στην Ουκρανία.
Στις 15 Απριλίου, ο σταθμός εξέπεμψε τις λέξεις: Neptune, Thymus, Foxcloak, Nootabu, όπως κατέγραψε το κανάλι UVB-76 logs στο Telegram, που παρακολουθεί συνεχώς τη συχνότητα 4625 kHz.Από τη δεκαετία του ’70, ο UVB-76 εκπέμπει συνεχώς έναν παράξενο βόμβο, θεωρείται ότι χρησιμοποιήθηκε από την KGB για μετάδοση στρατιωτικών εντολών και είναι πιθανόν να συνδέεται με μυστικές επιχειρήσεις ή ακόμα και πυρηνικά πρωτόκολλα.Το γεγονός ότι μετέδωσε τέσσερα τέτοια σήματα σε μία μόνο ημέρα θεωρείται σπάνιο και ανησυχητικό.
Τι συμβαίνει όμως με τον μυστηριώδη ρωσικό σταθμό της αποκάλυψης, όπως είναι ευρύτερα γνωστός; Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα τι ακούγεται όταν κάποιος συντονίζεται στη ραδιοσυχνότητα 4625 kHz. Μυστικά κωδικοποιημένα μηνύματα που μεταδίδονται μέσω των ερτζιανών ανάμεσα σε κυβερνήσεις και κατασκόπους;; Ένα Σήμα για την ημέρα της Αποκάλυψης που είναι έτοιμο να σημάνει συναγερμό για το τέλος του κόσμου; Ή μια μυστηριώδης μετάδοση προσαρμοσμένη για να αλληλεπιδρά με την ιονόσφαιρα;
Γνωστό ότι προέρχεται από τη Ρωσία —αν και αυτό δεν έχει ποτέ επιβεβαιωθεί από τη ρωσική κυβέρνηση— το σήμα ήταν μια συνεχής μετάδοση από επαναλαμβανόμενα “μπιπ”, τα οποία με τα χρόνια μετατράπηκαν σε έναν ανησυχητικό βόμβο που επαναλαμβάνεται για δεκαετίες. Η προέλευση της εκπομπής ήταν εντελώς άγνωστη, μέχρι που ξαφνικά και απροσδόκητα ακούστηκαν οι πρώτες λέξεις στον σταθμό, οι οποίες τον ταυτοποίησαν ως UVB-76 και επιβεβαίωσαν πως εξέπεμπε από ένα στρατιωτικό καταφύγιο στο Πόβο, μια μικρή πόλη 19 μίλια έξω από τη Μόσχα.
Αυτή την διακοπή ακολουθησαν νέες περίεργες και ανησυχητικές προσθήκες: απόκοσμοι ήχοι κάποιος να κινείται κοντά, μια απότομη φωνή που διαβάζει μια σειρά από ονόματα και αριθμούς, και μια υποβλητική, σχεδόν απειλητική μουσική στο βάθος. Ο «σταθμός-φάντασμα» καταγράφηκε και ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1982, αλλά θεωρείται πως λειτουργούσε ήδη από το 1976. Οι ήχοι που μεταδίδονταν τότε ήταν ένα ζεύγος από σύντομα «μπιπ» σε γρήγορη διαδοχή. Ωστόσο, το 1990 ο ήχος άλλαξε σε ένα συνεχές βουητό, δημιουργώντας στο δημοφιλές παρατσούκλι του σταθμού: «The Buzzer» (Ο Βομβητής).
Το βουητό ακούγεται περίπου 25 φορές ανά λεπτό και, με λίγες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, συνεχίζεται 24 ώρες το 24ωρο, ασταμάτητα, από τότε που εντοπίστηκε για πρώτη φορά την Παραμονή των Χριστουγέννων του 1997. Η πρώτη τεκμηριωμένη φωνητική μετάδοση στη συχνότητα 4625 διέκοψε τον βομβητή — μια ρωσική φωνή διάβασε ένα μήνυμα στον αέρα.
Ο σταθμός επέστρεψε στη μετάδοση των βόμβων, αλλά είχε πλέον δώσει στον εαυτό του ένα όνομα: UVB-76. Αν και η συχνότητα του τόνου έχει αλλάξει, είτε επιταχυνθεί είτε επιβραδυνθεί με τα χρόνια, οι φωνητικές μεταδόσεις και κάθε άλλου είδους ανωμαλία ήταν σπάνιες. Ένα ακόμη στοιχείο για τη ρύθμιση του πομπού ήρθε στις 3 Νοεμβρίου 2001, όταν ο σταθμός φάνηκε να συνέλαβε ένα απόσπασμα συνομιλίας μεταξύ δύο ατόμων στη Ρωσία όπου ακούστηκε η φράση «Είμαι ο 143, δεν λαμβάνω τη γεννήτρια, αυτά προέρχονται από το δωμάτιο εξοπλισμού».
