Ρούνοι, Τα Ενεργειακά κλειδιά των δυνάμεων του Σύμπαντος: Σύμφωνα με τις αρχαίες γερμανικές γλώσσες των λαών της βόρειας Ευρώπης, η λέξη ρούνος προέρχεται απ’την πρωτο-ινδοευρωπαική ρίζα reu-ru που σχετιζόταν με την προφορική μεταβίβαση μιας γνώσης, καθώς και από τη ρίζα gwor-w-on απ’την οποία είχαν δημιουργηθεί κάποια ονόματα Ινδοευρωπαίων θεών. Έτσι, με την πάροδο των χρόνων, ρούνος κατέληξε να σημαίνει το μυστικό ή το απόκρυφο, εκείνη τη θεική γνώση που μεταδίδεται ψιθυριστά από τον ιερέα στο μαθητευόμενο.
Η ιστορία των Ρούνων
Το πιο αρχαίο ρουνικό αλφάβητο Φούθαρκ ( φ=F, ΟΥ=U, Θ=T, Α=a, Ρ=r, Κ=c ) είναι το γερμανικό και έχει 24 γράμματα. Οι ρούνοι έγιναν μέσο γραπτής έκφρασης το 500 π.Χ., όταν οι νομαδικές φυλές των γερμανών ή τευτόνων ήρθαν σε επαφή με Ετρούσκους και Φοίνικες. Έτσι δημιουργήθηκε το αλφαβητικό σύστημα της πρωτογερμανικής γλώσσας. Είναι η επικρατέστερη ρουνική γραφή, ενώ διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Κάθε σύμβολο αναπαριστά κάποιο φθόγγο και ταυτόχρονα σημαίνει τη λέξη απ’την οποία έχει πάρει το όνομα του. Π.χ. R (Ράιντο) = Τροχός, J (Γιέρα) = Θερισμός, p (Πέρθρο) = Μηλιά
Παρατηρούμε, ότι τα σύμβολα αποτελούνται από οριζόντιες και κάθετες γραμμές. Αυτό συμβαίνει διότι οι νομάδες χάραζαν τους ρούνους σε κορμούς δέντρων και κλαδιά, σε μαχαίρια, ξύλινα εργαλεία, όπλα, πέτρινα ή μεταλλικά αντικείμενα. Λειτουργούσαν σαν σφραγίδες και προσευχές που κρατούσαν τους εχθρούς μακριά από ένα χωριό ή σαν ξόρκια και κατάρες που προστάτευαν ή απειλούσαν τη ζωή του κατόχου. Δηλαδή, οι ρούνοι αποτελούσαν ουδέτερα εργαλεία μαγείας και μαντείας που υιοθετούσαν την ηθική σαμάνου και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τον πιο αγνό σκοπό, όπως η αυτογνωσία και η προσέλκυση θετικών αλλαγών, μέχρι και τον πιο σκοτεινό, όπως είναι η νεκρομαντεία.
Στα τέλη του 8ου αιώνα, το αρχαίο αλφάβητο απλοποιήθηκε στο Σκανδιναβικό Φούθαρκ που είχε 16 γράμματα και που η χρήση του μειώθηκε δραματικά μετά τον εκχριστιανισμό της Σκανδιναβίας. Ακόμη, υπάρχει και το αγγλοσαξωνικό ή νεότερο Φούθαρκ, το οποίο έχει 33 γράμματα και αντιστοιχεί χρονικά στην εποχή των Βίκινγκς. Οι ρούνοι χρησιμοποιούνται σαν αλφάβητο από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και επιβιώνουν με τη μορφή των μεσαιωνικών ρούνων (1100-1500) μέχρι τις αρχές της Αναγέννησης. Τα λατινογενή αλφάβητα ‘διώχνουν’ τα ρουνικά, αλλά σε κάποια απομακρυσμένα μέρη της Σκανδιναβίας καθώς και σε κάποια νησιά του Βόρειου ατλαντικού χρησιμοποιούνται ως σύστημα γραφής σε ανεπίστημες διαλέκτους. Κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Στην Ισλανδία οι ρούνοι χρησιμοποίηθαν μέχρι το 1600 περίπου, ενώ σήμερα η μελέτη τους θεωρείται ισότιμη με οποιαδήποτε άλλη κοσμογονική διδασκαλία.
