Μπορεί ένας άνθρωπος να κυριευτεί από δαιμονικές οντότητες; Είναι πραγματικοί οι εξορκισμοί; Ποιός ήταν τελικά ο διασημότερος εξορκιστής στον κόσμο που η ζωή του έγινε ταινία; Ας ρίξουμε μία ματιά στην ζωή του αληθινού εξορκιστή του Βατικανού!
Η σύνδεση του τρόμου και της θρησκείας πάντα δημιουργεί μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Για αυτό το λόγο μας αρέσει να ακούμε τέτοιες τρομακτικές ιστορίες ή να παρακολουθούμε αντίστοιχες ταινίες, όπως ο Εξορκιστής του Βατικανού με πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου. Τέτοιες ταινίες ή ιστορίες διεγείρουν το ενδιαφέρον του κοινού που πάντα τρόμαζε με τους εξορκισμούς και το ενδεχόμενο κάποιου δαιμονισμού.
Οι εξορκισμοί εξάλλου έχουν αποτελέσει αντικείμενο θρύλων και παραδόσεων ανά τις εκατονταετιες και το φαινόμενο δεν σταματάει εδώ, μια και συνεχώς εμφανίζονται νέες περιπτώσεις δαιμονισμένων που αναζητούν την λύτρωση από το σκοτεινό πνεύμα που τους εξοντώνει σιγά σιγά.
Η αντιπαράθεση για το αν αυτοί οι δαιμονισμοί είναι πραγματικοί ή αποτέλεσμα ψυχικών ασθενειών επίσης κρατά για δεκαετίες, όμως έχουν υπάρξει πράγματι κάποιες απίστευτες περιπτώσεις δαιμονισμού και εξορκισμού παντού στον πλανήτη. Και αντίστοιχα, έχουν υπάρξει εξορκιστές που βρέθηκαν αντιμέτωποι με το κακό, εμπνέοντας θρύλους και ταινίες όπως ο εξορκιστής, ή ο εξορκιστής του Βατικανού. Ο πιο διάσημος εξορκιστής στην ανθρώπινη ιστορία όμως, και το πρόσωπο που ενσαρκώνει στις οθόνες ο Ράσελ Κρόου, δεν είναι άλλος από τον αληθινό εξορκιστή του Βατικανού, του Ιερέα Γκαμπριέλε Άμορτ.
Η ιστορία του Ιερέα Γκαμπριέλε Άμορτ, ή αλλιώς εξορκιστή του Βατικανού έχει αποτελέσει αντικείμενο ενδιαφέροντος για το Χόλιγουντ για δεκαετίες όμως δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν λεπτομέρειες από τη ζωή του ώσπου εκείνος λίγο πριν τον θάνατό του παραχώρησε τα δικαιώματα των απομνημονευμάτων του που μετατράπηκαν στην ταινία που μπορείτε να παρακολουθήσετε στις κινηματογραφικές αίθουσες .Ποιά ήταν η ζωή του ανθρώπου που λέγεται πως πραγματοποίησε πάνω από 60.000 εξορκισμούς;
Ο αληθινός εξορκιστής του Βατικανού
Ο Ιερέας Γκαμπριέλε Άμορτ γεννήθηκε στην Μοντένα της Ιταλίας την 1η Μαίου του 1925 και μεγάλωσε σε μία καθολική οικογένεια που πίστευε πολύ. Ο ίδιος σε ένα γράμμα που είχε στείλει στον δημοσιογράφο Paolo Rodari και συμπεριέλαβε στο βιβλίο Father Amorth Continues: The Officia Biography, είχε εξομολογηθεί πως όταν ήταν παιδί πήγαινε εκκλησία με τους γονείς του όμως τον έπαιρνε συνεχώς ο ύπνος. Κατά την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας και λόγω της πίστης της οικογένειάς του, οι γονείς του τον δίδαξαν την σημασία του μυστηρίου της μετάνοιας στο οποίο συμμετείχε κάθε εβδομάδα.