Αυτός ο ακουστικός διάλογος επιβεβαίωσε μία από τις δύο δημοφιλείς θεωρίες: ότι το βουητό δεν ήταν εσωτερικό και προηχογραφημένο, αλλά ζωντανός ήχος ενισχυμένος από μικρόφωνο που ήταν πάντα ενεργοποιημένο — ή ότι ένα άλλο μικρόφωνο στην περιοχή είχε ξεχαστεί ανοιχτό. Μερικοί ραδιοερασιτέχνες συνεχίζουν να συντονίζονται στον σταθμό, πρόθυμοι να αποκαλύψουν τα μυστήρια πίσω από αυτούς τους επαναλαμβανόμενους ήχους.
Στις 5 Ιουνίου του 2010, ο σταθμός σίγησε σπάζοντας το μοτίβο του. Ο βομβητής σταμάτησε χωρίς εξήγηση. Μετά από περίπου 24 ώρες σιγής, ο ήχος επανήλθε στο φυσιολογικό. Τον ίδιο μήνα, ο Εσθονός μηχανικός και ραδιοερασιτέχνης Άντρες Slade δημιούργησε έναν διαδικτυακό σταθμό που μετέδιδε το σήμα του UVB-76. Αυτή η online μετάδοση προσέλκυσε ακροατές από όλο τον κόσμο — νέα αυτιά που έφτασαν σε μια μεταβατική εποχή στην ιστορία του σταθμού.Στις 25 Αυγούστου, ο βομβητής σταμάτησε ξανά, ακολουθούμενος από ήχους χτυπημάτων, συρσίματος και βημάτων. Οι ανωμαλίες συνεχίστηκαν μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου, καθώς οι ακροατές πρόσεξαν ότι οι βόμβοι διακόπτονταν από ηχογραφημένα μουσικά αποσπάσματα, συγκεκριμένα από το «Χορό των Μικρών Κύκνων» του Ρώσου συνθέτη Τσαϊκόφσκι.
Στις 7 Σεπτεμβρίου σημειώθηκε μια πιο δραματική και ουσιαστική αλλαγή: μια νέα φωνητική μετάδοση που ανακοίνωσε τα νέα διακριτικά κλήσης του σταθμού: MIKY DIMITRI XENA BORIS ή MDZhB, ακολουθούμενη από μια μακρά σειρά αριθμών και γραμμάτων , που φαίνεται να ήταν ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα για το UVB.
Στις 10 Νοεμβρίου, πλέον με το όνομα MDZhB, μεταδόθηκε άλλη μια συνομιλία που Ταυτοποιήθηκε ως τηλεφωνική κλήση: μια ανδρική φωνή αναφέρει «ο αξιωματικός της ταξιαρχίας σε υπηρεσία, ο κωδικός επικοινωνίας Ντεμπού και το όνομα Νέσντα». Μια γυναικεία φωνή απαντά «ο αξιωματικός επικοινωνίας Ντεμπού, ανθυπασπιστής Ουσπένσκαγια, έλαβε την κλήση από τη Νέσντα». Η συνομιλία ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια από κάθε άλλη που έχει καταγραφεί στον σταθμό και ο σκοπός της —όπως και του ίδιου του σταθμού— παρέμεινε ασαφής. Αν και πολλοί είχαν ήδη αναπτύξει αρκετές θεωρίες σχετικά με τον μυστηριώδη σταθμό φάντασμα ή σταθμό της αποκάλυψης.
Μία από τις κυρίαρχες θεωρίες είναι ότι πρόκειται για έναν μυστηριώδη σταθμό αριθμών που μεταδίδει μυστικά κωδικοποιημένα μηνύματα. Τέτοιοι σταθμοί υπάρχουν από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και χρησιμοποιούνταν για να αποστέλλουν μηνύματα μεταξύ κυβερνητικών υπηρεσιών και κατασκόπων μέσω δημόσιας ραδιοφωνίας, σε μορφή πενταψήφιων αριθμών ή γραμμάτων. Τα μηνύματα αποκωδικοποιούνταν με ένα κλειδί μίας χρήσης που μόνο ο παραλήπτης κατείχε. Η δημόσια φύση των εκπομπών κατέστησε σχεδόν αδύνατο τον εντοπισμό των αποδεκτών. Πολλές φορές, τα κωδικοποιημένα μηνύματα δημιουργούνταν από καταγραφές του ήχου του δρόμου ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης τυχαιότητα και να μην αποκαλυφθεί κάποιο μοτίβο.
Μετά την πρώτη αναμετάδοση το 1997 το βουητό παρέμενε εντονο σε τόνο και μοτίβο, σε σημείο που το όποιο κωδικοποιημένο μήνυμα θα βρισκόταν κάπου στις συχνότητές του. Μία ακόμα δημοφιλής θεωρία αναφέρει πως το βουητό αυτό χρησιμοποιήθηκε ως ένα είδος σήματος που θα πυροδοτούσε αντίποινα σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης ενάντια στην Ρωσία.