Τον 20ο αιώνα, κατά την περίοδο 1933–1945, τα ηγετικά στελέχη της ναζιστικής Γερμανίας, καθώς και διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις, υιοθέτησαν τα σύμβολα των ρούνων και χρησιμοποίησαν την απόκρυφη γνώση τους για δικούς τους απάνθρωπους σκοπούς. Το ‘όνομα’ των ρούνων αποκαταστάθηκε μετά το 1950.
Ακόμα και το φαινομενικά ‘αθώο’ σύμβολο της ειρήνης, απεικονίζει τον ρούνο Αλγκίζ (προστασία, δύναμη, αφοσίωση), ανεστραμμένο μέσα σε έναν κύκλο.
Τελικά, παρατηρούμε πως το ρουνικό αλφάβητο δεν αλλοιώθηκε ούτε τροποποιήθηκε τόσο, ως προς τη μορφή του, ώστε να χαθεί τελείως. Οι διαφοροποιήσεις των ρούνων αφορούσαν περισσότερο στην προφορά των φθόγγων, σύμφωνα με τις φωνητικές γλωσσικές ανάγκες κάθε λαού, αφήνοντας σχεδόν ανέπαφα τα σύμβολα. Για την ακρίβεια, ίσως οι ρούνοι να ήταν εκείνη η κρυφή πηγή δημιουργίας των λατινικών γραμμάτων που χρησιμοποιεί σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης. Κάποιοι, υποστηρίζουν πως οι ρούνοι είναι ο θησαυρός που διασώθηκε απ’τη μυθική Ατλαντίδα.
Οι Έλληνες ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με την ιστορία των ρούνων κάπου στην δεκαετία του ’80. Γι’αυτό το λόγο, ακόμα και σήμερα η βιβλιογραφία μας είναι φτωχή σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες και οι γνώσεις μας αόριστες και ασαφείς. Είναι όμως, καθήκον μας να γνωρίζουμε πιο εμπεριστατωμένα και ουσιαστικά αυτήν την πολύτιμη κληρονομιά της ευρωπαικής Εσωτεριστικής Παράδοσης.
Ο Σαμάνος Βόνταν και η προέλευση των Ρούνων
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πηγή προέλευσης των ρούνων. Ωστόσο, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο θεός που σχετίζεται περισσότερο με τους ρούνους είναι ο Βόνταν. Πρόκειται στην ουσία για τον Οντίν, που θεωρείται ο ανώτατος θεός στην Σκανδιναβική μυθολογία όπως ακριβώς ο Δίας στο ελληνικό δωδεκάθεο. Σε μια πρώιμη τευτονική του ενσάρκωση, ο Οντίν είναι ένας δρυίδης που καταφέρνει, μέσα από δοκιμασίες σωματικής αντοχής, να αποσπάσει μέσω αστρικής προβολής τους ρούνους απ’τις ρίζες του Δέντρου των Εννέα Κόσμων. Το Δέντρο της Ζωής, Υγκντράσιλ. Ένα τμήμα του Ισλανδικού ποιήματος Havamal είναι αρκετό για να διακρίνουμε την αληθινή φύση αυτής της μυητικής δοκιμασίας: Ο Βόνταν σκαρφαλώνει στη μεγάλη φλαμουριά απ’την οποία ξεπήδησε η ζωή, τραυματίζει το δεξί του μάτι με το δόρυ του και έπειτα στέκει κρεμασμένος ανάποδα ανάμεσα στους εννέα κόσμους, για εννέα μέρες χωρίς τροφή και νερό.