Το 1937, όταν ο Άμορτ ήταν μόλις 12 ετών, ανακάλυψε πως ήθελε να γίνει Ιερέας χάρη στην ενεργή συμμετοχή του στις καθολικές δράσεις και τον οργανισμό San Vincenzo που του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Ρώμη ένα χρόνο πριν πάρει αυτή την απόφαση. Στην συνέχεια φοίτησε στο σχολείο του Muratori στην Modena και ήταν μάλιστα καλός και στα σπορ. Κατά το 1942 ο Άμορτ ταξίδεψε ξανά στην ρώμη ώστε να συναντηθεί με τους Πασσιονιστές, ένα θρησκευτικό τάγμα στο οποίο ήθελε να ενταχθεί καθώς θεωρούσε πως ήταν καθήκον του να βιώσει αυτού του είδους την ζωή.
Οι Πασσιονιστές όμως δεν του είχαν κρατήσει δωμάτιο και έτσι έμεινε σε ενα σπίτι της θρησκευτικής οργάνωσης Society of St. Paul μέσω της οποίας τελικά έγινε Ιερέας. Αφότου έγινε ιερέας το 1954, εργάστηκε στο γραφείο πνευματικής καθοδήγησης στην Επισκοπή της Ρώμης και ως Ιερέας στην φυλακή Regina Coeli.
Ήταν επίσης υπεύθυνος για τους νέους πιστούς της οργάνωσης Society of St. Paul. Το 1986 ήταν η κομβική χρονιά, αφού διορίστηκε Αρχηγός εξορκιστής της Επισκοπής της Ρώμης από τον Καρδινάλιο Ugo Polleti και το 1990 ίδρυσε τον διεθνή οργανισμό εξορκιστών, στον οποίο ήταν πρόεδρος μέχρι την απόσυρσή του από την ενεργό δράση σε ηλικία 75 ετών.
Ο σημαντικότερος εξορκιστής του Βατικανού
Ο Ιερέας Άμορτ προφανώς έγινε γνωστός σε παγκόσμιο επίπεδο ως ο σημαντικότερος εξορκιστής του Βατικανού με τις φήμες να αναφέρουν πως κατά την διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε δεκάδες χιλιάδες εξορκισμούς. Ήταν εξάλλου γνωστός για την πρακτική του προσέγγιση και την πίστη του στον διάβολο και τους δαίμονες. Ως εκ τούτου είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους της Αστρολογίας, του πίνακα Ουίτζα και άλλων πρακτικών που προσέγγιζαν τον αποκρυφισμό!
Ίσως να του άρεσε να ξεσηκώνει αντιπαραθέσεις εξάλλου αφού οι δηλώσεις του πολλές φορές ήταν παράξενες. Για παράδειγμα αρκετοί τον θεώρησαν περίεργο όταν υποστήριξε πως οι Χίτλερ και Στάλιν ήταν δαιμονισμένοι από τον σατανά, όμως αυτό που προκάλεσε διαδήλωση εναντίον του ήταν η άποψή του πως η Γιόγκα ήταν το έργο του διαβόλου.
Είχε καταφερθεί ενάντια στον Χάρι πότερ υποστηρίζοντας επίσης πως η J.K Rowling μέσα από τα δημοφιλή βιβλία της ενθάρυνε τα παιδιά να πιστέψουν στην μαγεία και ειδικότερα την μαύρη μαγεία. Αυτές οι πεποιθήσεις του εξάλλου ήταν σχεδόν σε κοινή γραμμή με εκείνες του Βατικανού.
Ο Ιερέας Άμορτ λοιπόν σύμφωνα με αρκετούς πραγματοποίησε από 70.000 έως 160.000 εξορκισμούς, πολλές φορές πραγματοποιώντας την τελετή αρκετές φορές στο ίδιο άτομο – και ειδικότερα σε ευάλωτες γυναίκες.
Όταν το 1996 παρατηρήθηκε πως από τους 40 περίπου εξορκισμούς που πραγματοποιούνταν στην Ρώμη κάθε εβδομάδα περίπου το 80% των δαιμονισμένων ήταν μεσήλικες γυναίκες της μεσαίας τάξης, ο Άμορτ εξήγησε πως οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες γιατί εκείνες είναι που εξασκούν πρακτικές μαγείας μέσα από μέντιουμ, διάμεσα, πρακτικές ταρώ και σεάνς επίκλησης πνευμάτων.
Ο Εξορκιστής του Βατικανού Άμορτ πίστευε πως οι δαιμονισμένοι από τον Σατανά ξερνούσαν κομμάτια από σίδερο και σπασμένα γυαλιά και ο ίδιος είχε στην κατοχή του μία αντίστοιχη συλλογή από καρφιά, κλειδιά, αλυσίδες και ομοιόματα για να το αποδείξει.