Μία άλλη θεωρία προέρχεται από το γεωφυσικό παρατηρητήριο Borac και υποστήριξε ότι χρησιμοποιείται για επιστημονικούς λόγους, και πιο συγκεκριμένα για μετρήσεις στην ιονόσφαιρα. Ωστόσο, η συχνότητα 4625 kHz υπόκειται σε παρεμβολές, καθιστώντας την αναξιόπιστη για τέτοιο σκοπό. Επίσης, δεν είναι σαφές τι επιστημονικό ενδιαφέρον θα είχε ο ρωσικός στρατός εκεί.
Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι πρόκειται για στρατιωτικό δίκτυο επικοινωνίας που καλύπτει τη Δυτική Ρωσία. Οι βόμβοι δεν είναι μηνύματα, αλλά «ηχητικά γεμίσματα» που κρατούν τη συχνότητα απασχολημένη ώστε να μην τη χρησιμοποιούν άλλοι ραδιοχρήστες. Μια φωτογραφία από τη ρωσική Wikipedia ενισχύει αυτή τη θεωρία, απεικονίζοντας ένα πλαίσιο με χαρτί σε ρωσικό στρατολογικό γραφείο που αναφέρει ευκρινώς τη συχνότητα 4625 kHz.
Από τότε που ο Slade μετέφερε τον σταθμό MDZhB στο διαδίκτυο, οι ακροατές του αυξήθηκαν κατακόρυφα, φτάνοντας τις εκατοντάδες χιλιάδες. Ένα ερώτημα που παρέμενε ήταν η τοποθεσία του σταθμού. Αν και αρχικά εντοπίστηκε στον πύργο εκπομπής στο Πόβο, μετά το χάος του 2010 θεωρήθηκε ότι μεταφέρθηκε, πιθανόν λόγω μετεγκατάστασης του στρατού. Ένας πρώην υψηλόβαθμος Ευρωπαίος αξιωματούχος, με τα αρχικά JM, εντόπισε νέο πομπό κοντά στην πόλη Πσκοφ, κοντά στα σύνορα με την Εσθονία.
Αυτό ενέπνευσε δύο ομάδες εξερευνητών να επισκεφθούν το παλιό σημείο εκπομπής στο Πόβο. Ένας ηλικιωμένος κάτοικος τους είπε ότι το 2010 και έπειτα από μία σφοδρή καταιγίδα, η περιοχή καλύφθηκε από ομίχλη και το στρατόπεδο εκκενώθηκε μέσα σε 90 λεπτά. Εκεί, οι εξερευνητές βρήκαν εγκαταλελειμμένα στρατιωτικά κτίρια, εξοπλισμό και προσωπικά αντικείμενα. Ο ραδιοπύργος ύψους 30 έως 45 μέτρων ήταν σκουριασμένος, με δορυφορικά πιάτα, και δέσποζε πάνω από ένα υπόστεγο με ηλεκτρονικά, δίπλα σε μια αρχαία πέτρινη δομή με βρύα.
Βρήκαν και το μεγάλο υπόγειο καταφύγιο απ’ όπου μεταδιδόταν το σήμα. Ένας εξερευνητής το περιέγραψε ως «ένα ήσυχο, μοναχικό, σκοτεινό μέρος — σαν λαβύρινθος με πολλούς διαδρόμους». Η πιο συγκλονιστική ανακάλυψη ήταν ένα βιβλίο με καταγεγραμμένα μηνύματα, που επιβεβαίωνε ότι χρησιμοποιούνταν από τον ρωσικό στρατό για επικοινωνίες. Όλα τα σήματα ήταν συντονισμένα στα 4625 kHz.
Παρόλο που ένα μεγάλο μέρος του μυστηρίου έχει αποκαλυφθεί, τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα από τη ρωσική κυβέρνηση. Σήμερα, θεωρείται πως ο σταθμός εκπέμπει πλέον από μία τοποθεσία στη Μόσχα και έχει ξαναμετονομαστεί σε ZHUO. Τα φαντασμαγορικά μηνύματα εξακολουθούν να ακούγονται κατά διαστήματα, υποδεικνύοντας ότι ο σταθμός χρησιμοποιείται ακόμα από τον ρωσικό στρατό. Είτε πρόκειται για μυστικό κατασκοπικό σταθμό, είτε για ασφαλιστήριο αποκάλυψης, είτε για ακόμα πιο μυστηριώδες επιστημονικό πείραμα — ίσως να μη μάθουμε ποτέ. Ενώ ο σταθμός-φάντασμα συνεχίζει να να εκπέμπει τα απόκοσμα μηνύματά του εμείς παραμένουμε στο σκοτάδι σχετικά με το τι μπορεί να σημαίνουν…