Ο πόνος, το αίμα απ’τις πληγές του και η εξάντληση του σώματός του απ’την δίψα και την πείνα, ωθούν το αστρικό σώμα του μάγου έξω απ’το φυσικό του για να περιπλανηθεί προς τα κάτω, στις αθέατες ρίζες του δέντρου, όπου εμπνέεται τους ρούνους. Συνειδητοποιούμε, λοιπόν, ότι οι ρούνοι είναι δημιούργημα των σκοτεινών κόσμων που φωλιάζουν στα κατώτερα σημεία του δέντρου. Εκεί στα βάθη, μέσα στο βασίλειο του θανάτου και των σκιών, όπου κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίζει τι πραγματικά υπάρχει. Εκεί, ο Βόνταν, αποκτά την υπέρτατη σοφία θυσιάζοντας κάτι ασήμαντο, όπως το μάτι του, για κάτι ανώτερο, όπως είναι η διεύρυνση της συνειδητότητας του.
Αν αναλύσουμε αυτό το μυητικό, θα δούμε πως υπάρχουν πολλές αλληγορίες που μπορούν να θεωρηθούν ακόμα και αλχημιστικές. Ολόκληρη η εικόνα της θυσίας του Βόνταν, μας θυμίζει την κάρτα του Κρεμασμένου στην τράπουλα Ταρώ, όπου για την απόκτηση της σοφίας απαιτείται ένα επίπονο βίωμα. Το Δέντρο συμβολίζει τα διάφορα επίπεδα συνειδητότητας του ανθρώπινου νου καθώς και τις αντίθετες δυνάμεις που διέπουν όλα τα δημιουργήματα. Η θυσία του δεξιού του ματιού συμβολίζει το ‘άνοιγμα’ του δεξιού ημισφαιριού, δηλαδή της διαίσθησης, της φαντασίας και των υπερφυσικών δυνάμεων. Όταν τελικά, ο Βόνταν, τολμά να βρεθεί αντιμέτωπος με το σκοτάδι του υποσυνειδήτου του (οι ρίζες του δέντρου) δαμάζοντας την ύπουλη δύναμη του, συλλαμβάνει τα σύμβολα των ρούνων στο νου του. Τελικά, καταφέρνει να επιστρέψει γρήγορα πίσω το υλικό του σώμα έχοντας πια αφυπνίσει την αντίληψη του. Κατανοεί πια, την έννοια της αυτογνωσίας και γνωρίζει πως μπορεί να διαλέξει μεταξύ της ανέλιξης ή της υποβίβασης της φύσης του, ταξιδεύοντας από έναν κόσμο ενεργειών στον άλλο.
Ακόμη, η θυσία του μάγου Βόνταν έχει πολλά κοινά στοιχεία με τη θυσία του Ιησού στη χριστιανική παράδοση. Και στα δύο γεγονότα, κοινός παράγοντας είναι ο επιβλαβής θάνατος των κατώτερων χαρακτηριστικών που τελικά οδηγεί στην αναγέννηση του πνεύματος και στην ανταμοιβή του με ανώτερα χαρίσματα. Το κρέμασμα και σταύρωση, η πληγή από το δόρυ, η ενσάρκωση μιας θεικής διάνοιας σε ανθρώπινη μορφή και η υποβολή του εαυτού σε μια ακραία μύηση εξέλιξης, αποτελούν τελικά ταυτόσημες διδασκαλίες που φανερώνουν το πιο απλό και σημαντικό μυστικό απ’όλα: πως ο άνθρωπος είναι ένας μικρός Θεός. Ο ήρωας της ζωής του.
Τι αντιπροσωπεύουν οι Ρούνοι
Κάθε ρουνικό σύμβολο είναι συνδεδεμένο με μια θεότητα απ’το πάνθεο, κουβαλά τη δική του ιστορία και το όνομα του σχετίζεται με εκείνο που αντιπροσωπεύει. Οι Θεοί αποτελούν τις προσωποποιημένες δυνάμεις του σύμπαντος που διαποτίζουν με την ξεχωριστή τους αστρική ταυτότητα και ενέργεια τον κάθε ρούνο. Κάθε ρούνος, λοιπόν, είναι ένα γράμμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο γραπτό λόγο, αλλά όπως ισχύει με τα εβραικά και τα ενωχιακά γράμματα, κάθε ένας απ’αυτούς είναι επίσης μια πνευματική διάνοια με τον δικό της κόσμο. Αναλυτικότητερα, το συλλογικό υποσυνείδητο των ανθρώπων μεταβίβασε με την πίστη του, την νοημοσύνη των οντοτήτων της φαντασίας του στους ρούνους. Είναι οντότητες που έχουν επίγνωση της ύπαρξης τους ενώ οι ρούνοι αποτελούν τα αστρικά κλειδιά, που όταν χρησιμοποιούν σωστά κατά τη διάρκεια του πετάγματος της ψυχής, οδηγούν στους τόπους όπου εκείνα βασιλεύουν. Κάθε ρούνος φέρει μια μοναδική απόκρυφη μουσική και σημασία, μια ιδιότητα πέρα από την εγκόσμια έννοια που του δόθηκε στον υλικό κόσμο.