Κατά την διάρκεια ενός εξορκισμού σύμφωνα με την δική του μαρτυρία “ο διάβολος είπε σε μία γυναίκα πως θα έφτυνε ένα ραδιοφωνάκι και ξαφνικά ξεκίνησε να βγάζει από το στόμα της μικρά σπασμένα κομμάτια της συσκευής. Σύμφωνα με εκείνον αυτά τα περιστατικά ήταν σπάνια αλλά συνέβαιναν. Είχε αναφέρει πως διάφοροι δαιμονισμένοι μπορούσαν να αιωρηθούν και θεωρούσε πως η περίφημη ταινία του 1973 Εξορκιστής έδειχνε με μεγάλη ακρίβεια τι μπορούσε να συμβεί σε ένα άνθρωπο που είχε δαιμονιστεί από τον Σατανά.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως ακόμη και άνθρωποι που απορρίπτουν τον δαιμονισμό και τον εξορκισμό έβλεπαν πως οι υπηρεσίες του Ιερέα Άμορτ είχαν κάποια αξία. Σύμφωνα με εκείνο, οι περιπτώσεις αυθεντικού δαιμονισμού ήταν γύρω στις 100 αφού οι περισσότερες περιπτώσεις που αναλάμβανε αφορύσαν ψυχιατρικά προβλήματα και αρνούταν να ξεκινήσει διαδικασίες εξορκισμού αν δεν είχαν επισκεφθεί τους κατάλληλους γιατρούς ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση ψυχικού νοσήματος.
Σε ένα από τα βιβλία του με τίτλο An Exorcist Tells His Story, ο Εξορκιστής του Βατικανού Ιερέας Άμορτ περιέγραψε την ζωή του ως μία σκληρή και δύσκολη ζωή αφού ακόμα και οι κληρικοί αδυνατούσαν να καταλάβουν τι ήταν αυτό που έκανε και τον θεωρούσαν τσαρλατάνο. Το ενδιαφέρον για τον εξορκισμό όμως οδήγησε το Βατικανό το 1998 να δημοσιεύσει μία σειρά από οδηγίες αντικαθιστώντας ένα εγχειρίδιο του 1624 και αύξησε τον αριθμό των ιερέων που θα μετατρέπονταν τελίκά σε Εξορκιστές.
Ο Άμορτ βρέθηκε σε κόντρα με αρκετούς ιερείς, εκτός από τους Πάπες Ιωάννη Παύλο και Βενέδικτο, με τις αναφορές να λένε πως και οι δύο έχουν πραγματοποιήσει εξορκισμούς που τους οδήγησαν τελικά το 2014 να αναγνωρίσουν τον Διεθνή οργανισμό Εξορκιστών του Ιερέα Άμορτ.
Τελικά ο εξορκιστής του Βατικανού Άμορτ έφυγε από την ζωή στις 16 Σεπτεμβρίου του 2016 στην Ρώμη σε ηλικία 91 ετών. Στην τελευταία του συνέντευξη στα μέσα ενημέρωσης παρέθεσε μία συμβολική φράση ως πνευματική του κληρονομιά. “ Είτε με τον θεό, είτε με τον Σατανά!
Υποθέτωντας πως όποιος δεν ακολουθεί τον δρόμο του θεού, τάσσεται αυτόματα στο μονοπάτι των δαιμόνων και του σατανα και άρα μένει ευάλωτος σε οντότητες που ίσως τον στοιχειώνουν για ολόκληρη τη ζωή του. Βέβαια όπως είπαμε και στην αρχή του άρθρου, η αντιπαράθεση σχετικά με τους δαιμονισμούς καλά κρατεί και ελάχιστοι έχουν την προσωπική εμπειρία να κρίνουν αν όντως κάποιος δαίμονας θα μπορούσε να εισχωρήσει στο σώμα κάποιου ανθρώπου οδηγώντας τον στην απόλυτη παράνοια. Αν θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί θα το κρίνετε εσείς, όμως το κακό πάντα καραδοκεί, ειδικότερα όταν το καλούμε προς το μέρος μας με οποιοδήποτε τρόπο…