Όσον αφορά το Δέντρο της Ζωής, οι ρούνοι αποτελούν τις 24 γέφυρες που κρατούν τους κόσμους του Δέντρου ενωμένους. Τα 24 μυστικά μονοπάτια, των οποίων η μελέτη βοηθά τον μυημένο να ταξιδεύει ανάμεσα στους κόσμους χτίζοντας αλήθειες, σημασίες και νόμους. Οι ρούνοι είναι το αλχημιστικό εργαλείο της ψυχής που ξεκλειδώνει την αρμονία και την ισορροπία της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι Βορειοευρωπαίοι ιερείς θεωρούσαν πως, οι ρούνοι είχαν το δικό τους ήχο-φθόγγο, τη δική τους μαγική φράση-κλειδί και πως αναπαριστούσαν στάσεις του σώματος για να ανοίξουν οι δίαυλοι επικοινωνίας με τις ανώτερες ενέργειες. Θεωρία που παραπέμπει λίγο στη φυσική και νοητική πρακτική άσκηση της ινδικής παράδοσης, που ονομάζεται γιόγκα. Κάθε κίνηση είναι ένας περιοδικός, ρυθμικός χορός που αντανακλάται απ’τον μακρόκοσμο στο μικρόκοσμο και το αντίστροφο. Η εμβρυική στάση του ανθρώπου, το άνθισμα ενός λουλουδιού, το άνοιγμα των φτερών ενός πουλιού, τα ορμητικά νερά ενός ποταμού, όλα είναι κινήσεις της ίδιας συμπαντικής ουσίας. Τα σύμβολα των ρούνων αποτυπώνουν τις κινήσεις αυτές. Οι ρούνοι, όπως και κάθε άλλη γραφή, δεν είναι πράγματα χειροπιαστά, αλλά ενέργειες. Αποκτούν υλική μορφή μόνο όταν χαρακτούν πάνω σε κάποια υλική επιφάνεια. Είναι οι 24 εκφάνσεις της ζωής. Οι ατραποί που απορρέουν απ’την πηγή της Ζωτικότητας του Όλου (τις ρίζες του Δέντρου). Είναι γέννημα της κοσμικής φαντασίας. Το μεδούλι της ύπαρξης.
Συνδέονται άμεσα με την ερμητική Καμπαλά, την Ενωχιακή Μαγεία, τις 78 κάρτες των Ταρώ, τα ζώδια και τα διάφορα αλχημιστικά και ελευθεροτεκτονικά μυητικά τελετουργικά.
Ακόμη, οι ρούνες έχουν χρησιμοποιηθεί αυθεντικές ή παραλλαγμένες, ως μαγικές σφραγίδες σε videogames, σε βιβλία, σε ταινίες, σε tattoo κλπ επηρεάζοντας φανερά τους κόσμους της φαντασίας ανά την υφήλιο.
Το Δέντρο Υγκντράσιλ (οι Κόσμοι και οι Ρούνοι που τους αντιστοιχούν):
Συμβολισμοί
ΓΟΥΙΡΝΤ – Ο ΚΕΝΟΣ ΡΟΥΝΟΣ: Το πεπρωμένο, το Κάρμα.
ΦΕΧΟΥ/Fehu: ‘’Αγελάδα’’, η δύναμη της αγαθών και της αφθονίας.
ΟΥΡΟΥΖ/Uruz: ‘’Βουβάλι’’, η σωματική δύναμη κι αντοχή.
ΘΟΥΡΙΣΑΖ/Thurisaz: ‘’Αγκάθι’’, η πίστη και η προστασία απ’τις ανώτερες δυνάμεις.
ΑΝΣΟΥΖ/Ansuz: ‘’Στόμα’’, η δύναμη του λόγου, η σοφία.
ΡΑΙΝΤΟ/Raido: ‘’Τροχός’’, η μετακίνηση και η ροή κάθε είδους.
ΚΕΝΑΖ/Kenaz: ‘’Πυρσός’’, το τεχνητό φως κι η δύναμη της δράσης.
ΓΚΕΜΠΟ/Gebo: ‘’Δώρο’’, η προσφορά, η ένωση και η δυαδικότητα.
ΓΟΥΝΤΖΟ/Wunjo: ‘’Χαρά’’, η ευτυχία, η εγκράτεια, η ωρίμανση.
ΧΑΓΚΑΛΑΖ/Hagalaz: ‘’Χαλάζι’’, οι απρόβλεπες δυνάμεις της φύσης.
ΝΟΝΤΙΖ/Nauthiz: ‘’Ανάγκη’’, η καθυστέρηση, το εμπόδιο, η αντιξοότητα.
ΙΣΑ/Isa: ‘’Πάγος’’, η αδράνεια κι η στασιμότητα.
ΓΙΕΡΑ/Jera: ‘’Θερισμός’’, η κυκλικότητα κι η αιώνια τάξη.
ΕΗΓΟΥΑΖ/Eithwaz: ‘’Έλατο’’, ισορροπία αντιθέτων, εσωτερικότητα, στήριξη.
ΠΕΡΘΡΟ/Perth: ‘’Πιόνι’’, η αποκάλυψη, το μυστικό, η μήτρα.
ΑΛΓΚΙΖ/Algiz: ‘’Άλκη’’, το προστατευτικό εμπόδιο, η αποτροπή του κακού.
ΣΟΓΟΥΙΛΟ/Sowilo: ‘’Ήλιος’’, η επιτυχία, η αισιοδοξία κι η ευτυχία.
ΤΕΗΓΟΥΑΖ/Tiwaz: ‘’Όρκος’’, η νίκη κι η ανύψωση.
ΜΠΕΡΚΑΝΑ/Berkano: ‘’Πραγμάτωση’’, η γέννηση κι η ανάπτυξη.
ΗΓΟΥΑΖ/Ehwaz: ‘’Άλογο’’, η περιπλάνηση, η δύναμη κι η αφοσίωση.
ΜΑΝΝΑΖ/Mannaz: ‘’Άνθρωπος’’, η αλληλεγγύη, η αντιστοιχία μικρόκοσμου/μακρόκοσμου.
ΛΑΓΚΟΥΖ/Laguz: ‘’Λίμνη’’, το νερό, το υποσυνείδητο κι η διαίσθηση.
ΙΝΓΚΓΟΥΑΖ/Ingwaz: ‘’Ολοκλήρωση’’, η γονιμότητα, η οικογένεια, οι αντίθετες δυνάμεις.
ΝΤΑΓΚΑΖ/Dagaz: ‘’Ημέρα’’, το φυσικό φως, ο θάνατος κι η μεταμόρφωση.
ΟΘΑΛΑ/Othila: ‘’Πρόγονος’’, το πατρικό σπίτι, η παράδοση κι οι ρίζες.
Οι ρούνοι, λοιπόν, είναι απλά αρχετυπικά σχέδια που αφυπνίζουν τις βαθύτερες πτυχές του ανθρώπινου υποσυνειδήτου. Είναι γράμματα, έννοιες, ενέργειες, ήχοι, κινήσεις. Αντιπροσωπεύουν μια παράδοση μαντείας μέσω των φυσικών στοιχείων, ένα σύστημα αυτογνωσίας και κατανόησης των κοσμικών κανόνων. Εκφράζουν τις ορμές, τους φόβους, τα πάθη, τις ελπίδες και τις επιθυμίες του κρυφού μας νου. Οι ρούνοι υπάρχουν παντού. Στο σκοτάδι και στο φως. Καθρεφτίζονται στο χώμα, στο νερό, στον ουρανό, στα δέντρα, στα βουνά. Μέσα μας… Στη ζωή μας. Είναι τα αόρατα σύμβολα της ψυχής μας.
